Benarrow

Er zijn redenen genoeg te verzinnen waarom je níet aan de bouw van een exclusieve carrosserie moet beginnen. Op de eerste plaats omdat het eenidioot kostbare onderneming is. Los daarvan is het vragen om problemen, want je kunt er vergif op innemen dat je project op technische problemen stuit. Om nog maar te zwijgen over lastige veiligheidseisen en juridische maat­regelen. De kans is immers groot dat je een hier onbekende autofabrikant uit China op de tenen trapt. Of een sportautofabrikant wiens auto's je als basis wenst te gaan gebruiken. Of zomaar een rechthebbende die de naam die jij wilt gaan gebruiken blijkt te hebben geclaimd. Dat alles overkwam ook de scheppers van de auto die je hier ziet. Toch weerhield het Bernd Benninghoven er niet van om hem te bouwen. Het moest dan ook een auto worden die hij niet kon kopen. Niet omdat hij er geen geld genoeg voor had (Benninghoven maakt en recyclet asfalt en verkoopt dat met veel succces in heel Europa) of omdat hij hem niet kon vinden, maar omdat die auto nog niet bestond. Met een zwak voor Britse en Italiaanse vierwielers én voor Audi heeft Benninghoven al genoeg moois. Hij hield van zijn eigen S5 en S5 cabriolet, maar meende ook dat Duitse autofabrikanten nooit de klassieke stijl en schoonheid van een Jaguar of een Ferrari wisten te benaderen. Daarom was hij vastberaden iets speciaals te vinden. Iets exclusievers. Iets unieks. Het idee voor de Benarrow was geboren.

Audi S5 als basis

Het is 2008 als Benninghovens familiebedrijf zijn 100e verjaardag nadert. Tijd om een nieuwe auto te ontwikkelen is er amper, maar onze asfaltbaas benadert de universiteit van Coventry om toch in het feestjaar 2009 met een eigen auto te kunnen komen. Een klein team ontwerpers komt naar Duitsland om de zaak te bespreken. Benning­hoven en zijn kleine ontwerpteam nemen een splinter­nieuwe S5 en gaan aan de slag met hun ideale auto. Vlak voor Kerstmis 2008 is een kleimodel in schaal 1:1 klaar. Benninghovens eigen Fiat Dino uit 1965 is daarvoor de grootste inspiratiebron geweest. Wanneer je nu naar de bolle voorspatborden en de lage grille kijkt, zie je dat er inderdaad in terug. Is dit de meest sexy S5 die er is? Waarschijnlijk wel.Maar Wittlich, het rustige Duitse plaatsje aan de Moezel waar Benning­hovens hoofdkwartier is gestationeerd, is bepaald geen sexy plek. Dat geldt zeker voor het fabriekscomplex op dit industrieterrein, waar asfalt wordt gemixt en gerecycled. Enorme trucks rijden af en aan, maar de parkeerplaats van het managementteam geeft al een hint van wat er komen gaat, met een keur aan Audi's voor de deur. Benninghovens pr-manager Harald Rettig rijdt zelf ook een Audi en zijn A6 heeft het Benarrow-logo op de achterzijde. Hij vertelt me dat de nieuwe auto eerst 'Benero' zou gaan heten, maar zodra er een foto van de auto met de naam op het internet verscheen, kreeg hij een telefoontje uit China van een firma die die naam claimde. De Duitsers hernoemden de auto daarom 'Benarrow', een naam met nog altijd het vereiste 'Ben' voor Benninghoven erin. De auto die wij vandaag gaan rijden, is overigens de derde Benarrow die is gebouwd, want na de eerste auto werd Benninghoven dol­enthousiast. Hij besloot een kleineproductielijn op te zetten. "We hopen tien auto's per jaar te kunnen gaan bouwen", zegt Rettig.

Duidelijker geprononceerd

De eerste auto was net op tijd klaar voor Benninghovens festiviteiten in 2009. Intussen is er 20.000 kilometer mee gereden, volgens Rettig zonder ook maar een noemenswaardig probleem. Met de degelijke Audi S5 als basis mag dat voor de hand liggend lijken, maar vergeet niet dat geen enkel carrosseriedeel van die auto werd hergebruikt. Met uitzondering van de voorruit en het grootste gedeelte van de A-panelen werd het complete S5-exterieur ontmanteld. Kijk naar de spatborden en je ziet dat ze veel duidelijker geprononceerd zijn dan die van de S5, met scherpere lijnen en bollere vormen. De deurpanelen zijn eveneens nieuw, met een scherpe vouw onderaan om de tweekleurige lak verder te accentueren. Dan is er de C-stijl met teruglopend zijruitje, dat past bij de GT-uitstraling, en het lagere en bredere front. De twee ronde koplampjes doen denken aan de Rover 75. De achterzijde kreeg net zo'n ingrijpende verandering en de achterruit ligt nu verder verzonken in de carrosserie. De ronde, wat kleine achterlichten zijn eveneens typisch voor een GT. "We durven te stellen dat dit absoluut geen retro-ontwerp is, maar toch zijn er knipogen genoeg naar het verleden", aldus Rettig.Dan hebben we het over het interieur nog niet gehad. Je moet het eigenlijk zien om het te geloven, met werkelijk overal boterzacht leer in kreeftkleur. Niet alleen op de stoelen, het stuur en de pook, maar ook op op praktisch het complete dashboard, op de binnenzijde van de deurstijlen, de dorpels, de stuurkolom en zelfs het hemeltje. Je gaat je afvragen hoeveel koeien hierin zijn verwerkt. De instrumenten zijn blauw verlicht en zijn voorzien van een opvallend en schuin lettertype. Het logo van Benninghoven, waarin een tandwiel is verwerkt, kom je eveneens overaltegen, zij het op een subtielere manier. Het getande cirkeltje zie je rond de luchtuitstroom­openingen, op enkele knoppen, op het dashboard en in de deuren. Voor sommigen zal het al met al een tikkeltje te veel Moulin Rouge zijn, maar geef toe: het standaard Audi-interieur met al zijn kunststof is in ieder geval compleet getransformeerd. Audi's optionele MMI-systeem en klimaatregeling werden eveneens in zacht leer verpakt en ook het navigatiesysteem en het Bang & Olufsen-audiosysteem bleven behouden. In het logo op de achterzijde, dat opklapt zodra je de achteruit inschakelt, is een cameraatje verstopt om een extra indicatie te geven van wat er achter je gebeurt. Rettig: "Het meeste werk is uitgevoerd in Enge­land. Daar vind je nu eenmaal bedrijfjes die onderdelen in kleine aantallen kunnen maken, hoewel we ook op een aantal enthousiaste toeleveranciers in Duitsland stuitten." Bekendste daarvan is MTM, de Audi-tuner die op slechts kilometers van Audi in Zuid-Duitsland is gehuisvest. MTM weet als geen ander dat Audi's van huis uit zwaar zijn en extra vermogen nodig hebben. En daarom sloegen ze de handen ineen om de Benarrow uit te rusten met 525 pk in plaats van de standaard 354. Het merendeel van die extra paardenkrachten is te danken aan een grote Opcon-compressor die de inlaatdruk van de 4,2-liter V8opvoert naar 0,6 bar. Dankzij al het extra leer en alle extra gadgets is de Benarrow een tikkie zwaarder dande S5-basis, maar met een toename van het koppel vande standaard 440 Nm naar 520 Nm is dat niet iets om je zorgen over te maken. De handgebouwde auto sprint ermee in een slordige 4,5 seconden van stilstand naar 100 km/h. Bijna een seconde sneller dan de gewone S5.MTM tekende ook voor het uitlaatsysteem en dat merk je van buiten. Niet zozeer aan de handgemaakte vierkante eindpijpen van roestvrijstaal, alswel aan het geluid dat eruit klinkt. Rustig gorgelend wanneer je kalm rijdt, maar gemeen wanneer je het gas intrapt. En ronduit overdonderendwanneer je in de buurt komt van het rode gebied op de toerenteller. En dan is er nog de wielophanging. Audi bouwt auto's die een wijd uiteenlopend publiek tevreden moeten stellen, maar voor MTM mag het allemaal veel sportiever. Met het karakter van de Benarrow (Bernd Benninghoven stond erop dat dit een traditionele GT zou worden, goed voor lange en snelle, maar bovenal comfortabele ritten) lijkt de tuner daarin een tussenweg te hebben gevonden. Als bestuurder kun je je uitstekend vermaken in bochten, maar de wielophanging is niet dusdanig strak dat gaten en bulten in het wegdek niet goed worden geabsorbeerd. De besturing is zwaar, maar prachtig precies voor de grote auto die de Benarrow is. De brede 21-inch Pirelli-banden bieden enorme grip. Ze zullen binnenkort worden verwisseld voor exemplaren van Dunlop, dat speciaal voor Benarrow een 300 km/h-plus-band maakt. Ook de aluminium Rimstocks werden speciaal gemaakt voor de Benarrow.

Immens stabiel en sterk

Ondanks de waanzinnige looks en luxe plus de stevige prijs van € 210.000 (exclusief belasting) zit de grootste verrassing van de Benarrow hem toch in het rijden. Het koppel doet denken aan dat van een echte Amerikaanse musclecar. De immens krachtige V8 met supercharger is gekoppeld aan een zestrapsautomaat, maar je kunt ook een hand­geschakelde bak krijgen. Bij het accelereren en remmen op een recht stuk weg vergeet je dat je in een dikke Quattro rijdt, maar op provinciale wegen is deze auto minstens zo indrukwekkend. Zelfs op slingerende B-weggetjes voelt de auto immens stabiel en sterk. Het huilende geluid van de compressor doet ieder omkijken, maar binnenin blijft het geluidsniveau kalm en discreet en wind- en rolgeluiden zijn er amper. Precies zoals het een GT beaamt dus. Ook Rettig is van mening dat het koppel, naast het sexy uiterlijk, het leukste aan de Benarrow is: "MTM heeft echt zijn best gedaan. We zijn trots op de goede relatie die we met het bedrijf hebben en hopen daar in de toekomst meer mee te gaan doen. Als MTM ooit een testcircuit gaat aanleggen, verzorgen wij het asfalt."