Vector Motors hint naar terugkeer

Het Amerikaanse Vector kennen we voornamelijk van de W8, de opmerkelijke supercar die in 1989 voor het eerst werd gebouwd (foto 2 t/m 4). Het in 1978 door Gerald Wiegert opgerichte merk veranderde door de jaren heen geregeld van naam en zelfs een keer van eigenaar. Officieel heeft het bedrijf zijn werkzaamheden nooit neergelegd, maar na de avonturen in de jaren negentig met de M12 (foto 5) hebben we weinig meer van Vector vernomen. Inmiddels is het bedrijf weer in handen van zijn originele oprichter, het heet nu Vector Motors en maakt op zijn website kenbaar iets extreems in het vat te hebben.

Vector schrijft dat het aan een hypercar werkt die het aanduidt met de naam WX8, een modelnaam die het bedrijf in 2007 al toepaste op een prototype met een beoogde topsnelheid van 430 km/h (foto 6). De auto kwam er echter nooit, maar lijkt nu een moderne afstammeling te krijgen. Volgens Vector Motors moet de auto leverbaar worden als hybride waarbij de brandstofmotor een 7,0-liter V8 is. Daarnaast zou ook een exemplaar met een 10-liter V8 op de weg moeten verschijnen. In beide gevallen wordt de V8 vergezeld door niet één, maar twee turbo's.

Vector, dat in het verleden al prat ging op het toepassen van techniek uit de lucht- en ruimtevaart in zijn creaties, belooft opnieuw dat de auto profiteert van technologie uit deze sectoren. De basis van de WX8 wordt in ieder geval uit koolstofvezel vervaardigd en de auto moet een topsnelheid kunnen halen van 'meer dan 482 km/h'. Het zou de WX8 tot de snelste productieauto ter wereld maken. Naar verluidt tracht Vector Motors geld in het laatje te brengen door oude prototypes, een dichte en een open WX-3 (foto 7 en 8), te verkopen (KLIK!). Of de auto er daadwerkelijk gaat komen, valt nog te bezien. Wel krijgen we alvast een schets van de WX8 voorgeschoteld.

Verleden Vector

Eind jaren zeventig lanceerde Vector Aeromotive de W2 (foto 9), een concept-car met een 600 pk sterke 5,7-liter V8 die als basis zou dienen voor de W8.

De Vector W8 had - hoewel z'n naam anders doet vermoeden - een V8 met dubbele turbo's van Chevrolet achter de voorstoelen, een blok met een inhoud van 6,0 liter. Deze achtcilinder hielp de net geen 1.500 kilo wegende W8 aan 660 pk en 880 Nm. Het gewicht werd laag gehouden door een monocoque die voor een groot deel uit aluminium was vervaardigd. Zijn op z'n zachtst gezegd extravagante jas was samengesteld uit een mix van koolstofvezel en kevlar. Let wel: we spreken hier over eind jaren tachtig. Een van de knopjes en schuifjes op het W8-dashboard schroefde de turbodruk op en Vector claimde tot 1.200 pk uit de V8 te kunnen persen. De standaardversie wist in iets minder dan 4,4 seconden naar de 100 km/h te katapulteren. De topsnelheid zou ver rond de 400 km/h moeten liggen, maar dat is nooit daadwerkelijk getest.

Na 17 stuks werd in de Vecto-productie in 1993 een halt toegeroepen. Dat was niet geheel vrijwillig; Vector werd slachtoffer van een agressieve overname door het Indonesische Megatech, dat een jaar later ook Lamborghini zou kopen. Vector had de W8 graag opgevolgd zien worden door de WX3 en de WX3-R, maar het zou bij deze twee nu te koop staande prototypen blijven.

Onder leiding van Megatech verscheen de M12, een verbouwde Lamborghini Diablo waarvan eveneens 17 exemplaren werden gebouwd. Aan het begin van het huidige millennium kwam Vector weer in handen van de originele eigenaren. Deze parkeerden op de LA Auto Show in 2007 het vooralsnog laatste studiemodel: de WX-8 (met Toyota Supra-koplampunits). Onder de kap een bijna buitenaardse 10,0-liter V8 met - volgens Vector - een vermogen van 1.850 pk, goed voor een topsnelheid van om en nabij de 450 km/h.