Alfa-Blues (2)

Vier mannen in een witte hatchback beginnen hevig te gebaren en ik laat het raampje zakken voor de bijhorende soundtrack: "Er komt róók uit jullie auto!" Een half uur kruipen in de stevige file die deze zaterdagavond op de A12 richting hofstad staat, eist op een gewelddadige manier zijn tol van onze Alfa 156. Net op het moment dat de mannen gebaren naar de 'rook' ónder de auto verschijnt de zeer plaatselijke mist ook vol in het zicht van chauffeur en bijrijder. Op de vluchtstrook blijkt het stoom te zijn, er blijft geen druppel koelvloeistof meer over en er huist genoeg hitte onder de kap om op het kleppendeksel een ei te bakken.

Het betekent een verblijf van ruim een uur in het zompige grasland achter de vangrail. Uiteraard is het koud, donker en regent het keihard. Een met 140 km/h over de vluchtstrook razende Maserati Quattroporte slaagt er maar ternauwernood in zijn gestrande landgenoot te ontwijken. Dan doemen er gelukkig oranje zwaailichtjes op aan de horizon. Op de achterbank van de warme lepelwagen, onze reflecterende vestjes nog aan, voelen we ons net een paar verdwaalde kleuters die door de politie terug naar hun ouders worden gereden. We balen behoorlijk, het is dit jaar niet onze eerste meeting de wegenwacht. (zie onder)

De 156 staat inmiddels bij ons garagebedrijf. Een storing van de koelfan. Een veel vervelendere verrassing komt er echter bij: er wordt apk-afkeurwaardige roest bij een draagarm gevonden. De totale reparatiekosten zijn ongeveer gelijk aan de dagwaarde van de auto.

Het goede nieuws: het is meer dan drieenhalfjaar en 70.000 kilometer geleden sinds Alfa-Blues deel 1 op deze site verscheen. Na die moeizame start volgde een gelukkige toekomst met onze 156. Meer dan tweeënhalfjaar lang hebben we enorm genoten van deze heerlijke auto, die gedurende die tijd zo betrouwbaar was als een Zwitsers uurwerk en niet meer dan regulier onderhoud verlangde. Maar kort voor het aanbreken van dit jaar keerde het tij. Andere hoogte-/dieptepunten van 2010: urenlang wachten op de AA (Britse wegenwacht) en Mevrouw F. die een fikse file op de Amersfoortse ring veroorzaakt omdat een temperatuursensor op hol slaat en in een zwaar overdreven poging tot brandpreventie de brandstoftoevoer afsluit.

Achter de vangrail van de A12 begint de discussie al. "De derde keer stilstaan dit jaar, eigenlijk moet je auto wel wat betrouwbaarder zijn dan dít." Maar ook: "Als hij het doet, rijdt hij heerlijk, hij ziet er nog steeds gaaf uit en we krijgen er amper wat voor terug. Dan kun je hem toch beter nog even houden?" We moeten hier eens even rustig over nadenken. Wat denkt u: Should it stay or should it go?

(wordt vervolgd)