Facelift Friday: Seat Arosa

Eigenlijk is zo'n Arosa, net als z'n latere broertje Volkswagen Lupo, best een karaktervol autootje. Met name de rechte kont zorgt voor herkenbaarheid, al blinkt de eerste editie van het model niet bepaald uit door een spannend lijnenspel. De neus is vooral rechttoe-rechtaan, al kijkt ook de eerste Arosa wel guitig uit zijn koplampen. Grote, vierkante achterlichtunits met een duidelijke kleurindeling, opvallende ribbels in de voor- en achterbumper en een wat streng interieur – afgewisseld met kaal plaatstaal in de deuren – typeren het model.

Rond de eeuwwisseling had Volkswagen duidelijker dat Seat de dynamische hoek in moest worden gedrukt. Onder leiding van Walter De'Silva kwam er een nieuwe, veel zwieriger tekenstijl tot stand, die tot uitdrukking werd gebracht in de concept-car Salsa. Het zakelijke 'blokkendoosje' Arosa viel daarmee behoorlijk uit de toon, maar daar wist De'Silva gelukkig wel raad mee. Dankzij een veel moderner neusje met donkere koplampunits en Seats nieuwe huis-grille met het 'blokje' was de kleinste Seat helemaal klaar voor het nieuwe decennium. De ribbels in de bumpers verdwenen, de achterlichten kregen een aanzienlijk hippere indeling en het oude dashboard werd vervangen door een frisser ogend exemplaar. In deze hoedanigheid wist de Arosa het nog uit te houden tot 2004. Het model liet een vacuüm achter dat tot 2011 stand zou houden, want toen pas kwam de Mii het Seat-gamma aan de onderzijde versterken. Kies jij terugkijkend voor de 'De'Silva-Arosa' of wint het origineel ook dit vergelijk?