Volvo S40 2.0 Edition II (2008)
autoreview
Signalement
Uitvoering | S40 2.0 Edition II |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 2008 |
Jaar van aanschaf | 2022 |
KM-stand bij aanschaf | 45.900 km |
KM-stand laatst | 85.750 km |
Mini-S80
- 57.250 km
Goede aankoop gebleken deze Volvo S40. Verandering van werk en werkplek betekende dat ik meer kilometers woon-werkverkeer zou gaan maken. Zo'n 190 (snelweg) kilometers dagelijks.
Onze 23 jaar oude Audi A3 wilde ik daarvoor niet inzetten. Ik zag mezelf niet plaatsnemen in de beroerd zittende voorstoelen. Ook wilde ik de wagen, die in bijna nieuwstaat verkeerd, ontzien. Twijfelde even over de aanschaf en inbouw van nieuwe Recaro voorstoelen in de Audi, maar heb hier toch van afgezien. De A3 mag rustig zijn dagen slijten bij ons.
Medio mei 2022 werd een zwarte Volvo S40 2.0 (Edition II uit 2008) met 45.900 km. op de teller via internet aangeboden. Door een bedrijf (Heerhugowaard) gespecialiseerd in onderhoud, verkoop en restauratie van Volvo's, en waar we eerder goede zaken mee hebben gedaan. De foto's toonden een fris en compleet uitgevoerd model. Omdat ik toch een vrije dag had, ben ik maar eens gaan kijken. De vraagprijs was scherp, de historie van de auto was bekend, de kilometerstand klopte en ook werd er 6 maanden Bovag bijgeleverd. Kon ik geen buil aan vallen, was mijn indruk. De auto zag er, op wat krasjes en vingervlekken in de lak na, nog prima uit. Hoewel ik meer een liefhebber ben van de 5 cilinders van Volvo kon ik deze 4 cilinder, welke is voorzien van een distributieketting, domweg niet laten staan. Gauw toeslaan dus.
Van de verkoper begreep ik dat de auto eerder in het bezit was van een 'ouder vrouwtje' (1e eigenaar). Ze had de S40 jaarlijks om de 3-4 duizend kilometer voor onderhoud bij de officiële Volvo dealer gebracht getuige het onderhoudsboekje. De auto zou met wat TLA in bijna nieuwstaat kunnen worden gebracht, was mijn oordeel. Gelet op de verdroogde rubbers, de verbleekte armen van de ruitenwissers en de ingebrande vingers en handafdrukken van zonnebrandcrème vermoedde ik met een buitenslaper te maken te hebben. Omdat de motor flink inhield zou de vorige eigenaresse vooral korte ritjes hebben gemaakt. Wat geen voordeel is.
Heb de auto gewoon in gebruik genomen en ben gaan rijden. Hoopte met de lange woon-werkverkeer ritten de 'verzuring' van de motor te kunnen verminderen. Dat lukte maar met moeite. Heb de motor daarom een reiniging met waterstof laten ondergaan bij 50.000 km. Kostte me net geen €300. Incluis verse olie en nieuw oliefilter. Een kleine beurt eigenlijk. In de benzinetank werd een reiniger toegevoegd. Hiermee verdween bijna 95% van de klachten. Ook liep het gemiddelde benzineverbruik terug van 7,0 naar 6,5 liter over 100 kilometer. Omdat de banden droogte scheurtjes vertoonden en de wagen aan de achterkant wat schudde, heb ik deze vervangen door nieuwe Michelins (€650).
Intussen geniet ik dagelijks van het zitcomfort in de, met zwart leer beklede, voorstoelen. En natuurlijk van al het lekkers dat bij de zeer complete Edition II uitvoering hoort. Zoals elektrische bediening spiegels en ramen rondom, PDC voor en achter, elektronische airco, navigatiesysteem in dashboard, automatische ruitenwissers, raamgordijnen, lichtmetaal velgen (type Spartacus), een (nooit gebruikt) trekhaak en een aardige geluidsinstallatie met CD. De voorstoelen vormen echt een weldaad voor mijn achterwerk en rug vergeleken met die van de Audi.
Tot op heden, de kilometerteller wijst nu 57.250 aan, heeft de auto me niet laten staan. In 4 maanden tijd zijn er dus 12.500 kilometers bij gereden. De S40 doet gewoon iedere dag trouw zijn werk. Het enige waar ik me soms aan stoor en ook zorgen over maak, is het schakelen. Dit gaat soms wat hakerig. En ook de trilling die voelbaar is in het koppelingspedaal en het trillen van de pook bij het starten van de motor. Is er iets mis met het vliegwiel? Omdat de wagen nog enkele maanden garantie heeft, laat ik dit beoordelen door de dealer tijdens de eerstvolgende beurt.
Hoewel de 2.0 liter motor voor het mooie een extra cilinder mist, valt met deze 4 cilinder prima te leven. De motor is best stil en comfortabel, maar moet wel op toeren gebracht en gehouden worden. De motor, verbonden aan een 5 bak, heeft ruim 145 pk's en kan hiermee een topsnelheid bereiken van 210 kilometer per uur. De motor verbruikt veel minder dan de 5 cilinders van Volvo. 1 op ruim 15 gemiddeld is nu goed mogelijk. De 2.0 liter motor werd ook geleverd in de Volvo S80 in die jaren, en ook in de Ford Focus/ Mondeo en Mazda 626. Ook voor het onderstel deelde men elkaars expertise en onderdelen. Voor onderhoud of hulp bij problemen in Europa zou je dus een beroep kunnen doen op de dealers van deze merken.
Buiten de normale dagelijkse ritten om, heb ik 'm 1x gebruikt voor een dagtrip naar Potsdam en Berlijn. Ging prima. Heb zo af en toe de 150 op de teller aangetikt en me verder aan de toegestane 130 gehouden. De motor is goed op temperatuur gekomen, evenals de katalysator. Het benzineverbruik steeg wel wat en ook verscheen een melding over de stand van het oliepeil. Heb wat olie bijgevuld. Zal dit in de gaten houden.
De afdrukken van vingers en handen (denk van zonnebrandcrème) heb ik professioneel laten verwijderen. Ook een diepe buts in de motorkap, en een op de flank, heb ik verwijderd door een restyler (kostte me €70). De verbleekte armen van de ruitenwissers heb ik behandeld en gespoten met zwarte Hammerite lak. Sporen van roest, o.a. lasnaad regengoot kofferruimte, heb ik behandeld met het middel Fertan. De gasveren in de kofferbak zagen er ook roestig uit. Die heb ik vervangen door nieuwe (€30), wat heel gemakkelijk ging. Ook zijn er nog roestblaasjes langs de lijst op de dorpel van het voorportier zichtbaar, zijn er krakende voorstoelen en is de kit rond de voorruit uitgedroogd wat mogelijk voor lekkages kan zorgen. Typisch Volvo eigenschappen, welke nog professionele aandacht verdienen. Zo af en toe houdt de motor nog in. Heb een reinigingsmiddel voor de katalysator gekocht en toegevoegd aan de brandstof. Misschien is er wat mis met de brandstofdruk sensor. Binnenkort ondergaat de S40 een 60.000 beurt bij Volvo. Daar wordt 'ie uitgelezen.
Ik heb nog even getwijfeld aan de koop van een Volvo S60 (serie 2001-2010). Maar de beperkte instap ruimte voorin, het verbruik van de 5 cilinder motoren, en de geringe ruimte achterin weerhielden me hiervan. Ten opzichte van zijn grote broer de S80 is de kleinere en smallere S40 flink lichter. En die extra ruimte achterin van een S80 heb ik niet nodig. Ben daarom best tevreden met deze S40. Hij stuurt lekker strak, schakelt met korte handbewegingen, is comfortabel, goed toegankelijk, zit goed in zijn toebehoren en is voldoende ruim op de achterbank. De been-/ hoofd- en breedte voorin voldoen voor mij prima. De wagen zit lekker om me heen. Ook ziet hij er - voor zijn leeftijd van 14 jaren - nog best modern en fris uit. Zeker in deze uitvoering met lichtmetalen velgen en een passende kleur.
Net als de Audi kun je deze Volvo gewoon overal neerzetten, lokt 'ie geen kift of jaloezie uit in de omgeving. Een mooi, sportief en absoluut geslaagd ontwerp deze 4 deurs sedan, met van alles wat (beetje S60, vleugje S80). Een echte Volvo ook om te zien. Ik kon deze S40 14 jaar oude Volvo dus niet laten staan. Heb het gevoel dat dit wel een blijvertje is. Ben er tot nu toe erg blij mee.
Goede herinneringen aan
- 85.750 km
Na 2 jaren en ruim 40.000 kilometers toch afscheid genomen van de S40. Reden was een goede inruilprijs en een mooie aanbieding voor het rijden met een nieuwe (elektrische) auto. We herinneren ons deze Volvo als een zeer trouwe metgezel. Veel waardering was er voor de stoelen, de ruime instap, de uitrusting, de betrouwbaarheid, de lage onderhoudskosten, het geringe verbruik (1 op 15 gemiddeld in de zomer), de besturing en het comfort. De auto zat lekker om me heen, vervoerde zo nu en dan meerdere personen tevreden op lange ritten. Minder punten scoorde de lak kwaliteit. De 1e roestvorming was al zichtbaar. Heb meerdere Volvo's gezien met roestblaasjes onder de dorpel lijst aan bestuurszijde. En dit ook van andere eigenaren vernomen. Het schadebedrijf van de dealer wilde hieraan geen medewerking meer verlenen. Ook ben ik best aan het stoeien geweest om het uiterlijk net wat meer spannend te maken. Zo kwamen er meerdere typen originele Volvo velgen onder. De Spartacus en de Freja velgen pasten mijns inziens het beste bij dit model. Zo nu en dan kijk ik nog wel of er een vergelijkbaar type en uitvoering met weinig kilometers in het land wordt aangeboden. Heb er uiteindelijk best goede herinneringen aan.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.