De Tweeling: Holden Premier - Mazda Roadpacer AP
Onhandig gekozen
Enkele weken geleden hesen we in deze rubriek de forse Toyota Lexcen op het podium, een forse sedan die eigenlijk een Holden bleek te zijn. Dit was echter niet de eerste 'Japanner' met Holden-genen, want in de jaren 70 was er al de Mazda Roadpacer.
Daarmee houden de overeenkomsten tussen de Lexcen en de Roadpacer ook wel op, want de auto's kwamen om heel verschillende redenen tot stand. De Toyota was een gevolg van het Button Car Plan dat autofabrikanten tot innige samenwerkingen dwong en werd dus juist voor de Australische markt ontwikkeld, terwijl de Roadpacer is bedacht om Mazda op een eenvoudige manier aan een grote sedan voor thuismarkt Japan te helpen. Zo'n auto wilde het merk graag in het gamma hebben om een alternatief te bieden voor de topmodellen van Toyota en Nissan, maar de ontwikkelingskosten van nieuw model bleken nogal stevig voor het destijds nog vrij kleine Mazda.
In Australië vond het merk hulp bij Holden, de tak van General Motors die zich doorgaans beperkt tot het thuisland en Nieuw-Zeeland. De Australiërs grossierden in de grote sedans omdat dat autotype in die markt nu eenmaal goed in de smaak viel, en boden destijds op één basis de Belmont, Kingswood en Premier aan. De drie modellen onderscheidden zich vooral op het gebied van uitrusting en dus koos Mazda, dat immers de strijd aan wilde gaan met luxe topmodellen, voor de duurste Premier-variant.
Aanvankelijk leek de samenwerking een ware win-winsituatie, want ook GM had baat bij de deal met de Japanners. De Amerikaanse gigant wilde namelijk graag meer te weten komen over wankelmotoren, naar verluidt om die toe te passen in een uiteindelijk nooit uitgebrachte versie van de Corvette. Volgens de overlevering kreeg Mazda daarom vanaf 1975 gratis motorloze Premiers opgestuurd. De auto's werden in Japan voorzien van andere bekleding, een koelkast in de kofferbak, een dictafoon (!) en, het belangrijkste, een 13B-wankelmotor.
Het 130 pk sterke blokje leverde in Japan belastingvoordelen op ten opzichte van de veelal door grote V8-motoren aangedreven concurrenten, maar daarmee hielden de voordelen ook wel op. Ten opzichte van de grote zes-in-lijnmotoren die Holden gebruikte voor de Premier kwam de wankelmotor met name koppel tekort, terwijl het hoogtoerige karakter van het blok een uiterst matige combinatie vormde met het concept 'grote, luxe sedan'. Tel daar de bekende wankelproblemen bij op – hoog verbruik, hoog olieverbruik, tegenvallende levensduur – en er staat een auto die in een aantal opzichten het slechtste van twee werelden combineert.
De Roadpacer werd dan ook geen succes. De auto stond van 1975 tot 1979 op de Japanse prijslijsten en in die tijd zijn er niet meer dan 800 verkocht.
Bron: Hooniverse.com, Mazda Rotary Enthusiasts Club New Zealand
