BMW i3 - Hyundai Ioniq Electric - Renault Zoe - Vergelijkende Test

Het lijkt wellicht niet eerlijk om een nieuw model in eerste instantie op slechts één aspect te beoordelen, maar de actieradius is nu eenmaal een heikel punt in de wereld van de elektrische auto. Tesla laat al jaren zien dat een meer dan aanvaardbare reikwijdte in het hogere segment zeker mogelijk is, maar bij de betaalbaardere auto’s is de stijgende lijn nu pas ingezet. De Nissan Leaf kreeg in 2015 een groter accupakket aangemeten, de BMW i3 volgde een jaar later. Met een theoretisch bereik van respectievelijk 250 en 300 km zijn beide auto’s al een stuk bruikbaarder dan hun voorgangers, maar Renault lacht ze uit met de eind vorig jaar gelanceerde Zoe R90. De licht bijgepunte versie van deze compacte hatchback komt op papier maar liefst 400 km ver en is daarmee voorlopig de absolute koning op actieradiusgebied. Lang zal het triomfantelijke gevoel van de Zoe echter niet duren, want Opels aanstaande Ampera-e zou de 500 km-grens zelfs moeten doorbreken. Daarnaast is er natuurlijk nog de Tesla Model 3, die nog voor zijn onthulling al een recordaantal kopers wist te trekken. De ‘oorlog’ in de EV-wereld komt voor Nederland op een goed moment. Het bijtellingsvoordeel dat in de afgelopen jaren voor een ware run op plug-in hybrides zorgde, is vanaf dit jaar alleen nog van toepassing op volledig elektrische auto’s. Die zijn daardoor belangrijker dan ooit. Als zakelijk inzetbare auto heeft de Ioniq alvast een belangrijke troef in huis: hij oogt als een normale auto. Het opvallendste uiterlijke verschil met de hybride-variant is het ontbreken van de grille, maar verder staat hier een keurige vijfdeurshatchback, die met zijn moderne koetswerk niet opvalt tussen het overige verkeer. Het contrast met de BMW is wat dat betreft indrukwekkend. De i3 werd in 2013 gepresenteerd, maar oogt nog altijd als een van de beursvloer ontsnapte concept-car. Het hoge, tweekleurige en bizar gelijnde koetswerk is in niets vergelijkbaar met dat van andere auto’s, de gigantische 20-inchwielen met extreem smalle banden maken het futuristische uiterlijk helemaal af. Hier bewandelt de Zoe de middenweg: Renaults EV is lang niet zo buitenissig als de i3, maar laat zijn elektrische aard door de gladde carrosserie vol kenmerkende details alsnog goed zien.

AUTOMAATKNOPPEN

Binnenin blijven de verhoudingen intact. De Hyundai heeft een rustig vormgegeven dashboard dat eenvoudig oogt, maar uit ‘zachte’ materialen is opgebouwd. Een belangrijk verschil met de Ioniq mét verbrandingsmotor is de bediening van de automaat, die geschiedt door middel van knoppen. Dat levert ruimte op voor een enorme console tussen de stoelen die als armsteun dient en de nodige opbergvakken, bekerhouders en bedieningselementen herbergt. Van het motiefje op de stoelbekleding moet je houden, maar het meubilair zit prima. Stoelen en stuur laten zich uitgebreid verstellen en wie wil, kan zowaar een sportieve zithouding achter het aan de onderzijde afgeplatte stuurwiel vinden. De i3 is vanbinnen minstens zo opmerkelijk als aan de buitenkant. Het zeer diepe dashboard is opgebouwd uit bijzondere, maar fraaie materialen. Ook de bediening is anders dan anders. Zo laat de automaat zich bijvoorbeeld bedienen vanaf een grote, dikke ‘uitstulping’ aan de stuurkolom. Dankzij de vertrouwde, centraal geplaatste iDrive-knop en de doordachte plaatsing van knoppen en submenu’s is de ergonomie in dit BMW-interieur ondanks de opmerkelijke vormgeving op orde. De wat vlakke stoelen kunnen het meubilair van veel andere BMW’s niet geheel bijbenen en de zitpositie is ook hoger dan we van dit merk gewend zijn. Toch is een goede zithouding, mede door het over een grote afstand verstelbare stuur, snel gevonden. In de Renault Zoe is dat minder eenvoudig. Het stuur staat wat vlak, de stoelen wat hoog en een middenarmsteun ontbreekt, waardoor al snel duidelijk wordt dat deze auto een segmentje lager opereert. Ook het uit keiharde kunststoffen opgetrokken dashboard getuigt daarvan. Wel is het geheel leuk vormgegeven en krijgt het interieur in de Bose-uitvoering een luxueus ogende, lichte tint mee. Net als in de Ionic gaat het bedienen van het infotainment in de Renault met een touchscreen, maar dat systeem is minder logisch ingedeeld dan dat van de Koreaan. Het gewenningsproces duurt hier dan ook aanmerkelijk langer.

RUIMTE

De Hyundai Ioniq laat zich omschrijven als een compacte middenklasser, de Renault Zoe is duidelijk een klasse kleiner en de BMW i3 is een eigenwijze MPV-achtige die zich niet zo gemakkelijk in een hokje laat stoppen. Wie ruimte zoekt, komt al snel uit bij de Koreaan. De Ioniq voelt voorin ruim aan en maakt dat achterin ook waar. De aflopende daklijn beperkt de hoofdruimte wat, maar toch kunnen volwassenen hier een prima plek vinden. Dankzij de langgerekte liftback-koets is ook de bagageruimte duidelijk het ruimst. Die van de Renault is veel korter, maar is dankzij de extreem lage bodem alsnog ruimer dan hij lijkt. Achterpassagiers zitten hier sneller met hun knieën tegen de voorstoelen, al zorgt de minder onderuitgezakte zithouding voor een efficiënt ruimtegebruik. Achter in de i3 plaatsnemen is een aparte ervaring. Om te beginnen is er dus geen sprake van volwaardige achterportieren, maar van naar achteren scharnierende ‘halve’ deurtjes die alleen openen als de voorste portieren dat eerst doen. De gefixeerde ruit is veel lager uitgesneden dan voorin, wat voor kinderen voordelen biedt. Zij zijn hier niet alleen om die reden het beste op hun plek, want de beenruimte houdt niet over. Volwassenen zitten hier al snel met hun knieën tegen of naast de stoel voor hen. De bagageruimte van de i3, die net als bij de andere twee permanent wordt bewoond door minstens één oplaadkabel, is duidelijk de krapste van de drie. Wel biedt BMW als bonus een kleine ruimte onder de ‘motorkap’ waar wat kleine spullen een plekje kunnen krijgen.

SNEL

Ook de prestaties van deze auto’s liggen ver uit elkaar. De i3 is ronduit snel. De 0-100- tijd van dik 7 seconden toont dat aan, maar door het karakter van een elektromotor lijkt de BMW nog sneller dan die tijd doet vermoeden. Dankzij het direct beschikbare koppel voelen de andere twee evenmin traag aan, maar de Zoe is toch merkbaar de minst vlotte van de drie. Naarmate de snelheid toeneemt, wordt dat steeds duidelijker en bij een snelle invoegactie op de snelweg is enige oplettendheid zelfs op zijn plaats. De Ioniq nestelt zich qua prestaties keurig tussen de andere twee in en is feitelijk onder alle omstandigheden meer dan vlot genoeg. Bij de Hyundai en de BMW valt niet alleen de toename van snelheid op, maar vooral ook de afname ervan. Loslaten van het rechterpedaal resulteert in de Duitser in een zeer rappe vertraging dankzij het regeneratieve remsysteem. Wie het pedaal compleet laat vieren, heeft de rem zelfs amper nodig. De Hyundai kan dit heftige regenereren indien gewenst ook, maar hier laat het afremmen zich instellen met de ‘schakelflippers’ achter het stuur. Wel zo prettig. De Zoe regenereert net als de andere twee energie bij gas los, maar hier is het minder voelbaar. Echt sportief zijn geen van deze drie auto’s, maar BMW is er toch in geslaagd om ook van de i3 een vermakelijk ding te maken. Het dunne tweespaaks stuur geeft veel informatie door en de auto kan sneller een bocht door worden gegooid dan de meeste eigenaren ooit zullen doen. Het onderstel is redelijk stevig, maar niet hard. Langere snelwegritten kunnen dan ook in alle rust worden afgelegd. Bij Hyundai en Renault speelde dynamiek een minder grote rol dan bij BMW. De stad is het terrein van de Zoe. De hogere zithouding geeft daar overzicht, de prestaties zijn er ruim voldoende en de compactere buitenmaten komen natuurlijk evenmin slecht uit. Dat de Ioniq met zijn ruimtelijke interieur, comfortabele onderstel en stabiele besturing op de langere afstanden een fijnere metgezel is, is ironisch als je weet dat de Zoe veel verder komt op een acculading. Renault scoort hier duidelijk de meeste punten. Wie een klein beetje zijn best doet, kan eenvoudig waardes rond de 275 km halen. Voor de andere twee ligt het maximum eerder rond de 200 km. In de praktijk betekent dat voor Zoe-rijders niet alleen minder laden, maar vooral ook meer gemoedsrust en minder rekenwerk.

BATTERIJHUUR

Goedkoop zijn volledig elektrische auto’s nog altijd niet. De BMW spant wat dat betreft – weinig verrassend – de kroon. Het exemplaar dat hier schittert, staat te boek voor een indrukwekkende € 55.278, maar dan is ook vrijwel elke optie aangevinkt. De i3 met de grote 94Ah-batterij is er vanaf € 38.227 en dan krijg je onder meer 19-inch lichtmetaal, een handmatige airco, keyless go, parkeersensoren en BMW’s iDrivesysteem. Wie vrij essentiële opties als een snellaadmogelijkheid, cruisecontrol en navigatie wil, doet er goed aan voor € 3.295 het tijdelijk beschikbare iPerformancepakket aan te vinken. Voor € 41.522 staat er dan een behoorlijk compleet exemplaar klaar.

Renault geeft Zoe-kopers de keuze uit vier uitrustingspakketten. Basismodel Entry is er alleen in combinatie met het kleinere 22kWh-accupakket en laten we hier dus buiten beschouwing. Wie de grote actieradius wil en de accu net als bij de andere twee auto’s zelf aanschaft, is minimaal € 32.580 kwijt voor een Life met cruisecontrol, automatische airco en navigatie. De geteste auto kreeg het hoogste Bose-uitrustingsniveau mee, dat je voor € 37.380 trakteert op leer, stoelverwarming en natuurlijk een Bose-audiosysteem. Wie zijn Zoe aan de snellader wil hangen, moet opteren voor de Q90-variant. Die komt iets minder ver op een acculading en is € 700 duurder dan de R90. Zoe-kopers betalen echter meestal niet de bedragen die hier worden genoemd, want Renault biedt de Zoe ook aan in combinatie met een batterijhuur-abonnement. Dat levert een forse besparing van € 7.900 op, maar betekent ook dat de koper vast zit aan een huurprijs die minimaal € 69 en maximaal € 119 per maand bedraagt.

Zoals we van Koreaanse merken gewend zijn, is de prijslijst van de Ioniq erg overzichtelijk. De Electric is er in slechts twee smaken: de Comfort en de Premium. Onze duurtester is een Comfort en beschikt voor € 34.950 standaard over navigatie, adaptieve cruisecontrol, keyless go, een automatische noodstopfunctie, lane assist, automatische airco en parkeersensoren. Wie van échte verwennerij houdt, stapt voor € 38.450 in de Premium. De top-Ioniq laat weinig te wensen over: led-koplampen, een elektrisch verstelbare bestuurderstoel, vier(!) verwarmbare zitplaatsen, stuurwielverwarming en zelfs een schuifdak zijn aanwezig. Als enige van de drie biedt de Ioniq standaard een snellaadmogelijkheid. Het vooraf instellen van een interieurtemperatuur, zodat er al wordt verwarmd of juist gekoeld tijdens het opladen, is bij alle drie de auto’s mogelijk. Zo levert de strijd om een grotere actieradius ook nog meer comfort op.