Menu
In feite is de eerste generatie Mazda MPV namelijk helemaal geen MPV, maar een cross-over voordat we die term kenden. De in 1988 geïntroduceerde auto verscheen pas in 1996 op de Nederlandse markt. Dat betekent dat we hier het faceliftmodel kregen, een auto die ten opzichte van het oermodel een nóg sterker geaccentueerde neus meekreeg. Waar andere MPV's bijna per definitie gebruikmaken van een vorm van 'cab forward design', waarbij de motorkap nagenoeg zonder knik overgaat in de voorruit, heeft Mazda's inzending een traditionele, rechte neus. Ook staat Mazda's eerste ruimtereus hoger op z'n wielen dan gebruikelijk, wat de SUV-uitstraling versterkt.
Vanbinnen is deze auto dan wel weer echt een MPV. De met oog op de Amerikaanse markt ontworpen auto verdeelt tot zeven inzittenden over drie zitrijen. Schuifdeuren kreeg de Mazda dan weer niet mee. Onderhuids keert het SUV-karakter echter genadeloos terug: in plaats van een ruimtebesparende conclusie met voorwielaandrijving, voorziet een cardanas de achterwielen van motorkracht. Dat betekende natuurlijk niet veel goeds voor de laadvloer, die ook met omgeklapte stoelen niet vlak wilde zijn. Vierwielaandrijving behoorde tot de mogelijkheden.
De opvolger van de oer-MPV kreeg dezelfde naam mee en voldeed veel meer aan de daarmee gewekte verwachtingen. Die Japanner was nog steeds duidelijk op de Amerikaanse leest geschoeid, maar is dankzij voorwielaandrijving en een schuin aflopende neus een traditionele ruimtereus. Was de eerste Mazda MPV zijn tijd vooruit, of is het maar goed dat het opmerkelijke concept geen directe navolging kreeg?
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.
