Deze auto was er met 5, 6, 8, 10 én 12 cilinders
De recordhouder
37
Waar één drie- of viercilinder tegenwoordig vaak wel zat is voor een automodel, was het begin deze eeuw gebruikelijk dat een auto leverbaar was met allerlei verschillende motoren. Eén fabrikant maakte het wel erg bont op dat vlak, met vrijwel alle denkbare motortypes in één enkel model.
Het ontwikkelen van een automotor is duur, dus stoppen autofabrikanten zo’n motor als het even kan in veel verschillende modellen. Een goed voorbeeld is de Hybrid 136-aandrijflijn van Stellantis, die het in vrijwel het gehele aanbod gebruikt. De compacte Peugeot 208 heeft hem, maar de zevenzits Peugeot 5008 ook. Volkswagen doet dit al jaren en schrapte bij de recente facelifts van de Golf en zijn afgeleiden zelfs de 1.0 uit het gamma. De driecilinder maakte plaats voor een tot 116 pk geknepen versie van de viercilinder 1.5, uiteraard om het leveringsgamma te vereenvoudigen, de productie te stroomlijnen en de kosten te verlagen.
Die actie staat in schril contrast met wat dit merk (dik) twintig jaar geleden deed. Toen kon het niet op bij de Volkswagen Group, en verschenen er onder leiding van topman Piëch auto’s op de markt die je door een hedendaagse bril bekeken alleen maar als ‘gestoord’ kunt omschrijven. Prettig gestoord, uiteraard. Er is al heel veel geschreven over de enorme variatie in carrosserievarianten en motoren in die tijd, maar er kan maar één auto de winnaar zijn als het om motoren-variatie gaat.
Van R5 tot W12
Let wel: we zijn niet op zoek naar vermogensvarianten of zelfs de hoeveelheid verschillende motoren, maar specifiek naar variatie op het gebied van hoeveelheid cilinders. De alleenheerser op dat vlak is naar ons weten de eerste generatie Volkswagen Touareg. Die deelde veel van zijn motoren met toplimousine Phaeton, maar was in tegenstelling tot die sedan ook nog leverbaar met een vijfcilinder TDI, afkomstig uit de Transporter. Vanaf die R5 TDI ging het op de dieselmotorenladder omhoog naar een V6 TDI, gevolgd door de bezopen en unieke V10 TDI met zijn 750 Nm. Wie liever een benzinemotor had, kon kiezen voor een V6, een V8 of zelfs een W12. Het totaal aantal verschillende motortypes komt daarmee op zes, of nog altijd vijf als je de brandstofsoort negeert en puur naar de hoeveelheid cilinders kijkt. De variatie in de opstelling van de cilinders is trouwens ook recordgroot: Volkswagen gebruikte lijn- en V-motoren, maar ook de unieke 'W' opstelling in de W12 en de VR6-vorm (kleine blokhoek) in het geval van de motor die in deze toepassing 3.2 V6 werd genoemd.
Mercedes komt in de buurt
Dat de Touareg op dit vlak meer variatie bood dan wat dan ook, komt vooral door die vijf- en tiencilinder. Auto’s die met zes- acht- en twaalfcilinders zijn geleverd, zijn er immers wel meer in het topsegment. De Mercedes-Benz S-klasse was er met die motoren en kortstondig ook nog met viercilinder, maar mist weer de tiencilinder-optie. Wij kunnen in de ‘recente’ autohistorie maar één auto bedenken die de Touareg op dit gebied kan evenaren, en dat is de Mercedes-Benz G-klasse. De vorige generatie van die auto was er met 4, 5, 6, 8 en 12 cilinders, en had in tegenstelling tot de Touareg zowel zes-in-lijn- als V6-motoren. Nog meer variatie dus? Misschien, maar de Mercedes had er wel dertig jaar voor nodig. Bovendien stonden die motoren bij de G nooit allemaal tegelijk op de prijslijst, en dus is de Touareg wat ons betreft ‘koning cilindervariatie’. Wat een tijd was dat, die ‘jaren nul’…
De vorige Mercedes G-klasse komt in de buurt van de Touareg als het om variatie in hoeveelheid cilinders gaat.
Als we in ons huidige occasionaanbod op Touaregs van de eerste generatie zoeken, komen we op het moment van schrijven zowaar ook alle motorvarianten tegen. Vanwege het hoge 'wat-de-gek-ervoor-geeft'-gehalte is er niet echt een lijn te ontdekken in de prijzen in relatie tot het motortype. Staat en historie lijken een grotere rol te spelen, maar de absolute parel is ongetwijfeld deze auto. De 01-XR-KR is een zeldzame en geweldige V10 TDI, in een fantastische kleurstelling en volgens de advertentie afkomstig van de eerste eigenaar, die er sinds het overschrijven van zaak naar privé in 2013 ieder kwartaal uit eigen zak krap 1.000 euro mrb voor neertelde. Ongetwijfeld een schijntje als je het met de onderhoudskosten vergelijkt, want bij deze auto moet je naar verluidt de motor verwijderen om de ruitensproeier bij te vullen. Toch: wat een prachtig apparaat!
