Volvo V50 2.4 Edition I (2005)
autoreview
Signalement
Uitvoering | V50 2.4 Edition I |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 2005 |
Jaar van aanschaf | 2025 |
KM-stand bij aanschaf | 130.000 km |
KM-stand laatst | 130.000 km |
Toch nog een Volvo met smeuïge 5 cilinder
- 130.000 km
Het kan soms raar lopen….
Jarenlang geen auto in bezit gehad, vanwege fietsen naar het werk. Ik had wel recht op een leaseauto, maar om die vervolgens 8 maanden per jaar niet te gebruiken omdat de 14 km afstand met de speed pedelec net zo snel en meestal een stuk prettiger gaat…. Slecht plan.
Boodschappen deden we met de “gezinsbak“ en als het echt bar weer was nam ik het busje van de zaak voor woon-werk.
Totdat: mijn huwelijk klapte. Gezinsbak was de auto van de opa van mijn inmiddels ex, dus sentimentele waarde, dus van haar. Prima.
Dus moest er toch iets komen voor boodschappen, dagtripjes en vakantie.
Bij mijn vorige werkgever diverse auto’s geleased, maar mijn hart ligt bij oudere Volvo’s. In totaal 5 gehad in het verleden, en vooral met de 240 en v70 heb ik ontzettend veel plezier gehad. De 240 was een bankkluis op wielen en de v70 een heerlijke reisauto met heerlijke 5 cilinder roffel en een, naar mijn mening, tijdloze koets.
Ik was al aan het kijken naar een v70 classic die nog wel een half tonnetje erbij kon lopen zonder teveel problemen, want scheiden kost geld. Veel geld in mijn geval.
Totdat ik door mijn werkgever getipt werd over de youngtimer regeling.
Alle auto’s tussen 15 en 25 jaar oud leasen voor 35% van de dagwaarde.
Tik dat in op een autoriteit, in combinatie met Volvo, en de v70’s vliegen je om de oren. En hoewel ik dat zeker geen lelijke Volvo’s vind, zijn ze het t.o.v de classic v70, de doorontwikkelde 850, voor mij nét niet.
Ook kwam er af en toe een v50 voorbij. 1,8,2,0, hé ook een 2,4 140 pk. Waar ken ik dat van?
Dus daar eens verder op gezocht en na enkele weken had ik een match op mijn criteria:
Volvo v50 2.4 140 pk met 5, niet automatische verzetten.
Lage km stand, geverifieerd met afgestempeld boekje en rekeningen.
Geen saaie kleur, maar bordeaux rood metallic.
Geen leer, want Volvo leer is na 10 jaar meestal half vergaan.
Tijdens een uitgebreide proefrit, flink aan de tand gevoeld. En dan bedoel ik ook flink. Het gaf geen krimp, geen rammeltje, geen gebonk op drempels en klinkerwegen, geen trillingen bij 180 km per uur en geen trekken bij een noodstop. Wow…… deze rijdt echt als nieuw. Heerlijk op koppel te rijden, maar ook op toeren, vanwege het aanzwellend geroffel.
Kortom, direct aangeschaft, nieuwe distributieset erop, en rijden maar. Het voelt ontzettend strak, vertrouwd en solide aan.
Ja, het is geen zuinige maar met 8 tot 10 duizend km per jaar valt dat wel mee. En je moet jezelf wat gunnen nietwaar… het meeste wordt sowieso door mijn werkgever betaald.
De v50 komt uit Zweden dus de boordcomputer ook, dat laat ik binnenkort even fixen, ik denk i.c.m. een chiptune naar 180 pk.
Ik roffel lekker door en meld me weer na een paar duizend km. Tot nu toe grote blij.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
Lezersreacties (0)
Reageren