Met de Prelude met vierwielsturing was Honda er zoals wel vaker vroeg bij
De trend die uitbleef
Honda was er medio jaren 80 van overtuigd dat het met vierwielbesturing een nieuwe trend had gezet. Maar een wijdverbreide toepassing bleef uit, hoe zeer de Prelude 4WS vanaf 1987 ook zijn best deed om de voordelen te laten zien.
De belangstelling voor vierwielbesturing (4WS) kwam in de jaren 80 vooral bij Japanse merken tot uitdrukking (Mazda 626, Mitsubishi Galant, Nissan Skyline en de hier beschreven Honda Prelude), maar zakte daarna in. Inmiddels is het systeem terug van weggeweest, zoals de Renault Austral, Audi A6 en Mercedes-Benz EQS bewijzen. De reden om de achterwielen te laten meesturen, is nog altijd dezelfde: het geeft extra stabiliteit bij hoge snelheden (achterwielen sturen mee) en het maakt de auto gemakkelijker handelbaar bij het manoeuvreren (achterwielen sturen tegen). Wat dat laatste betreft claimde Honda dat 4WS de draaicirkel van de Prelude een meter verkleinde. Dat lijkt misschien niet zo relevant bij een compacte sportcoupé, maar het onderstreept wel de impact van het systeem. Straatje keren gaat veel vlotter!
Lekker inparkeren
Bij de Prelude werkt 4WS puur mechanisch, doordat een extra rondsel op de tandheugel van de voorwielbesturing in verbinding staat met een stuurhuis bij de achteras. Daar worden twee stuurstangen bewogen die op hun beurt de stuurhoek van de achterwielen veranderen. Bij een beperkte stuuruitslag sturen ze iets mee, bij veel meer draaien (parkeren) gaan ze eerst weer recht staan om daarna in tegengestelde richting te draaien. Mooi bedacht, maar het heeft het (weliswaar bijna hypothetische) nadeel dat de achterwielen bij heel ver insturen tijdens de correctie van een slip zich met de richting van de auto gaan bemoeien. Lees: het overstuur waarmee je dan te maken krijgt, wordt door het tegensturen van de achterwielen versterkt – precies wat je dan niet wilt. Mede daarom is een actief systeem beter, dat via elektrische aansturing onafhankelijk van de vooras werkt.
2.000 gulden meerprijs
In snelle bochten gedraagt de Prelude 4WS zich voorbeeldig, hoewel de normale versie zich op dat vlak evenmin onbetuigd laat. Was 4WS de meerprijs van 2.000 gulden (op de 2.0 8V en 16V) destijds waard? Voor de liefhebber van hoogstaande autotechniek zonder meer. Alle anderen moeten gedacht hebben: ik kan ook prima zonder. De geheel nieuwe Prelude schuift heel verstandig zijn krachtige, hybride aandrijflijn en de speciale automatische transmissie als sterke punten naar voren. Helemaal volgens de trends. Vierwielbesturing is prachtig, maar geen pre bij de nieuwe Prelude.
Overigens hadden diverse concurrenten de techniek ook, waarvan natuurlijk vooral de 626 Coupé een rechtstreekse concurrent was.
Signalement
| Merk | Honda |
|---|---|
| Model | Prelude 2.0i 16V 4WS |
| Carrosserie | 2-deurs, coupé |
| Transmissie | 5 versnellingen, handgeschakeld |
| Aandrijving | voorwielaandrijving |
| Nieuwprijs | € 26.405 |
Specificaties
| Brandstof | benzine |
| Motor | 4-cil. in lijn |
| Cilinderinhoud | 1.958 cc |
| Maximaal vermogen | 110 kW / 150 pk bij 6.000 tpm |
| Maximaal koppel | 180 Nm bij 5.500 tpm |
| Inhoud brandstoftank | 60 l |
| Lengte / breedte / hoogte | 4.460 mm / 1.695 mm / 1.295 mm |
| Wielbasis | 2.565 mm |
| Massa leeg | 1.095 kg |
| Laadvermogen | 525 kg |
| Aanhangermassa geremd / ongeremd | 1.200 kg / 460 kg |
| Banden | 195/60R14Prijzen |
| Topsnelheid | 212 km/h |
| Acceleratie 0-100 km/h | 7,9 s |
Lees ook

Honda Prelude (1989) - In het Wild

Jaguar XJS Lynx Eventer: ook deze kruisbestuiving tussen coupé en stationwagon is schitterend

Slechts één elektrische Ferrari: ‘Koper wil ze niet’

Terug naar bescheiden tijden met deze Toyota Corolla Coupé - In het wild
