BMW 1-serie

De 3-serie Compact heeft nooit het succes gebracht dat BMW beoogde in de compacte klasse. De 3 'zonder kont' is door het publiek nimmer gezien als een volwaardige BMW. Er is weinig fantasie voor nodig om te bedenken dat het doek voor de 3 Compact zal vallen, nu de 1-serie ten tonele verschijnt. Te meer daar de komende 3, die eind volgend jaar het levenslicht zal zien, een maatje gaat groeien. Daaronder ontstaat ruimte, die tegen de herfst vast wordt opgevuld door de 1-serie. Die schurkt qua maatvoering dicht tegen de huidige 3 Compact aan; hij is slechts vier centimeter korter(bij een gelijke breedte). De 1 is wel hoger dan de 3 Compact; hij steekt 2 centimeter meer de lucht in. De voor- en achterwielen van de nieuwkomer staan 7 centimeter minder ver uit elkaar dan die van z'n voorganger. Met 2,66 meter heeft de 1-serie desondanks de langste wielbasis in z'n klasse.

BMW's jongste spruit laat over z'n afkomst geen enkele twijfel bestaan. Het design is typisch dat van een moderne BMW. De lange wielbasis met de ver op de hoeken van de carrosserie geplaatste wielen, de lage daklijn, de tegenkromming aan de onderzijde van de C-stijl, de hoge taillelijn en de gebogen lijn ter hoogte van de dorpels; het zijn allemaal typische kenmerken van hedendaags BMW-design. Het ontwerp straalt dynamiek en sportiviteit uit.

Trappen
Maar rijdt de 1 ook als een BMW en is 'ie zo dynamisch en sportief al 'ie eruitziet? In tegenstelling tot andere vertegenwoordigers in z'n klasse heeft de 1-serie – traditioneel – achterwielaandrijving, in combinatie met een in lengterichting geplaatste motor, die achter de vooras ligt. Hierdoor is het gewicht gelijkelijk verdeeld over de voor- en achteras. Een dergelijke asbelasting draagt in belangrijke mate bij aan de stabiliteit van de BMW. Dankzij een sublieme koersvastheid voelt de 1 tot op hoge snelheid uitermate rustig en vertrouwenwekkend aan. Plotselinge koerswisselingen hebben heel lang geen rare streken van de achterhand tot gevolg. En áls de 1 de neiging krijgt te gaan schuiven, dan kondigt 'ie dat luid en duidelijk aan en blijft hij goed controleerbaar. Natuurlijk houdt beschermengel DSC te allen tijde een oogje in het zeil. Bij plotselinge lastwisselingen helpt het dynamische stabiliteitssysteem de boel in het gareel te houden. Het is mogelijk de wielslipdrempelwaarden naar persoonlijke 'smaak' in te stellen. De besturing werkt direct en met voldoende gevoel en aandrijfkrachten zijn uiteraard niet voelbaar, omdat de voorwielen niet aangedreven zijn.
Onze kennismaking met de 1-serie vindt plaats in een 120i en een 120d. De toevoeging 20 achter de 1 doet een zescilinder vermoeden. Maar de 1.995 cc metende benzinekrachtbron telt vier cilinders. Hij wekt maximaal 150 paardenkrachten op, die er bij de introductie niet helemaal uit lijken te komen. Het is zaak de motor goed op toeren te houden en je moet redelijk 'trappen' om de er lekker de gang in te houden. Dat lukt ook wel, maar vanuit het vooronder klinken geluiden op die duidelijk maken dat er hard gewerkt wordt. Dat geeft te denken over de prestatiedrang van de instap-116i. De 2,0-liter viercilinder heeft een nogal brommerig karakter. Voor een auto die met trots de blauwwitte propeller op neus en achterwerk draagt, maakt de 120i net even te veel motorgeluid. Een pluim overigens voor de stationairloop van deze versie. Bij stationair toerental draait de 2,0-liter, die voorzien is van BMW's traploze nokkenasverstelling dubbel VANOS, heel mooi rustig en trillingsvrij rond. De balansassen doen duidelijk hun werk.
Ook de 120d is minder stil dan we zouden wensen. Tijdens het optrekken en bij tussenacceleraties doet de diesel behoorlijk van zich horen in het interieur. De dieselnagel verdwijnt weer naar de achtergrond bij constante belasting op kruissnelheid. Krachtig, dat is 'ie meer dan genoeg, de 2,0-liter zelfontbrander met common-rail. Z'n 163 pk's weten goed raad met de 1-serie. Hij gaat er als een haas vandoor en de fabriekstop van 220 km/h haalt 'ie zonder drama. Denk de mechanische geluiden van onder de motorkap weg, en je hebt een heel fijne motor aan de 2,0-literdiesel; de fijnste zelfs die momenteel verkrijgbaar is in de 1-serie. Het is vooralsnog dan ook de krachtigste motor waarmee het model kan worden geleverd.

Innig omarmd
Iedere bestuurder kan een ideale zitpositie voor zichzelf creëren. Het stuur is in twee richtingen over een behoorlijke afstand te verstellen. De stoelen van de bestuurder en de voorpassagier kennen tal van instellingsmogelijkheden. Ze kunnen kantelen, omhoog, omlaag en de zittingen kunnen geheel in BMW-traditie verlengd, dan wel ingekort worden. Optioneel zijn een lendensteun en opblaasbare wangen van de leuningen, waardoor je je innig kunt laten omarmen. Het dashboard is van typische BMW-opzet; strak en zakelijk. In ergonomisch opzicht valt er niets op af te dingen. Alles zit waar je het verwacht en je handen vinden bijna als vanzelf de gezochte bedieningsorganen. Wie dat wenst, kan BMW's i-Drive geïnstalleerd krijgen, met de inmiddels bekende, grote zilveren, draai-, schuif-, en drukknop op de middenconsole. Een opmerkelijk feature is de start-/stopknop van de motor; het geeft de 1 een extra vleugje sportiviteit. Het dash is opgebouwd uit overwegend fraaie, zachte materialen. Slechts de hard plastic overkapping van de klokkenwinkel en de aluminiumkleurige strips hier en daar verstoren het kwaliteitsfeest dat aan boord van de 1-serie heerst.
Als de 1-serie dit najaar op Nederlandse bodem verschijnt, zal 'ie geen verkooprecords breken; nummer 1 één in z'n klasse zal 'ie niet worden. Daarvoor is de BMW te hoog gepositioneerd; hij neemt in z'n klasse een premiumpositie in en zal vooral modellen als Audi's A3 en Alfa's 147 het leven zuur proberen te maken. De standaarduitrusting laat weinig te wensen over. Alleen het ontbreken van airconditioning doet de wenkbrauwen fronsen. Dat zit pas standaard op de Executive. Als doekje voor het bloeden offreert BMW in de introductieperiode een klimaatregeling voor de prijs van een handmatig bediende airco. ABS, DSC, airbags voor de bestuurder en voorpassagier, zijairbags in de voorstoelen, hoofdairbags voor- en achterin, het is allemaal aan boord van de 1-serie, die vanaf de 118i ook is uitgerust met een zesversnellingsbak.
De BMW 1-serie presenteert zich zowel innerlijk als uiterlijk als een heuse BMW, iets waartoe z'n voorganger met afgehakte kont en bij introductie reeds verouderde achterasconstructie niet in staat was. Alleen op motorisch vlak kan de 1 de hooggespannen verwachtingen net niet waarmaken. Wij dromen vast van een zescilinder 1-serie!