Uitvoering

V50 2.0 D Summum

Versnellingen

6, Handgeschakeld

Bouwjaar

2004

Jaar van aanschaf

2004

KM-stand laatst

0 km

ERVARINGEN

23 februari 2007

Allereerst wil ik duidelijk maken dat het hier de auto van mijn vader betreft, maar dat ik er toch dikwijls in rij. Na onze vorige auto, een Renault Laguna GT (2.0 IDE), werd het (volgens het bedrijf) tijd voor een diesel. Bij ongeveer 60.000 km per jaar is het gewoon onvoordelig om benzine te blijven rijden. Het is een Volvo V50 (bouwjaar 2004) met de 2.0D onder de kap geworden.

Dankzij de kleur (safarigreen) is het, ondanks dat er zoveel van rondrijden, toch nog enigszins een apparte verschijning op de weg. De kleur staat hem goed, zeker als hij net gewassen is. Toch zou ik zelf een andere kleur hebben gekozen: ’Barents Blue’. Qua vormgeving vind ik het mooi dat hij er ingetogen uitziet, geen overbodige tierelantijnen.

Het interieur is niet ruim, maar wel een lust voor het oog. Zeker de middenconsole is origineel. Dat funcitionaliteit en design niet altijd samengaan blijkt ook hier: er is niet veel ruimte om wat spullen weg te leggen. Voor de binnenkant is gekozen voor lavagrijs leder, wat heerlijk zit. Ik dacht dat het wel erg donker zou zijn, maar dit blijkt heel erg mee te vallen. Het geluid van de stereo is mooi vol (we hebben de High Performance Sound, dus nog niet eens het hoogste van de plank) en gaat echt hard.

Tijdens de proefrit viel ons het verschil tussen de Renault en de Volvo direct op. Van puur comfort naar sportief-comfotabel. De V50 ligt wat dat betreft echt als een blok op de weg en doet geen gekke dingen. Wel is het bij drempels oppassen, daar moet je echt voor afremmen (vergeleken met de Laguna). Alleen bij voluit accellereren willen de voorbanden nog wel eens te weinig grip hebben, maar dat ligt denk ik meer aan de rechtervoet. De besturing is lekker direct, niet te licht en niet te zwaar.

Deze motor, de 2.0D, is echt een beul van een motor. De 136 pk’s zijn echt meer dan genoeg om vlot mee te kunnen in het verkeer. Als je vanuit een laag toerental het gas erop zet duurt het even voor hij in z’n element is: vanaf de 2200 toeren schiet hij onder je stoel vandaan. Voor mij, als beginnend automobilist, geeft dat elke keer een flinke kick! Maar bij gewoon dagelijks gebruik is de motor heel rustig. Op de snelweg rij je met 120 op de cruiscontrol in de zes heerlijk ontspannen én zuinig. Dat is wel nodig, want met moeite kun je 900 km op één tank halen.

Er zijn wel degelijk punten van kritiek. Een beetje meer opbergmogelijkheden hadden geen kwaad gekund, maar dat was voor ons geen reden om deze auto links te laten liggen. Waar we geen rekening mee gehouden hebben is dat de tankinhoud aan de lage kant is. De motor is dan wel zuinig te rijden, maar in deze klasse is een tank van minstens 60 liter toch wel een pré. Ook zijn er een aantal problemen geweest met allerlei software, daarover later meer.

Al met al is dit een zeer fijne auto. Een echte aanrader als je niet al te veel waarde hecht aan echte ruimte. In augustus moet de V50 vervangen worden en we hebben afgelopen maand de eerste proefrit gemaakt in een nog grotere beul: de V50 D5! Dat was echt een beest met een heerlijke sound. Een andere optie is de Audi A4 2.0 TDI (aut.), maar die moet nog proefgereden worden. Voornaamste eisen aan de volgende auto zijn namelijk: diesel én automaat.

UPDATE (24 Maart):
De Volvo heeft in de afgelopen maand weer 10.000 probleemloze kilometers letterlijk gevreten, hij leek er geen genoeg van te krijgen! Zijn bestuurder helaas wel;).. De inruildatum komt helaas snel dichterbij..

UPDATE (01 Mei):
Het werd weer tijd voor een korte update. Eigenlijk onnodig want er is weinig nieuws te melden, de kilometers vliegen voorbij. De kogel is zo goed als door de kerk wat betreft de opvolger: V50 D5 Edition II (het gefacelifte model). Waarbij de service van de dealer bovendien voor een deel van de doorslag heeft gegeven. Als het aan mij ligt wordt de kleur Orrinoco Blue met cacaobruin interieur. Helaas neigt mijn vader naar Titanium Grey met cacaobruin interieur, mijn inziens een beetje saai om een auto die je al zo veel op de weg ziet ook nog in het grijs te doen. Met de kleur is niks mis, maar het komt al zo vaak voor.

UPDATE (29 Juni):
Geen noemenswaardig nieuws over de auto. Wel de knoop door gehakt voor de volgende: het wordt een V50 D5 (aut.) Edition II in de kleur Orrinocco Blue (zie foto 2) met cacoabruin leer en aluminium inleg. Eigenlijk wilden we de teak inleg, maar uiteindelijk toch niet voor gekozen. De levering staat gepland voor eind volgende maand.

PROBLEMEN

23 februari 2007

Bij aflevering kregen we de mededeling dat er een nieuwe bumper besteld was ivm sinnasappel lak, heel netjes van de dealer want het zou ons niet eens opgevallen zijn. In het begin zijn er vaak problemen geweest met de software waardoor de turbo uitviel, daardoor was er bijna geen vermogen meer. Daarvoor moest telkens weer de software gereset worden. Maar deze problemen zijn na een update niet meer voorgekomen. Tot afgelopen week geen problemen gehad. Vorige week wilde de auto helemaal niks meer, dat is niet bepaald prettig als het én de vrijdagmiddag voor carnaval is én je in Limburg bent (175 km van thuis). Achteraf bleek het startslot defect. Bij het ophalen van de auto kregen we een bloemetje, een fles wijn en was de auto van binnen en van buiten helemaal schoongemaakt. Een groot compliment voor de zeer klantvriendelijke dealer (Volvo dealer Arendsen te Zevenaar).

9,0