Audi A4 Allroad

Het recept is simpel: men neme een stationwagon, zet hem wat hoger op de poten, geeft hem extra dikke bumpers en spatbordranden mee en voilà, klaar is de stoere semi-offroader. Audi deed dit kunstje eerder met de A6 en herhaalt het nu een segment lager met de A4. Net als zijn grote broer is de A4 Allroad een auto die moet uitstralen dat zijn bezitters echte avonturiers zijn. Of in elk geval willen doen alsof … In de praktijk zal dit soort auto's, net als echte SUV's overigens, z'n dagen óp en niet buiten de gebaande paden slijten. Zonde eigenlijk, want een ritje met een Allroad 2.0 TDI op een steil offroadparcours laat zien dat de Audi in het terrein nog best tot indrukwekkende dingen in staat is. Zelfs met gewone straatbanden. Moeiteloos klautert hij tegen modderige hellingen op en waadt door diepe plassen heen. Hij heeft dan ook een 37 millimeter grotere grondspeling dan zijn 'civiele' broertje, wat echter niet kan voorkomen dat we de bodembeschermer onder de voorbumper regelmatig de grond horen raken. Maar de tractie is indrukwekkend, een gevolg van Audi's keuze de Allroad standaard vierwielaandrijving mee te geven. Dus áls je een keer in een modderig veldje belandt met deze auto, sta je niet met wild doordraaiende voorwielen zand te happen. Bovendien kan een kind de was doen wat offroadrijden betreft, want het ESP is voorzien van een speciale stand, Offroad Detection genaamd, die het type ondergrond registreert en daar de mate van wielslip op aanpast. Op een losse ondergrond is het immers juist beter om wat slip te hebben om van je plek te komen. En dat geldt ook voor remmen onder dit soort omstandigheden, waarbij de remweg aanzienlijk verkort wordt als de (blokkerende) voorwielen zich een beetje 'ingraven'. Tel daar voorzieningen als hill hold assist en een afdalingsrem bij op en we kunnen stellen dat offroadrijden met deze auto werkelijk kinderspel is.

Uitstraling

Maar zoals we al zeiden, zijn capaciteiten in het terrein zijn vooral leuk voor sterke verhalen in de kroeg? Want zeg nou zelf, ziet u zichzelf al met deze keurige Audi door het terrein banjeren? Nee, het is hier vooral de uitstraling die telt. De van huis uit ingetogen Avant-koets krijgt door de contrasterende randen op de bumpers en de wielkasten een ruig tintje, hoewel het de vraag is of iedereen dat ook mooi vindt. Dat wordt mede veroorzaakt doordat deze delen bij een donkere lakkleur licht van kleur zijn, en omgekeerd. Het contrast is dus nogal sterk, wat even wennen is. Ook de grille met zijn grote verticale chroomspijlen, als ware het een haaienbek met ontblote tanden, is nogal smaakgevoelig.

Het interieur is daarentegen nauwelijks veranderd ten opzichte van het basismateriaal. De kleurstelling is wat anders, met 'natuurlijke' bruintinten in het geval van een beige bekleding. Verder vergt het een geoefend oog om de wijzigingen te spotten. De aluminium sierdelen zijn mat in plaats van glimmend, het hout is wat grover van structuur, en dat was het eigenlijk wel. De belangrijkste veranderingen zijn eigenlijk nog zaken die we ook op de reguliere A4 gaan terugzien. Zo is de Allroad optioneel uit te rusten met een nieuw navigatiesysteem met spraakbesturing en een vogelvluchtachtige 3D-weergave en is het audiosysteem voorzien van een harde schijf voor muziekbestanden. Ook nieuw is het pakket spaarmaatregelen dat moet helpen om het verbruik terug te dringen. Zo is vanaf de zomer een start-stopsysteem leverbaar op de handgeschakelde modellen, in combinatie met een systeem dat de remenergie opvangt en weer afgeeft bij het accelereren. Daarnaast geeft een indicator in het instrumentarium aan wanneer je zou moeten schakelen. Grappig detail is de stoelverwarming, waarbij de centrale unit detecteert of er iemand op de passagiersstoel zit en de verwarming uitschakelt wanneer dat niet het geval is. Alle beetjes helpen!

Volumemodel

De Allroad wordt in juni leverbaar met de bekende 2,0-liter TDI die 170 pk levert, een 2,0-liter benzinemotor met turbo en directe benzine-inspuiting die 211 pk mobiliseert en als topversie een 240 pk sterke 3,0-liter TDI. De kleinste dieselmotor is gekoppeld aan een handgeschakelde zesbak, de overige uitvoeringen zijn voorlopig alleen leverbaar in combinatie met een zestrapsautomaat met dubbele koppeling. De door ons gereden tweeliter TDI zal ongetwijfeld het volumemodel van de range gaan worden, want hij koppelt adequate prestaties aan een relatief gunstig verbruik dat tijdens onze testrit rond de 1 op 13 schommelde. In het najaar wordt de Allroad ook leverbaar met de 143 pk sterke variant van deze 2,0-literdiesel. We denken dat ook dat wel eens een goede keus kan zijn, want de gereden 170 pk-uitvoering voelt aan alsof er nog best ruimte voor wat downsizing is. Al bij zo'n 1.200 toeren pakt de TDI zonder morren op, en bij 1.500 tpm gaat hij er echt lekker tegenaan. Je hoeft zodoende niet veel te schakelen om de gang erin te houden en dat is mooi, want dat is door de lange slag van de koppeling en de lange schakelwegen van de zesbak niet echt een feest. Een en ander verloopt soepel genoeg, maar doet niet echt dynamisch aan. Dat geldt eigenlijk voor de hele rijervaring. Door zijn 2,6 cm langere veerwegen rolt de Allroad in bochten duidelijk meer om zijn lengteas dan een gewone A4 Avant, terwijl de te stugge demping ervoor zorgt dat de koets op wat minder strakke wegen wat onrustig is. We hadden graag een wat straffere vering in combinatie met een iets minder fanatieke demping gezien. Ook de optionele dynamic steering met instelbare comfort- en dynamic-stand kan beter. In comfort laat het stuur zich te licht ronddraaien, terwijl de besturing in dynamic te zwaar gaat. En 'zwaar' is niet hetzelfde als 'sportief', want het ontbreekt de installatie dan evengoed aan gevoel. De standaardbesturing lijkt ons de beste keuze.

Windgeruis

Wat ook opvalt wanneer je met de Allroad op pad bent, is het relatief sterk aanwezige windgeruis. Door de hoger staande koets is de wind duidelijker hoorbaar, wat mede wordt veroorzaakt door de opvallend grote buitenspiegels. Die hebben dan wel weer als voordeel dat ze een perfect zicht naar achteren bieden, eventueel bijgestaan door dodehoekcamera's. Sowieso is het verder prettig toeven aan boord van de Audi. De stoelen zitten comfortabel, het ruimteaanbod kan er prima mee door en de afwerking staat als vanouds op een indrukwekkend hoog niveau met uitstekende materialen. Het punt is echter: die tref je in de gewone A4 Avant ook aan. De Allroad biedt een avontuurlijke uitstraling en staat in het terrein zijn mannetje als de nood aan de man komt, maar daar betaal je een prijs voor in de vorm van een hoger gewicht, iets slechtere prestaties en een hoger brandstofverbruik. Daarnaast is hij uiteraard ook duurder dan een vergelijkbare A4 Avant, maar dat wordt deels gecompenseerd door een uitgebreidere standaarduitrusting met onder meer hill hold assist, een bandenspanningscontrolesysteem en 17-inch lichtmetalen wielen.