Spagaat

Mercedes-Benz C-klasse
Ik hou niet van Mercedes. Dat is misschien niet aardig om te zeggen, maar wel een eerlijke mening. De auto's van Das Haus – zoals je dat hoort te zeggen – vind ik altijd maar een beetje protserige bakken. En ook het taxichauffeurs- en aannemersimago dat er om heen hangt, stoot me erg af. Nee, ik heb liever een ster in m'n raam dan op m'n motorkap, om nog er nog maar eens een cliché tegenaan te gooien. Eigenlijk kun je met een Mercedes in Nederland niet worden gezien. Velen zien het als foute auto. Wat heeft de Mercedes-chauffeur ooit gedaan, om het zo ver te laten komen?
Het was dus ook met enige gêne dat ik vrijdagavond vertrok in een hagelwitte C200 CDI. De eerste kilometers reed ik enigszins onwennig rond. Maar hopen dat ik onderweg geen bekenden tegenkom. Is er wel een bijgeleverde papieren zak aan boord om over mijn hoofd te trekken?
Maar enige minuten later maakt de schaamte plaats voor weldadige rust. De Mercedes met zijn kalm tokkelende diesel heeft een onthaastende werking. Buiten vliegt de wereld aan je voorbij, terwijl ik binnenin de Benz inmiddels alles doe in weekendtempo. Met zijn 136 pk is hij net snel genoeg en zijn onderstel is een precies gelukte mix van comfort en sportiviteit. Dat kom je maar zelden tegen.
Driftig zoek ik naar argumenten om de Benz niet leuk te vinden. Ik zit binnenin, dus over zijn uiterlijk kan ik niet klagen. De rare plaatsing van de stengel voor de richtingaanwijzer en de ruitenwissers dan? Nee. Daar ben ik binnen vijf minuten aan gewend. Dan maar even zeuren over de vermeende beperkte binnenruimte? Nee hoor. Alles past er in, al is zo'n C-klasse natuurlijk geen balzaal. En maar één keer dit weekend heb ik de kreet pooierbak horen vallen. Dus dat valt ook alles mee. Ik ga spagaat, want het is moeilijk geworden mijn hekel aan Mercedes hoog te houden.
Geen moment heb ik me verveeld aan boord van mijn simpele C-klasse. In alle kalmte ben ik het land doorgetokkeld, me afvragend waarover die mensen in die andere auto's zich zo druk maken. De ster op de voorplecht wijst de weg. Een vergelijking met een bijbelse ervaring dringt zich op.
Vanochtend heb ik hem weer netjes teruggezet. Ik ben gelouterd uitgestapt, maar zou zo'n auto van m'n leven niet willen hebben. Gewoon. Omdat het een Mercedes is. Andere argumenten zijn er niet meer. Laten we het er maar op houden dat ik bang ben wat de buren zullen zeggen.

Lezersreacties (47)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.