Gereden: Cadillac CTS-V
Cadillac lepelde de 5,7-liter V8 uit de Corvette in de CTS. Een bloedstollende auto is het gevolg.
Onder zijn strak gesneden huid schuilt techniek uit de vorige generatie Corvette, de Z06. Wat prestaties en rondetijden op 'De Ring' betreft (8,19 minuten!) kan deze geweldenaar zich probleemloos meten met de voorlaatste, 400 pk sterke BMW M5. De CTS-V is dan ook een regelrechte en onvervalste 'American Muscle Car', maar dan wel eentje die héél goed de hoek om wil.
Aan de buitenkant onderscheidt de V zich heel subtiel van zijn twee zwakkere broeders. Hij staat op 18-inch lichtmetaal, dat vrij uitzicht biedt op de royaal bemeten, geperforeerde remschijven en -klauwen van Brembo. Het front wordt gekenmerkt door een dubbele grille met fijnmazig gaas en extra luchtinlaten voor de remmen. Aan de achterzijde zijn het alleen de twee uitlaatpijpen, de forsere bumper en het V-logo die de extra spierkracht verraden. Maar de hoofdattractie is natuurlijk die geweldige achtcilinder, gekoppeld aan een handgeschakelde zesbak uit de Corvette. Aan het onderstel is eveneens flink gesleuteld, waarbij Cadillac zich er niet vanaf maakte met het monteren van andere veren en dempers. Dikkere stabilisatoren, stijvere lagerbussen en een ander type besturing moeten een aansprekend en inspirerend rijgedrag garanderen. De besturing is precies en direct, maar had gezegend mogen zijn met een vleugje meer communicatie. Waarmee niet gezegd is dat er totaal geen contact is met de voorwielen, integendeel. De afstemming van vering en demping is hard. Er is geen compromis gesloten tussen comfort en sportiviteit. De CTS-V is gemaakt om hard te gaan, en dat merk je!
Waakhondfunctie
Met een knop op het stuur is het elektronische stabiliteitsysteem StabiliTrak in de Competition-mode te zetten. De CTS-V is dan zonder al te veel aandrang goed en heel controleerbaar dwars te krijgen. Driftfreaks kunnen zich helemaal uitleven met deze auto, hoewel StabiliTrak wel een abrupt einde aan de drift maakt. Het systeem kent daarom ook een modus waarbij de waakhondfunctie volledig uitschakelaar is. De koppeling vraagt gewenning, maar dat is logisch. Het frictiemateriaal moet immers 533 Newtonmeter doorgeven aan de aandrijflijn. Dat vraagt om een stevige diafragmaveer die niet al te veel slip toelaat, anders brandt 't hele spulletje er binnen de kortste keren uit.
Blaffen
Huiveringwekkend is de nimmer aflatende stuwkracht en het gemak waarmee de brute en vrij conventionele 5,7-liter V8 (het small block van Chevrolet) naar zijn toerenbegrenzer jaagt. Zelfs boven de 200 km/h is de acceleratie onthutsend snel. De top van 262 km/h hebben we niet kunnen aantikken, maar er is geen aanleiding om aan te nemen dat dit niet haalbaar is. De theoretische eindsnelheid in vijf is 274 km/h, die van de zesde versnelling wordt niet eens opgegeven. De twee reikt tot 110 km/h en dat maakt een sprintje van 0 naar 100 km/h binnen vijf tellen mogelijk. Echt blaffen doet de achtcilinder pas als hij boven de 3.500 toeren komt, waarbij het uitlaatgeluid best wat hitsiger had mogen zijn. Het ontbreekt de CTS-V niet aan kwaliteiten om aansluiting te vinden bij de gevestigde orde in dit segment. Cadillac denkt dit brok geweld aan te kunnen bieden voor een prijs die rond de € 89.000 ligt.
De volledige rij-impressie van de Cadillac CTS-V staat in AutoWeek 10 die woensdag 2 maart in de winkels ligt.
