Test: Audi A4 40 TFSI

Van compacte Q2 tot oversized Q8, in de Audi-showroom dingen vele SUV’s naar de gunst van de klant. Evengoed zijn ze bij Audi de gewone sedan niet vergeten, het is nog altijd een vertrouwde waarde in het programma. Sterker nog: Audi heeft de A4 een grondige update gegeven en dat is best een opmerkelijke. Doorgaans gaat het bij een tussentijdse facelift namelijk om niet veel meer dan een licht gewijzigde vorm van de koplampen, een herindeling van de achterlichtclusters of wellicht een net iets anders gemodelleerde plooi in de bumper. Dit keer echter zijn ze in Ingolstadt beduidend verder gegaan. Zelfs het plaatwerk is aangepast. En ook het interieur bleef niet ongemoeid. Opmerkelijk is dat de metamorfose ook nog eens vrij vroeg in de levenscyclus van het model tot stand is gekomen; we zien bij Audi weleens complete modelwisseling­en waarbij de verschillen kleiner zijn.

Pianolak
Het interieur van de A4 is netjes afgewerkt, al zijn de in pianolak uitgevoerde panelen wel overgevoelig voor stof, vette vingers en krassen. De opzet van het Audi-interieur is in elk geval strak en zakelijk. De bediening is logisch opgezet; het kost weinig moeite om te vinden wat je zoekt. Opmerkelijk genoeg is bij de grote update de forse, en vooral erg prettig werkende multimediacontroller op de middentunnel komen te vervallen. Het MMI werkt nu louter en alleen met het touchscreen. Erg jammer! Wat verder opvalt, is dat in het naar eigen inzicht in te delen digitale dashboard wél een prominente plek is ingeruimd voor de accumeter van het MHEV-systeem, maar dat een benzinemeter niet automatisch getoond wordt – die is er pas wanneer je hem via de boordcomputer oproept. En dan te bedenken dat je met de accu-informatie weinig kunt (je kunt niet inpluggen), terwijl het naar ons idee toch essentieel is om aldoor helder in beeld te hebben hoe groot de nog resterende ­benzinevoorraad is!
Ongeacht de uitvoering heb je als bestuurder in de Audi meer dan genoeg ruimte, met een vrij lage zitpositie. Achterin houdt de hoofdruimte niet over. Voor een auto van bijna een halve ton is dat benedenmaats. Het is het directe gevolg van de aflopende daklijn. Uit ervaring weten we dat de hoofdruimte in de stationcarversies beter voor elkaar is. De kofferruimte van de Audi meet 460 liter.

Krachttoer
Bij Audi zijn ze serieus van het downsizen; de donkergrijze A4 in deze test heeft een tweeliter turbomotor, die piekt bij 190 pk. Behalve van een turbo is-ie voorzien van een dubbel injectiesysteem (afhankelijk van de omstandigheden kan er direct of indirect ingespoten worden), terwijl de klepbediening zo is opgezet dat de arbeidsslag soms langer is dan de compressieslag (een soort Miller-­cyclus). En alsof dat nog niet genoeg is, heeft de A4 een 12V-startgenerator, wat hem tot een mild hybrid maakt. Kortom, niets lijkt gek genoeg om verbruik en uitstoot tot een minimum te beperken en toch de prestaties op niveau te houden.
De Audi-motor kan zijn maximale koppel van 320 Nm al leveren vanaf 1.450 toeren en dat vasthouden tot 4.200 toeren. Dat laatste is ook meteen het toerental waarbij het maximum vermogen van 190 pk bereikt wordt. Dat piekvermogen blijft vervolgens beschikbaar tot 6.000 toeren. Dat lijkt wel de karakteristiek van een elektromotor. Versnellen gaat dan ook heel soepel, er lijkt altijd genoeg trekkracht voorhanden. De elektronica laat de S-Tronic DCT-transmissie vliegensvlug opschakelen, toeren worden er amper gemaakt. En dat komt het comfort direct ten goede. Sowieso is dat bij Audi een aandachtspunt geweest; de motor is nauwelijks hoorbaar. Jammer is alleen dat de bak al snel een paar stappen terugschakelt zodra je het gaspedaal iets intrapt, het voorhanden koppel bij lage toeren latend voor wat het is. Vanuit het oogpunt van comfort hoeft dat niet.

Bijbetalen
De Duitsers geven voor de A4 40 TFSI een gemiddeld verbruik op van slechts 5,8 l/100 km en dat is keurig. Met 190 pk heeft de Audi meer dan genoeg vermogen in huis om lekker vlot te kunnen versnellen. Evenwel is het onderstel de aandrijflijn de baas. De Audi is voorzien van een sportonderstel en Continental ContiSportContacts rond 19-inch lichtmetaal. Dat levert hem een karrenvracht aan grip op; de auto lijkt de bocht niet uit te branden. Maar erg communicatief is het helaas niet; een messcherpe sportwagen wordt de A4 er zeker niet van. En het comfort heeft er evenmin baat bij, terwijl de besturing vrij afstandelijk is. Uit ervaring weten we dat het normale onderstel prettiger is. Tot slot steekt de A4 qua veiligheidsvoorzieningen niet boven het maaiveld uit. Zijn remweg is prima , maar voor zaken als verkeersbordherkenning moet bij Audi worden bijbetaald.