Facelift Friday: Volkswagen Eos
Weg met die glimneus
De betaalbare cabriolet blijft voor autofabrikanten een moeilijke kwestie, zozeer zelfs dat ze tegenwoordig vrijwel helemaal zijn verdwenen. Dat was aan het begin van deze eeuw nog heel anders. De Volkswagen Eos verscheen in 2006 en kreeg in 2010 een stevige update.
De Volkswagen Eos is in veel opzichten een apart geval. De auto moest min of meer de Golf Cabriolet opvolgen. Die nog op de Golf III gebaseerde auto was bij het aantreden van de Eos al een paar jaar uit productie en bij zijn afscheid stokoud. Volkswagen wilde het concept ‘cabriolet’ helemaal anders aanpakken en positioneerde de Eos als een apart, wat hoger gepositioneerd model tussen de Golf en de Passat in het gamma.
Schuifdak
Aan concurrenten had de Eos alvast geen gebrek. De Peugeot 307 CC, Renault Mégane CC, Ford Focus CC en Opel Astra TwinTop namen allemaal een stukje van de cabrio-taart in de compacte middenklasse voor hun rekening. De Eos deed de dingen echter (iets) anders en rekende af met de nadelen van de dakconstructie van de concurrentie. Die beschikte veelal over een dak uit twee gelijke delen, met een enorme kont en een dito voorruit als gevolg. Opel loste dat probleem bij de Astra op met een dak uit twee delen, maar Volkswagen bedacht een andere manier. Het merk voorzag de Eos standaard van een groot schuifdak in het klapdak, op zichzelf al bijzonder. In geopende toestand zorgde het glaspaneel er echter voor dat het dak een stuk korter werd, waarna alleen de ‘bogen’ aan weerszijden overbleven. Die vouwden zich netjes naast de achterbank, waardoor de verhoudingen intact bleven en de Eos het toch af kon met een tweedelig dak. Ingewikkeld was de dakconstructie echter des te meer en vrij van problemen zeker niet, maar slim bedacht was het natuurlijk wel.
Chroom
Qua design hield de Eos aanvankelijk het midden tussen een Golf en een Passat. Volkswagen ging in die jaren niet bepaald zuinig met chroom om en ook de Eos werd er rijkelijk mee bestrooid. Het meest opvallende voorbeeld daarvan is te vinden op de neus, waar het hele gebied tussen grille en koplampen is voorzien van het stevig spiegelende materiaal. Ook de ronde ledachterlichten waren een typisch kenmerk uit die tijd.
In 2010 was Volkswagen echter helemaal klaar met deze tekenstijl. Het chroom op de neus maakte plaats voor een streng front met eenvoudiger koplampunits en een traditionele grille. Ook aan de achterkant werd het ‘druppeltje’ onder de lichtunit verwijderd. De ronde led-elementen verdwenen en maakten plaats voor strakkere lichtunits, die beter pasten bij onder meer de Polo die destijds net in de showroom stond. Werd de Eos daar beter van? Dat laten we wederom aan jou!
