Gereden: BMW M6 Gran Coupé

Het enorme enthousiasme dat we ooit aan de dag legden over de BMW M5 werd bij de M6 licht getemperd. Die auto voelt net wat te zwaar en log aan voor een sportwagen. Om maar met de deur in huis te vallen: keihard rationeel benaderd gaat dat ook op voor deze Gran Coupé, maar gevoelsmatig valt het mee. Deze auto bezie je toch veel meer als een brute gezinswagen. Goed, als je hem op bochtige wegen de grenzen van grip laat opzoeken, merk je dat hij wat over zijn lengte-as rolt. Stuur je hard een bocht in, dan neigt de koets door het gewicht van de motor aanvankelijk tot onderstuur, wat je met een lichte pluk gas weer teniet doet. Maar het pure spektakel van de fenomenaal goede motor maakt heel veel goed. Het geweld dat je te verwerken krijgt, zelfs bij half gas, in overweldigend, elke keer weer. Maar tegelijkertijd kun je je bij normaal gebruik en alle parameters op comfortabel niet voorstellen dat je zo veel bruuts onder je rechtervoet hebt. De M6 Gran Coupé kan namelijk bedriegelijk comfortabel en stil zijn. Mams ernaast met de Libelle, schoonmoeder achterin met breiwerkje en iedereen is blij. Heb je ze eenmaal afgezet bij de Libelle Zomerweek, dan druk je knop M2 op het stuur in, want daar heb je je eigen stiekeme droom onder geprogrammeerd. En natuurlijk heb je het M Driver's Package er bij besteld, want dan brult hij zo door tot 305 km/h. Onwerkelijk hoeveel power de dubbele turbo blijft leveren, van helemaal onderin tot het moment dat de naald daadwerkelijk over de 300 gaat. We hebben het gedaan vandaag, uiteraard op de Duitse Autobahn, en de auto wordt geen moment licht in de neus, iets waar andere auto's met deze capaciteiten nogal eens last van krijgen.

De volledige rij-impressie van de BMW M6 Gran Coupé staat binnenkort in AutoWeek.