BMW 130i (2005) - Op de rollenbank

Op de kop af twintig jaar geleden maakten we voor het eerst kennis met de 1-serie en dat was ronduit een sensatie. Een achterwielaangedreven auto in het C-segment en dan ook nog eens een BMW. Veel leuker gaat autorijden niet worden. Toch wel, want een jaartje later voegde het Beierse merk met de introductie van de 130i een nieuw hoofdstuk toe aan het succesverhaal. Jawel, een 265 pk sterke drieliter zescilinder in een compacte hatchback. “Tot 2021 reed ik zakelijk een F20 120d en voor mijn plezier een M5 V10, die ik nog steeds heb”, vertelt Nick Alberts. “Maar door de combinatie van minder rijden tijdens corona en het leasecontract dat afliep, besloot ik zelf weer een auto te kopen.”

Geen smetteloze, maar wel een zescilinder

Dat is best lastig voor Nick omdat hij heel erg zuinig is op zijn auto’s en daardoor bijna nergens durft te parkeren. Een smetteloze 1-serie hoefde het dus niet te worden, maar wel een zescilinder. Als je dan toch geen perfectie hoeft, dan wil je zo goedkoop mogelijk. Die missie is geslaagd, in Rome trof hij deze 130i. Een vroege, van een 73-jarige eigenaar die hem al dertien jaar in bezit had. Compleet met semi-slicks en een spaghetti-uitlaat. “Een collega die de Italiaanse taal goed beheerst legde het eerste contact en niet lang daarna zat ik in het vliegtuig naar Rome. Daar trof ik een auto die er in het echt beroerder uitzag dan op de matige plaatjes. De lak was heel erg dof. Maar wel met bijna alle opties en met slechts 125.000 kilometer op de klok. Het lukt zelfs nog om een paar honderd euro van de prijs af te krijgen en daarmee was de terugreis meteen gefinancierd.”

Alle bekende problemen 130i-motor aangepakt

Eerlijk gezegd ziet de zwarte BMW er op het eerst gezicht helemaal niet verkeerd uit. Daar zijn dan ook heel wat uren van polijsten en poetsen aan voorafgegaan. Het resultaat mag er zijn. “Ja, van een afstandje valt het best mee! Technisch is er des te meer aan gedaan. Meteen na aankoop heb ik alle bekende problemen van deze motor, de N52, aangepakt. Nieuwe pakkingen, de stelmotor van het Valvetronic-systeem, VANOS, de bobines, de bougies, de waterpomp, de startmotor en de Disa-kleppen van het inlaatspruitstuk.” Al dat werk mist zijn uitwerking niet want Nick rijdt nu al meer dan 30.000 kilometer probleemloos. De uitlaat is weer origineel en de Supersprint die eronder zat bracht Nick een leuke cent op. “Het viel mij meteen op dat de motor 7.500 toeren kan draaien, dat is vijfhonderd meer dan normaal. Mede daarom ben ik heel benieuwd naar de uitkomst van de meting. Rijden is een feest, hij maakt alle verwachtingen waar.”

130i volgens het boekje

Laten we dan maar snel kijken of de zespitter op de rollenbank zijn belofte waarmaakt. Keurmeester Ghisbert van Ginhoven is er klaar voor en lijkt altijd een beetje blijer dan gewoonlijk als er een potente BMW te gast is. “Ik hoor van de eigenaar dat alle bekende zwakke punten zijn aangepakt, dus ik verwacht dat de motor zijn opgegeven vermogen en koppel wel haalt”, licht hij toe voordat het geweld losbarst. Nick kijkt tevreden toe, zijn Italiaanse droom blijkt geen nachtmerrie. “Hij was eigenlijk bedoeld als winterauto, maar vooralsnog is en blijft het mijn dagelijkse vervoermiddel.”