Designreview BMW X1: 'Ook aan lelijkheid kun je wennen'

Vanzelfsprekend is de SUV-look behouden gebleven voor deze X1. Want ondanks de voorwielaandrijving van de X1 is dat wat mensen aantrekt tot dit type auto. Fake it ‘till you make it.

De styling van het designteam onder leiding van Domagoj Dukec, heeft voor deze generatie een – vanzelfsprekend – nog grotere dubbele niervorm voor de grille getekend. Bij de elektrische iX1-versie is deze gesloten.

Slanke ledkoplampen flankeren de grille, met daarbinnen day time running lights die niet in de schaduw kunnen staan van de Angle Eyes of Corona Rings, zoals BMW ze officieel noemde.

BMW 3-serie coupé.

De sterk en dynamisch gebeeldhouwde oppervlaktes geven de auto het ondertussen bekende overtrokken karakter zoals het eerder op de 3-, 5- en 7-serie werd toegepast. Aan de achterzijde is de daklijn vrij lang en eindigt in een achterruit, die deels is verborgen onder de forse spoiler. Het geheel is allemaal weliswaar niet hemeltergend slecht uitgevoerd, zoals bij het voornoemde trio auto’s duidelijk wél het geval is, maar vernieuwend is het ontwerp evenmin. Datzelfde kunnen we over de wat uitgeklopte wielkasten zeggen, die de X1 een sportief tintje zouden moeten geven.

Derde X1 minder revolutie in stijl dan tweede X1

Deze derde generatie BMW X1 markeert een minder duidelijke revolutie in stijl dan de tweede generatie, waarvan de beslissende verandering van proporties te danken was aan de vervanging van de in de lengte geplaatste motor architectuur naar een dwarsgeplaatste motor indeling. Die auto had daardoor een veel kortere motorkap, en zachtere vormen en volumes.

Rauwe botheid SUV’s in de mode

Het geheel gaat gepaard met een meer verticale voorkant met sterker uitgedrukte BMW-kenmerken. De grille met dubbele nieren, groter en met bijna vierkante contouren die esthetisch matchen met de wielkasten die niet langer rond maar trapeziumvormig zijn. Volgens BMW geven de hardere minder fijnzinnige en minder elegant geboetseerde carrosserieën de precisie van BMW engineering aan. Al is de rauwe botheid van ontwerpen tegenwoordig in het algemeen in de mode onder SUV's.

Deze nieuwe X1 valt op door het karakter in de surfacing, inmiddels alweer een aantal jaren typisch BMW. Duidelijke en beslissende lijnen zijn in de sculptuur toegepast, zij het in continuïteit met de vorige rond belangrijke thema's – hoofdlijnen in de body. Zo is het centrale motorkapgedeelte geaccentueerd en lijkt het bijna op een powerdome, vooral gezien vanaf de bestuurdersstoel of van een hoger perspectief.

Een fraai stukje sculptuur, al was het een stuk prettiger uitgevoerd in 2007, toen BMW de Concept CS aan de wereld toonde.

En dat is de essentie van de X1. Het merendeel kennen we. Oude wijn in – niet heel erg - nieuwe zakken. Het feit dat deze auto minder expliciet fundamenteel onooglijk is zoals de 3, 5 en 7 dat zijn wil niet zeggen dat het daarmee automatisch wel een geslaagd(er) ontwerp is. Mensen kunnen wennen aan lelijkheid, dat werd fraai verwoord door een designprofessor die ik recentelijk sprak: “Ook lelijkheid kan worden aangeleerd.”