Deze Britse klassiekers koop je voor minder dan €10.000

Nog tot in de jaren 60 kende Groot-Brittannië tientallen autofabrikanten. Met het voorjaar in aantocht zoeken wij daarom drie klassiekers van verdwenen Britse merken. Triumph zal iedereen nog wel kennen, maar Wolseley? Drie leuke ‘o, ja’-modellen voor maximaal tien mille uit de tijd dat het leven nog niet zo gehaast was.

Wolseley 1300 MkII aut. - 1969 - 87.689 kilometer - €8.745

De succesvolle, intern genoemde ADO16 van BMC (British Motor Corporation) werd tussen 1962 en 1974 in vele gedaanten uitgebracht en doet als ‘Austin Glider’ bij menigeen een lichtje branden. Afgeleiden kwamen van Morris, MG, Riley, Vandenplas en Wolseley, waarbij de laatste drie de ‘premium’-tak vormden en dus veel zeldzamer zijn. Wat is deze Wolseley 1300 dan een ontzettend leuke overlever! Origineel Nederlands, voorzien van automaat én schuifdak (van de Rotterdamse fabrikant Groenen) staat hier een luxe versie (two tone-lak, grijs leren bekleding, in notenhout gevat dashboard) van de veel alledaagsere Austin en Morris 1100/1300. De Wolseley-variant van de ADO16 werd in september ’65 geïntroduceerd als Wasp en was voorzien van een 1.098 cc-motor. De 23-48-JU heeft de bekende 1.275 cc-machine die in vele modellen van BMC en later British Leyland dienstdeed. Hoewel slechts 3,73 meter lang, valt de verhoudingsgewijs grote binnenruimte op. Voorwielaandrijving, dwarsgeplaatste motor met aangeblokte versnellingsbak, wielen op de hoeken en hydrolastic-vering (juist: net als bij de Mini - het daarvóór door Sir Alec Issigonis ontwerpen model) zorgden daarvoor - net als het te plat staande stuur en de relatief kleine kofferruimte van 265 liter. Zaken als lintsnelheidsmeter, vriendelijke ronde koplampen en het links geplaatste contactslot brengen je terug in de tijd. Heerlijk onthaastend toeren op zonovergoten landweggetjes, picknickmand mee …

Deze klassieker is vierdeurs  - de Wolseley Wasp/1300 had enkel vier portieren, Austin en Morris boden ook tweedeurscarrosserieën aan, maar die waren weer niet met een automaat verkrijgbaar. De foto’s laten een uitstekende staat van lak en plaatwerk zien, volgens de aanbieder komt de auto uit een privécollectie. Tot slot: Wolseley bouwde vanaf 1901 auto’s die tot de hogere klasse behoorden, met als hoogtepunt de 2,7-liter achtcilinder 21/60 Straight Eight Overhead Cam (1928-1931). De laatste Wolseley, de Saloon (een variant van de Princess), rolde in 1975 van de band. Wie laat een halve eeuw later weer zo’n edele Brit over onze wegen rijden?

Signalement

Merk  Wolseley

Type   1300 MkII aut.

Bouwjaar       november 1969

Kilometerstand        87.689

Vraagprijs     €8.745

Waar te koop?          Vakgarage Rida B.V., Terneuzen

Technische gegevens

Motor 4-cil. in lijn, 1.275 cc

Max. vermogen         45 kW/60 pk bij 5.250 tpm

Max. koppel  95 Nm bij 3.500 tpm

Leeggewicht  840 kilo

Bagageruimte           265 l

Max. aanhanger geremd     n,b,

Gem. verbruik          ca. 1 op 11

0-100 km/h    19,0 s

Topsnelheid   140 km/h

Alle gegevens volgens fabrieksopgave

Morris Minor 1000 Traveller - 1968 - 41.082 kilometer - €9.950

Nog zo’n snoepje is deze Morris Minor die opmerkelijk genoeg bij het occasioncenter van de Waddinxveense Mazda-dealer staat. Hoewel slechts anderhalf jaar ouder dan de Wolseley 1300 oogt deze volks-Brit met z’n uitgeklopte spatborden en hoge neus veel antieker. Niet verwonderlijk: Sir Alec Issigonis (hij weer!) ontwierp de Minor al in de jaren 40, waarna deze kleine gezinsauto tussen 1948 en 1971 in de prijslijsten stond. In dat laatste jaar was hij met z’n trommelremmen rondom, armschokdempers, starre achteras met bladveren en ongesynchroniseerde eerste versnelling (van de handgeschakelde vierbak) al hopeloos verouderd.

Het is bijna niet te geloven dat de geliefde ‘Moggy’ (Britse koosnaam voor de Minor) door de verguisde Marina werd opgevolgd en al helemaal niet dat die Marina veel van de verouderde Minor-techniek gewoonweg overnam! Gedurende die 23 bouwjaren liepen 1,5 miljoen stuks van de band, waarvan ruim 200.000 Travellers. Om de stationcar voldoende stijfheid te geven, kreeg het achterste deel houtbeslag dat in geval van de DM-80-39 een prachtige combinatie met de zachtgroene lak vormt. Sowieso oogt de auto strak - een uitgebreide restauratie heeft-ie al gehad, dus is het ook hier: picknickmand vullen, instappen en wegwezen op zoek naar een fijne vertoefplek. Dat wegwezen dient niet al te gehaast te geschieden - de 1.1-liter levert een bescheiden 48 pk aan de achterwielen af. Deze klassieker is Britse import (oorspronkelijke kentekenplaten zijn aanwezig). Dat betekent dat het stuur rechts van de bekende Smiths-dashboardklok is geplaatst. Dat kan een minpunt zijn … Weetje: de Minor is ook in Nederland geassembleerd, bij Molenaar in Amersoort. Dat stopte in 1966 toen duidelijk werd dat Groot-Brittannië lid van de EEG (voorloper van de EU) zou worden en assemblage in ons land daardoor niet meer rendabel zou zijn. Morris bouwde tussen 1913 en 1984 auto’s - de laatste was Marina-opvolger Ital die hier nauwelijks bekendheid genoot.

Signalement

Merk  Morris

Type   Minor 1000 Traveller

Bouwjaar       juli 1968

Kilometerstand        41.082

Vraagprijs     €9.950

Waar te koop?          Occasion Kampioen B.V., Waddinxveen

Technische gegevens

Motor 4-cil. in lijn, 1.098 cc

Max. vermogen         36 kW/48 pk bij 5.100 tpm

Max. koppel  81 Nm bij 2.500 tpm

Leeggewicht  826 kilo

Bagageruimte           n.b.

Max. aanhanger geremd     n.b.

Gem. verbruik          ca. 1 op 10,5

0-100 km/h    24,9 s

Topsnelheid   125 km/h

Alle gegevens volgens fabrieksopgave

Triumph Spitfire 1500 - 1980 - 136.220 kilometer - €8.950

Na twee gesloten modellen tot slot een roadster - we gaan tenslotte het voorjaar in. Willen we die van een verdwenen Brits merk, dan komt de Triumph Spitfire al snel bovendrijven. Triumph begon in 1897 als fietsfabrikant, waarna de eerste auto in 1921 het levenslicht zag. De laatste Triumph was de Acclaim (joint-venture met Honda), waarna het in 1984 verdween ten faveure van concerngenoot Rover. Dat werd later door BMW overgenomen en weer verkocht, maar … BMW bezit nog altijd de merknaam Triumph, dus wie weet …

De Spitfire liep tussen 1962 en 1980 van de band en werd gedurende die tijd meerdere malen gemoderniseerd en verbeterd. Deze Triumph Spitfire is een latertje: hij werd in februari 1980 nieuw in ons land verkocht en heeft sindsdien 136.220 kilometer afgelegd. Onder de fikse motorkap (de spatborden gaan mee omhoog, zodat onderhoud relatief gemakkelijk gedaan kan worden) een 1.5 van 71 pk. Dat lijkt niet veel, maar deze laagvlieger (hij is slechts 1,03 meter hoog) weegt nog geen 800 kilo (en de andere twee maar iets meer), zodat je toch vlot meekomt met het overige verkeer. Prettig is dat de via pendelassen aangedreven achterwielen van deze laatste versie van de Spitfire ten opzichte van de MkIII een hulpconstructie hebben gekregen, waardoor de auto veel minder last heeft van heftig opkomend overstuur bij kort bochtenwerk. Bijkomend voordeel is de verbeterde koersvastheid, zodat langere afstanden niet meteen vermoeiend hoeven te zijn. Wel laten het (opvallend directe) stuur, de koppeling en de versnellingsbak zich met enige spierkracht bedienen. Buiten dat is comfort niet het toverwoord: er is flink windlawaai aanwezig, de binnenruimte is krap bemeten. Maar wat ís het leuk sturen in de Spitfire, mede vanwege z’n ultrakleine draaicirkel van maar 7,80 meter! Dit alles maakt ‘m net iets meer sportwagen dan concerngenoot MG B die opvallend genoeg in exact dezelfde periode werd gebouwd.

Signalement

Merk  Triumph

Type   Spitfire 1500

Bouwjaar       februari 1980

Kilometerstand        136.220

Vraagprijs     €8.950

Waar te koop?          Autobedrijf A. van Eendenburg, Brielle

Technische gegevens

Motor 4-cil. in lijn, 1.493 cc

Max. vermogen         52 kW/71 pk bij 5.500 tpm

Max. koppel  114 Nm bij 3.000 tpm

Leeggewicht  780 kilo

Bagageruimte           ca. 200 l

Max. aanhanger geremd     610 kilo

Gem. verbruik          1 op 10,5

0-100 km/h    13,0 s

Topsnelheid   160 km/h

Alle gegevens volgens fabrieksopgave

Welk Brits merk zou jij willen laten herleven op de weg?

Drie verschillende Britse klassiekers die als overeenkomst hebben dat hun merknamen al geruime tijd verdwenen zijn. En naast deze drie zijn er dat nog veel meer: Alvis, Armstrong Siddeley, Austin, Daimler, Hillman, Sunbeam, Riley, Rover … Met welk verdwenen Brits merk zou jij het voorjaar in willen gaan, opdat diens historie levend blijft? Laat het ons weten!