Citroën DS (1972) - In het Wild

Goed gebruikt

24 februari 2022 om 15:42

In het wild:

In de onregelmatig terugkerende rubriek ‘In het wild’ zetten we bijzondere auto’s in het zonnetje die we zomaar op straat zijn tegengekomen. Bijzonder is in dit geval een zeer breed begrip. Vergeten, uitgestorven, spectaculair of een combinatie daarvan.

De Citroën DS is echt zo'n klassieker die je ondanks zijn leeftijd nog lange tijd best regelmatig tegen kon komen. Inmiddels laten de 'snoeken' zich wat minder vaak zien en zijn het vooral brandschone, puntgave (gerestaureerde) exemplaren die nog overgebleven zijn. Deze zwarte lijkt echter wat minder last van smetvrees te hebben.

Tot een jaar of tienh, vijftien geleden hoefde je eigenlijk helemaal niet zo heel geduldig te zijn om een Citroën DS te spotten. Het is altijd een populaire klassieker geweest in ons land en sommige exemplaren werden zonder al te veel gêne gewoon ingezet voor dagelijks gebruik en niet voor ieder klein plekje terug de garage in gehaald. Een deukje hier, een roestplek daar, de prachtige koets maakte ook van de mindere exemplaren een bijzondere verschijning. Inmiddels lijkt de DS wel echt wat meer uit het dagelijkse straatbeeld te zijn verdwenen en zijn de DS'en die nog over zijn vaak de auto's waarin wél heel veel tijd en liefde is gestoken. Die staan in de winter dan ook binnen en laten zich met slecht weer ook niet zo snel zien.

Citroën DS

We hebben hier dankzij collega Joost Boers echter een exemplaar voor ons dat iets minder met fluwelen handschoentjes lijkt te worden aangepakt. Aan een winterslaap lijkt deze inmiddels bijna 50-jarige dame niet te doen en ook zien we hier en daar wel wat aandachtspunten voor het koetswerk. Dat wil zeggen: de laklaag heeft betere tijden gekend en hier en daar zitten er wat kleine deuken in de aalgladde carrosserie. Zonde? Nee hoor, mooi om te zien dat er ook nog DS'en zijn die gewoon doen waar ze voor gemaakt zijn: onder alle omstandigheden de inzittenden prinsheerlijk van A naar B vervoeren.

Wat ook goed is om te zien, is dat de DS in kwestie op het oog nog wel hard is. Het roestspook, een bekende vijand van de Godin, lijkt buiten de deur gehouden. Er zijn vanzelfsprekend grenzen, waarschijnlijk zal ook deze DS niet de weg op gaan als er gestrooid is. De huidige eigenaar zorgt er in ieder geval ook voor dat de DS onderhuids in orde blijft, aangezien volgens onze gegevens de laatste apk met een aandachtspunt alweer zeven jaar geleden is. Overigens is de eigenaar ook trouw aan de DS, want hij of zij heeft hem (haar?) al dik 14 jaar. Zoals veel DS'en in ons land bracht ook deze DS 23 Pallas een flink deel van zijn leven elders door, waarschijnlijk in zijn thuisland Frankrijk. Pas in 1994 kwam de auto naar Nederland. We hopen dat er nog veel meer jaren aan geplakt worden, want zeg nou eerlijk: het wordt toch altijd een beetje mooier op de weg als er zo'n DS voorbij komt zweven?