Designreview Fiat 600: 'Product van twintig jaar nostalgie en veilige keuzes'

Zo ziet twintig jaar evolutie van de Trepiuno eruit:

Uit bovenstaande foto’s wordt duidelijk dat als de nieuwe 500 met de 600 wordt vergeleken, deze een scherper en assertiever gezicht heeft. Volgens Fiat is dit een verbetering. Eerder schreef ik over de verandering in attitude tussen de oude en nieuwe Renault 5, een vergelijkbare auto in een vergelijkbaar segment. 

Waarom een agressieve persoonlijkheid?

De vraag is waarom de Renault 5 en de Fiat 500 en 600, een agressieve persoonlijkheid krijgen in hun nieuwe gedaantes. Het eenvoudige, toegankelijke, vriendelijke karakter van deze auto’s is voor een deel verdwenen. De zelfbewuste auto is een opvallende trend. Klaarblijkelijk vragen we er als consument om: de marketingteams die de autodesignstudio’s briefings sturen, schrijven deze altijd op basis van gedegen onderzoek.

De huidige consument lijkt waarde te hechten aan een krachtig en dominant voorkomen. Vragen de onzekere tijden waarin we leven om assertieve, zelfverzekerde auto’s? Het ontwerp van producten weerspiegelt de bredere maatschappelijke veranderingen. Toen president Kennedy trots aangaf dat er een man op de maan ging landen, werden auto’s snel uitgerust met steeds grotere raketachterlichten en vleugels. Nu is er dus de behoefte aan zekerheid en bescherming in een wereld die als steeds onvoorspelbaarder wordt ervaren. Bas van Putten refereerde recentelijk ook aan dit fenomeen in zijn AutoWeek-column en besprak hoe de ontwerpkeuzes van autofabrikanten direct samenhangen met heersende sentimenten.

Daarnaast speelt ook de technologische vooruitgang een rol. Moderne auto's zijn uitgerust met geavanceerde technologieën en veiligheidsfuncties die ruimte nodig hebben, dus auto’s groeien. Ook heeft technologie een veel groter vormspectrum voor designers mogelijk gemaakt. Waar voorheen enkel ronde lenzen van glas mogelijk waren, is door de kunststof-spuitgiettechniek bijna elke vorm produceerbaar. 

Hoe dan ook: auto’s worden er niet per se vrolijker op – en onze 600e ook niet.

De vernieuwde lichtsignatuur van de 600 kent een focus in de lichtunit, door de shutline van de motorkap aangebracht, op vergelijkbare wijze waarop dat met de 500e is gedaan.

Een mooi stukje sculptuur, die koplamp, met het eilandje van plaatwerk op de unit aangebracht. Wel is de vernieuwing en het eigen karakter ten opzichte van de 500e zeer minimaal. Aan de achterkant is een mogelijk nog minimaler doorontwikkelde led-unit te zien. Fiat speelt duidelijk op safe met dit ontwerp.

Ook in vergelijking met de 500X is de voortgang in dit ontwerp voor het ongetrainde oog wat weinig aanwezig.

De 600 is goed uitgevoerd, prettig in zijn proporties en surfacing-oplossingen. Hij belichaamt  echter de zoveelste voorzichtige iteratie van de twintig jaar oude Trepiuno. Nostalgie en veilige keuzes, in plaats van innovatie, die aan de wieg stond van de originele 500. Het is belangrijk dat autofabrikanten risico’s durven en blijven nemen en zich onderscheiden door relevante ontwerpen. De eerste Panda werd juist daardoor een enorm succes. De keuze van Fiat om vast te houden aan een beproefd maar ondertussen uitgemolken concept kan het merk marktaandeel kosten.