Deze barnfinds waren minstens zo bijzonder als die in Dordrecht

Volgens Nico Aaldering, die de vondst in Dordrecht heeft gedaan en de auto’s nu ter veiling aanbiedt, is die barnfind van 230 oude auto’s de grootste van de wereld. Dat is hij misschien niet, maar bijzonder is de verstopte collectie oldtimers wel degelijk. Nieuwsmedia in binnen- en buitenland ­buitelen over elkaar heen om duidelijk te maken hoe belangrijk deze vondst wel niet is. De auto’s zijn ­miljoenen waard, zegt de een. Tientallen miljoenen, zegt de ander. Of dat echt zo is, weten we over een week of vier, als de onlin­e veiling ­afgelopen is.

Barnfind, schuurvondst, sortie de grange, Scheunenfund, Ladefund ...

Sortie de grange in het Frans, Scheunenfund in het Duits, Ladefund in het Deens, barnfind in het Engels. Het begrip schuurvondst wordt soms losjes geïnterpreteerd. Soms wordt er een oldtimer aangeboden als schuurvondst alleen al ­omdat de eigenaar hem een paar jaar in de garage heeft laten verstoffen. De gedroomde barnfind is een verzameling auto’s – maar het kan ook een enkele auto zijn – die ­werkelijk is vergeten. In veel ­gevallen is de eigenaar iemand die erg op zichzelf is en die al die auto’s in het geheim heeft ­verzameld. Ook de collectie in Dordrecht verdient deze kwalificatie. Maar in de loop van de jaren zijn er nog meer geweest, waarvan we er hier zeven aan je voorstellen.

1 Baillon, Frankrijk (2014)

In een oud kasteel in het noorden van Frankrijk werden in 2014 bijna honderd klassieke auto’s van topmerken aangetroffen: Bugatti, Hispano-Suiza, Delahaye, ­Ferrari, Delage, Maserati … ze stonden er rijen dik. De collectie was samengebracht door zakenman Roger Baillon, die er een museum mee had willen beginnen. Pas na zijn overlijden kwam de familie erachter dat de collectie bestond. Topstuk was de Ferrari 250 GT California Spider die van ­acteur Alain Delon was geweest. Artcurial veilde de auto’s tijdens de Rétromobile in Parijs voor een totaalbedrag van € 50 ­miljoen; alleen al de Ferrari van Delon bracht € 16 miljoen op. Voor de liefhebbers: het klassiekerblad Classic Driver heeft een fotoboek over deze collectie uitgebracht.

2 A.K. Miller, Vermont, USA (1996)

In de Amerikaanse staat Vermont woonde het echtpaar Alexander en Imogene Miller afgezonderd van de wereld op een grote farm. In 1993 overleed Alexander en in 1996 zijn vrouw. Ze hadden geen kinderen. Alexander had altijd een grote voorliefde voor het merk Stutz en hij had er in de loop van zijn leven verschillende gekocht. Toen de grote schuren op hun uitgestrekte farm open gingen, kwamen er 35 auto’s van dat merk tevoorschijn, met bouwjaren van 1913 tot 1934. Daarnaast waren er nog vijftien andere vooroorlogse auto’s. De veiling bij Christie’s trok duizenden kijkers en bracht twee miljoen dollar op. Veel van de klassieke auto’s die toen werden gevonden, zijn late­r gerestaureerd en worden nu nog altijd door hun eigenaren gekoesterd.

3 Lambrecht Chevrolet, Nebraska, USA (2013)

In het kleine stadje Pierce in Nebraska rund­e het echtpaar Lambrecht het lokale Chevrolet-dealerschap. In 1996, toen ze alle­bei al in de 80 waren, hielden ze het voor gezien en sloot het bedrijf zijn deuren. Pas in 2013 besloot het echtpaar met pijn in het hart om de inventaris maar eens te verkopen. In de loop van de jaren hadden ze zowel verschillende nieuwe Chevrolets als inruilauto’s bewaard. Die auto’s stonden in het bedrijfspand en op de farm die de fami­lie bezat. Veilinghuis Vanderbrink Auction­s kwam tot de ontdekking dat het ging om in totaal om meer dan vijfhonderd personenauto’s en pick-ups. Zeker vijftig daarvan waren praktisch nieuw en hadden minder dan 50 mijl op de teller. De gehele voorraad is in een weekend geveild; naar verluidt zijn er tienduizenden bezoekers op afgekomen.

4 ‘Ergens in Portugal’ (2014)

Aanvankelijk was er in de Nederlandse nieuwsmedia wat verwarring over een grote schuurvondst in 2014. Waren dat nu Nederlandse kentekenplaten op die honderden verstofte auto’s? Nee, het waren Portugese platen, die er sprekend op lijken. Het verhaal gaat dat een Amerikaan die een buitenhuis wilde bouwen in Portugal een verlaten stuk grond zou hebben ­gekocht waar een stalen loods op stond. Toen hij de loods openmaakte, vond hij een schat van bijna tweehonderd klassieke auto’s. Maar dat verhaal bleek niet te ­kloppen. Het was veel simpeler: de loods was eigendom van een autohandelaar die zelf een fotograaf opdracht gaf om de auto’s te fotograferen. Vervolgens waren ze in 2007 korte tijd op een Portugees ­forum te zien. Rond 2014 verschenen die foto’s ­ineens op sociale media. Maar toen waren ze dus al zeven jaar oud.

5 Renault-collectie, Denemarken (2016)

De Deense liefhebber Anker Krarup vond in 2016 dat het welletjes was en bood op het eiland Funen zijn gehele collectie klassieke Renaults te koop aan. Behalve zestig auto’s behelst de collectie ook een enorme hoeveelheid onderdelen, waaronder lange rijen met spatborden en portieren voor alle mogelijke Renault-modellen. Krarup had in 1968 zijn eerste auto gekocht, een ­tweedehands Renault 4CV. Die beviel zo goed, dat er daarna weer een Renault kwam, een Dauphine. Alleen ruilde Krarup zijn oude auto’s nooit in. Tja, en als je dat maar lang genoeg volhoudt, krijg je vanzelf een indrukwekkende collectie. Veilinghuis Campen Auktioner bracht de collectie ­onder de hamer. De opbrengst konden we helaas niet achterhalen.

6 Tottenham, Londen, Engeland (2022)

In de zomer van 2021 besloot een Britse verzamelaar om zijn collectie van 174 auto’s te verkopen. Strikt genomen was dit dus geen barnfind, maar zo zag het er wel uit: alle auto’s in de enorme loods waren bedekt met een dikke laag stof en vogelpoep. De collectie bevatte veel Mercedessen en Volkswagens, maar ook andere merken. De nadruk lag op modellen uit de jaren 70 en 80. De auto’s zouden worden verkocht via Ebay, maar vanwege de enorme belangstelling uit binnen- en buitenland verliep dat allemaal erg stroef. Daar kwam nog bij dat er auto’s verkeerd waren omschreven of dat niet de juiste kenteken­platen op de auto’s hingen. En van sommige exemplaren waren er domweg geen papieren. Op sociale media klaagden aspirant-kopers steen en been over de schimmige handelwijze van de verkoper. Uiteindelijk schijnt de enorme verzameling slechts 1,4 miljoen pond te hebben opgebracht, iets meer dan 8.000 pond per auto.

7 Pierre Héron Collection, Frankrijk (2022)

In 1948 bezocht de jeugdige Pierre Héron voor het eerst de autosalon van Parijs. Daar raakte hij zo onder de indruk van de grote Franse merken, dat hij later besloot om die te gaan verzamelen. Het lukte hem onder meer om alle carrosserievarianten van de Talbot T26 bijeen te brengen, en hij legde ook de grootste collecties Grégoires ter wereld aan. In totaal telde zijn verzameling zo’n dertig auto’s. Maar op een zeker momen­t verloor Héron zijn belangstelling en liet hij ze aan hun lot over. Omdat hij erg op zichzelf was, kwam zijn familie pas na zijn overlijden achter het bestaan van de collectie. In twee schuren stonden tientallen auto’s, allemaal van de grote Franse merken van weleer: Salmson, ­Delahaye, Gregoire, Talbot. Er was maar één niet-Franse auto bij, een Hispano-­Suiza. De auto’s zijn vorig jaar door ­veilinghuis Artcurial verkocht.