Deze Cadillac is de langste auto ooit – In het wild
Er ontbreekt wel een stukje
Wat is eigenlijk de langste auto ooit? Het antwoord staat vandaag op je scherm, dat hopelijk een exemplaar uit de categorie ‘breedbeeld’ is.
Dit, dames en heren, is een Cadillac Fleetwood Series 75. Of ‘gewoon’ Series 75, wat je wilt. Het ‘Fleetwood’ was in deze periode een label dat door Cadillac te pas en te onpas werd toegepast, maar een reguliere Fleetwood is een heel ander model. Gegarandeerd korter, bovendien, want dat geldt voor letterlijk iedere andere auto die ooit is geproduceerd. Afgezien van de creaties van enkele vooroorlogse carrosseriebouwers dan wellicht, en achteraf omgebouwde limousines tellen we ook niet mee. Het gaat hier om de titel ‘langste reguliere productiemodel’, en die gaat op basis van meerdere bronnen absoluut naar de Cadillac Series 75 van wat door Wikipedia de tiende generatie wordt genoemd. Dit was dan ook Cadillacs af-fabriek-limousine, bijna een ‘stretched limo’ maar dan zonder het ellenlange stuk niemandsland tussen voor- en achterdeur.
Wat hij wel had, was een extra hoog dak, een extra lang achterportier en daarachter nog een heel stuk, inclusief extra zijruit en een achterscherm met de lengte van een Toyota Aygo. Tel daar de toch al de weinig ruimte-efficiënte ontwerpstijl van GM in de jaren 70 bij op, en je krijgt een sedan die in alles kolderiek overmaats is. Meer dan twee meter breed, bijna anderhalve meter hoog en vooral indrukwekkend lang. Hoe lang? Aanvankelijk ongeveer 6,30 meter, maar in de loop der jaren wist Cadillac deze gigant bijna jaarlijks nog langer te maken. Deze (ooit) parelmoer witte auto is van 1974, het eerste jaar waarin ook deze Cadillac in de VS voor én achter een aanrijding met 5 mijl per uur zonder schrammen moest kunnen overleven. Daardoor werd er simpelweg een stukje plastic toegevoegd tussen auto en achterbumper en groeide deze rijdende walvis naar dik 6,40 meter. Jawel: bijna een meter langer dan een gloednieuwe Mercedes-Maybach S-klasse!
6,40 meter lang, maar er ontbreekt wel een stukje.
Het stukje dat in 1974 werd toegevoegd, is overigens ook het stukje dat hier ontbreekt. Het kunststof dat voor de ‘impact bumpers’ werd toegevoegd, weet de tand des tijds doorgaans maar slecht te doorstaan en is hier zelfs helemaal verdwenen. Ook de rest van de auto is niet bepaald in topstaat. De roest loopt hier en daar van boven tot onder over de witte lak, er ontbreken wel meer onderdelen en wie nog twijfelde of deze Cadillac wel echt zo fout was, wordt door de gigantische verchroomde wielen definitief over de streep getrokken. Toch vonden wij hem wel een ereplaatsje waard, en dat dan volledig vanwege die immense lengte.