Designreview Toyota bZ3C: 'Te scherp, puntig en breekbaar getekend'

Sommige modellen markeren het keerpunt in de geschiedenis van een merk. De perceptie van het merk door het publiek kan door een dergelijke auto voor altijd veranderen, in positieve of negatieve zin. Als het merk op de juiste wijze de innovatie insteekt, zal een dergelijke donderslag het ook nog generaties volhouden. Zo was de eerste generatie MX-5 voor Mazda essentieel, de eerste TT voor Audi een fundamentele stap en de Golf IV voor Volkswagen cruciaal.  

Eerste C-HR fundamentele stap

De C-HR deed dit – zij het in mindere mate – voor Toyota in Europa. Het merk werd tot dan toe vooral gewaardeerd om de technologie en betrouwbaarheid van zijn producten. De Japanse fabrikant verraste door onverwacht de focus te verleggen naar design. Dit originele C-HR ontwerp, hoe polariserend ook, toegepast op een SUV-coupé architectuur  is succesvol gebleken voor Toyota. De nieuwe generatie behoudt de belangrijkste kenmerken van de identiteit uit het eerste model, met zijn cross-over-coupé-silhouet, maar kent een meer vastberaden, verfijnde, verfrissende moderne vormgeving.

De door Toyota op de C-HR toegepaste gefacetteerde surfaces, die qua uiterlijk teruggrijpen op de eerste generatie, zijn toch duidelijk volledig nieuw en in elk detail naar een veel hoger niveau van verfijning gebracht. De Aygo Cross kent soortgelijke surfacing-verfijning, net als de bZ4X (foto's onder). 

Toyota heeft zich duidelijk toegelegd op het ontwikkelen van dit nieuwe design-dna, met vitaal ogende oppervlakte-ideeën en een levendig gebruik van grafische elementen in de surfaces, zoals het Y-vormige element over de deuren heen, maar ook door de toepassing van contrasterende inserts, bumpers en andere outlines.

 

Het C-koplamp-thema van Toyota’s nieuwe generatie modellen is  voor deze auto echter optisch zwakker, met minder ferme acceleratie en veel dunnere, meer puntige uiteinden. Ook aan de achterkant hebben de Toyota-designers het thema veel minder onderscheidend gemaakt, door een wat hangerige lichtunit te tekenen. Zelfs de tweekleurige behandeling van de body is enkel voorbehouden aan het dak: niet in het ontwerp vanaf de start verwerkt, zoals bij de Aygo X, maar meer achteraf aangebracht.

De nieuwe Toyota bZ3C is niet enkel minder expliciet van vorm dan de huidige range Toyota’s, hij is ook binnen dat gegeven optisch zwak uitgevoerd. Ondanks prettige proporties met een fijn geboetseerde set volumes en grote wielen, is deze auto net wat te scherp, puntig en breekbaar getekend rond neus en achtersteven.

Het progressieve vormspectrum van de bZ4X is sterker getekend. De bZ3C mist in de uitvoering van het ontwerp de meer futuristische insteek die we kennen van een reeks andere nieuwe Toyota modellen. Te veel polariserend en avant-gardistisch ontwerpen is voor dit merk gevaarlijk, maar te weinig net zo goed. Het unique selling point van Toyota is allang niet meer de legendarische bouwkwaliteit alleen. Een keerpunt in de geschiedenis van het merk is dit nieuwe model helaas echter allesbehalve.