Met deze vroege elektro-experimenten werden eerste stappen naar elektrificatie gezet

BMW 1602e (1972)

Onder de kap van BMW’s eerste elektrische auto vind je twaalf aan elkaar geknoopte standaard 12V-accu’s. De auto werd ingezet bij hardlooponderdelen van de Olympische Spelen in München. 

VAZ 2801 (1976)

VAZ, het moederbedrijf van Lada, wilde met de elektrische 2801 pronken tijdens de Olympische Spelen van 1980 in Moskou. Er werden 47 stuks gebouwd, voorzien van nikkel-zink accu’s die na 150 keer opladen moesten worden vervangen. 

Electrovette (1977) 

Opvolger van de Electrovair uit 1964, een Chevrolet Corvair met zilver-zink-accu’s. De elektrische Chevette werkt met nikkel-zink-accu’s. Zijn 50-kW motor geeft hem een top van 85 km/h en een actieradius van 80 kilometer. 

Mercedes-Benz S123 (1982) 

In het laadruim huist een enorm (uitschuifbaar) nikkel-ijzer accupakket van 600 kg, dat je via het stopcontact kan opladen. De actieradius van 100 km wordt met 50 km vergroot door de range-extender, een tweecilinder benzinemotor.  

Audi 100 Avant Duo (1989) 

Net als de Mercedes geen volledig elektrische auto, maar een hybride. De voorwielen werden bediend door een vijfcilinder benzinemotor, de achterwielen door een (handmatig inschakelbare) elektromotor van 12 pk.

Fiat Cinquecento Elettra (1992)

Fiat bouwde niet alleen een Elettra-versie van de Panda (1990) maar ook van de Cinquecento en Seicento (1998). De Cinquecento had accu’s onder de ‘motorkap’ en onder de achterbank. 

 

GM EV1 (1996)

Doorontwikkeling van de futuristische Impact uit 1990. 1.000 consumenten testten de auto in de praktijk, maar na die proefperiode zette GM een punt achter het programma.