Adrie van Mil kampeert met Opel Kadett en Otten-caravan, helemaal Hollands en jaren 80

Om romantici maar meteen de mond te snoeren: de keuze voor deze Opel Kadett was niet enkel door nostalgie gedreven, maar ook door de portemonnee. “Wij wilden voor onze klassieke caravan graag een bijpassende auto. In verband met de vrijstellingsregeling voor oldtimers zocht ik er eentje van circa 40 jaar oud. Al snel kwam deze Opel Kadett uit 1979 in beeld. Hij stond ook nog eens in de buurt, in Rotterdam, dus reden genoeg om te gaan kijken. Het bleek dat de auto al geruime tijd stilstond – de kilometerstand was opmerkelijk laag – en al snel werden we het eens. Nadat ik de eigenaresse twee mille overhandigde, kon ik hem meenemen naar huis”, aldus Adrie van Mil, die de klassieker als een leuk hobbyproject van hem en zijn zoon Koen ziet. Toch was de keuze voor de compacte Duitser niet helemaal toevallig, aangezien Adrie in het verleden menig Opel aan zich voorbij zag gaan. Zo was zijn eerste auto een B-Kadett. En Koen verplaatst zich in een Corsa.

De Opel Kadett D is een 1.2N met 53 pk. De basisversie.

Adri onder indruk van bouwkwaliteit Opel Kadett

Om met vertrouwen de apk tegemoet te kunnen zien, pakten de mannen de remmen aan, gaven ze de motor een grote beurt en vervingen ze het spatbord rechtsvoor, want het originele exemplaar was niet helemaal jofel meer. Adrie: “Ik heb het spatbord op kleurcode besteld, en wat blijkt na montage? Geen kleurverschil te zien! Dat zegt wel iets over Opels lakkwaliteit na al die tientallen jaren!” Ook werd er een probleem met de brandstoftoevoer opgelost – “Dat zal wel te maken hebben met het lange stilstaan, maar dat heeft ook een voordeel: de kilometerstand is nog maar 62.000!” – en plaatste Adrie een andere grille waarin mistlampen waren opgenomen. Op naar de apk. Die bleek weinig meer dan een formaliteit te zijn, want de klassieker kwam er met vlag en wimpel doorheen. Tijd om je in je nieuwe verworvenheid te verdiepen. Met bijzondere vondsten!

Accessoire uit die tijd, dus zogenaamd 'periodecorrect': de mistlampen in de grille.

Opel noemde de Kadett D vierdeurs sedan

Zoon Koen, die er net een retourtje Ommen met zijn klassieke Sparta-bromfiets uit 1972 op heeft zitten (vanaf zijn woonplaats Waddinxveen zo’n 400 kilometer toeren), komt erbij. “Dit was indertijd één van de basismodellen”, vertelt hij. “Het was geen hatchback, maar een echte sedan. Kijk maar: een klein kofferklepje, terwijl de achterruit blijft zitten. Een zeldzaamheid, want de drie/vijfdeurs bleek veel handiger dan de twee/vierdeurs met zijn kleine bagageopening en werd dus veel meer verkocht. Daarnaast is de FL-53-RR ook bescheiden gemotoriseerd: een 1.2 N, goed voor 53 pk. Met een top van 140 km/h was de koek wel op.”

Een vierdeurs, want geen echte vijfde deur. Die hadden de drie- en de vijfdeurs natuurlijk wel.

Behalve dat Adrie en Koen zo’n beetje het basismodel te pakken kregen – let ook op de ronde koplampen – bleek tevens dat het een heel vroege Kadett was. De auto is op 5 oktober 1979 op kenteken gezet, slechts enkele weken na de introductie op de Nederlandse markt. Adrie is lid van het Opel Kadett D-register en kwam er tot zijn verbazing en vreugde achter dat het zelfs de oudste rijdende vierdeurs D-Kadett van ons land is! Tel je dit allemaal op, dan is die twee mille goed besteed. Er was echter nog wel één dingetje: er stonden geen trekgewichten op de kentekencard vermeld, terwijl de aanschaf van het Duitse broodje juist bedoeld was om een klassieke caravan te trekken. “De RDW heeft het keurig opgelost volgens een oud principe: het rijklaar gewicht van de auto gedeeld door twee is het maximum toegestane ongeremde trekgewicht”, vertelt Adrie. “In het geval van de Kadett is dat 463 kilo, want rijklaar weegt de auto 926 kilo. Geremd mag hij 571 kilo trekken. Zodoende heb ik twee kentekencards: één zonder en één met vermelding van de trekgewichten. Ik hoefde de RDW niets voor deze service te betalen, maar belangrijker: onze Otten past er mooi achter.”

Voordat we onze pijlen op het huisje op wielen richten, laten we de rode trekker opnieuw op ons inwerken. Opnieuw, want uiteraard kennen we deze hoeksteen van de Hollandse samenleving net zo goed als boerenkool met worst of het bammetje kaas. En dan mag het een uitgeklede versie zijn, binnenin heb je toch niet het idee dat je veel te kort komt. Dat zal ook te maken hebben met de keurige staat van de vloerbedekking (kokosmatten, wat dacht je?) en bekleding (tijdgebonden beige in blokjesmotief), die qua kleur mooi contrasteert met het rode plaatwerk dat her en der de kop opsteekt.

Otten maakte caravans met stroomlijn

Dan is het tijd om het Hollandse huisje nader te inspecteren. Weliswaar zijn wij geen CaravanWeek en komen zelfs in AutoWeek Campers geen caravans aan bod, maar deze Otten is het waard om eens in het zonnetje te worden gezet. Dat heeft alles te maken met het afwijkende uiterlijk: laag en een dak dat langer is dan de bodemplaat. Het is hét kenmerk van de Ottens en dat heeft alles te maken met stroomlijn. Met een ‘baksteen’ aan de haak is de benzinedorst uiteraard veel groter dan met een laag en afgerond geheel. Dat maakte dat de broers Jan Cornelis en Barend Otten al vanaf 1956 vanuit het Groningse Muntendam hun creaties op deze manier de wijde wereld instuurden. Dit laatste werd kracht bijgezet met illustere modelnamen als Ontdekker, Speurder, Trekker en Zwerver. Het model van Adrie is een Zwerver uit 1982 en is gebouwd in de vestiging in Harderwijk. Sta je ernaast, dan verbaas je je over het kleine volume – en vooral de geringe hoogte – van het mobiele huisje. Toch valt het met die hoogte wel mee. “Alle Otten-caravans hebben een hefdak. Zo kunnen mensen tot circa 1,90 meter toch rechtop staan”, vertelt Adrie. Het bescheiden vloeroppervlak maakt de Zwerver wel tot een strikt tweepersoons verblijfplaats. Klap de tafel in, schuif de bankkussens naar elkaar toe en je hebt een tweepersoons bed. Een klein keukentje inclusief koelkast en behoorlijk wat kastruimte en dat is het dan, want een natte cel schittert door afwezigheid. Net als bij het trekkende voertuig is de aankleding binnen in zijn aanhanger tijdgebonden. Veel donkerbruin hout en dito stoffering met ook hier een blokpatroon. Het doet eerlijk gezegd wat somber aan, maar gelukkig zijn daar de door echtgenote en moeder Jolanda gemaakte gordijnen met Hollandse taferelen in Delfts blauw, zodat je toch van een knus geheel kunt spreken.

Blokjes in de Opel Kadett, ruitjes in de caravan.

Adrie kocht de caravan acht jaar geleden

“Wij hebben altijd caravan gereden”, vertelt Adrie. “Toen de kinderen de deur uit waren, vonden we dat niet meer nodig en zijn we overgestapt op de tent. Tot we acht jaar geleden in Enschede deze Otten tegenkwamen. Hij was toen al 33 jaar oud, maar nog helemaal origineel. Jolanda en ik waren meteen enthousiast en voor een prijs die maar iets boven die van de Kadett lag, namen we hem mee. Een tijd geleden heb ik het onderstel, onder andere de remmen en asrubbers, laten restaureren en sindsdien gebruiken we hem jaarlijks. Eerst achter onze dagelijkse Suzuki SX4 – naar Drenthe, Limburg en Twente – en vanaf nu mag de Kadett het klusje klaren. Daarvoor was wel een trekhaak nodig, want die had de Opel niet. Op de sloop in Rijswijk vond ik zowaar een splinternieuwe, die nog in de verpakking zat”, aldus onze gastheer, die zich niet enkel hobbymatig met vervoer bezighoudt, maar ook zijn brood ermee verdient, al behelst het iets totaal anders. “Ik ben eigenaar van een jachtwerf in mijn woonplaats Reeuwijk, gespecialiseerd in elektrisch varen.”

Het keukenblok in de Otten Zwerver.

Bij elkaar nog geen 5.000 euro gekost

Het mag duidelijk zijn dat tussen de fluisterboten ook af en toe het geluid van de bejaarde 1200 te horen was, want daar werd de klassieke Duitser geschikt gemaakt om als een betrouwbaar trekpaard te dienen. “Vanaf dag één beleven we plezier aan de Kadett, zowel qua sleutelen als qua rijden”, zegt Adrie. Het is ook een aandoenlijk gezicht om het span te zien rijden. Dat vinden niet alleen wij, want als we naar het nabijgelegen Reeuwijkse Hout rijden om foto’s te schieten, zien we zowel onderweg als op locatie diverse opgestoken duimen. “Wat een leuk dingetje”, klinkt het over de Zwerver. Voor Adrie en Jolanda herkenbaar, want zij horen soortgelijke complimenten al jaren. “Je kunt je vast wel voorstellen dat wij tot in de lengte van jaren met dit span willen blijven rijden”, aldus een glunderende Adrie. Absoluut! Een betrouwbare, maagdelijke klassieker in een zeldzame uitvoering plus een knus huisje op wielen. Gaan en staan waar en wanneer je wilt, (jeugd)herinneringen ophalen en op de koop toe zorgen voor een opfleurend verkeersbeeld. Dat alles voor nog geen vijf mille. Geniet ervan!