Volvo 940 Estate Polar 2.3 Limited Edition (1998)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | 940 Estate Polar 2.3 Limited Edition |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1998 |
| Jaar van aanschaf | 2007 |
| KM-stand bij aanschaf | 110.000 km |
| KM-stand laatst | 183.250 km |
De mooiste van Nederland?
Welke auto vervoert op zaterdagochtend in alle vroegte de gehele familie, Bello, een nieuwe vaatwasser, de complete inboedel, het voetbalteam, de weekend boodschappen of het hockeyteam? In welk merk en model rijden de mooiste en leukste vrouwen? Vast en zeker is het een Volvo 940 station. Zo niet, dan is het beslist een ander type, maar wel vaak een al wat oudere, Volvo.
Bijna drie jaren hebben we de Volvo 940 station inmiddels in ons bezit. In deze tijd, en met ruim 48.000 km. ervaring achter de kiezen, is de wagen een zeer gewaardeerd lid van de familie geworden. We hebben eigenlijk nooit grote problemen met de wagen gehad.
Toen we 'm voor de eerste keer zagen, hij stond te koop bij een Volvodealer in het midden van het land en had net 110.000 km. gereden, wisten we meteen: dit is een buitenkans! Hij stond daar op het terrein in een prachtige, zeer complete uitvoering en in een zeer aparte, unieke?, kleur. Afhankelijk van het licht toont de auto bruin, soms violet dan weer eens koperkleurig. We kennen de kleur, Sandstone, ook van de Volvo V70 in Cross Country, de Bob De Bouwer, uitvoering die eind jaren '90 op de markt was.
De vorige eigenaar is erg voorzichtig en nauwkeurig met de auto omgesprongen. Bij de aanschaf kregen we nogal wat documentatie en alle onderhoudshistorie mee. De auto verkeerde, en verkeert nog steeds, in vrijwel nieuwstaat. Welgeteld is er maar één parkeerbuts en drie, met een lakstift bijgewerkte, kleine lakbeschadigingen op de koets te vinden. Ook de lichtmetalen velgen vertonen nog steeds geen beschadigingen.
De auto is gebouwd in oktober 1998 en is daarmee één van de allerlaatsten van dit model die, in Zweden!, van de band is gelopen. Een auto ook die gebouwd is van dik Zweeds kwaliteitstaal dat eigenlijk nooit roest.
Onze 940 beschikt over een 4cylinder 2.3 liter (soft-)turbo motor die 135 pk. levert. We hebben begrepen dat deze motor uitermate betrouwbaar is en, natuurlijk dankzij het gebruikelijke onderhoud, eeuwen mee moet kunnen. Hij zou hiermee in staat zijn om een topsnelheid te halen van 195 km./uur. Ook zou hij (gechipt!) veel sneller kunnen, maar die behoefte hebben we niet. Dankzij de turbo is het inhalen van andere auto's echt een peuleschil. Onderin is de auto goed bij de les. Hij reageert lekker soepel op het gaspedaal. Op de autobahn in Duitsland komen we met 160, soms 170, op de teller prima met het overige verkeer mee.
Wat opvalt is dat 'ie lekker rustig zijn toeren maakt. Bij 110 km. op de teller staat de toerenteller net tegen de 2500 aan. Daardoor valt het met de geluidsoverlast wel mee. Ergens horen we nog het karakteristieke Amazone geluid, maar dat vinden wij wel iets hebben. Alleen het banden- en, vooral!, windgeruis komen nadrukkelijker door. Maar dat kan natuurlijk ook niet anders, daar is het hoekige (het lijkt onderhand wel een zeecontainer), maar zo kenmerkende, ontwerp debet aan. Het benzineverbruik schommelt tussen de 1 op 10 en 1 op 12. De 945 schijnt probleemloos op LPG te kunnen functioneren. Misschien maar eens een ringtank plaatsen in de ruimte van het reservewiel?
We schommelen en waggelen lekker comfortabel tussen al het overige verkeer. Het uitzicht rondom is perfect. Parkeren vormt, mede dankzij z'n zeer korte draaicirkel en z'n overzichtelijke koets, geen enkel probleem. Als er maar voldoende ruimte is, dat wel.
Op een automaat, een elektrisch schuifdak (kans op lekkages!) en elektrische stoelen na, bevinden zich vrijwel alle accessoires, die destijds op dit model leverbaar waren, op onze 940 (Limited Edition + Line uitvoering). Zo zitten we op uitgebreid verstelbare en verwarmbare voorstoelen. Ik hoef je vast niet te vertellen dat Volvostoelen, ook na vele jaren gebruik, fantastisch zitten. De bekleding is van leder (lichtgrijs) en vertoont nergens slijtage of beschadigingen.
Cruisecontrol, een elektronische airco, elektrische ruiten rondom, elektrische en verwarmbare spiegels, een elektrische antenne, een handsfreeset voor de mobiel, een Volvoradio met CDspeler (incluis magazijn voor 6 CD´s), rondom luidsprekers, nephout, lederen stuurwiel, rondom airbags, ABS, koplampwissers, dakrailings, een rubberen bagagemat en een rolhoes om de bagage af te dekken: het zit er allemaal op!
De auto wordt door ons meestal gebruikt voor vakantieritten en bezoekjes aan bouwmarkten, IKEA en tuincentra: alles past erin en verdwijnt in die enorme kofferbak. Het huren van busjes is echt verleden tijd. De beenruimte achterin valt helaas wat tegen voor volwassenen. Wat ook een beetje tegenvalt is de zitpositie van de bestuurder; het stuur steekt aardig ver in het interieur en is, helaas, niet verstelbaar.
De laatste tijd hebben we wat problemen/ moeite met de versnellingsbak; we ervaren nu wel heel veel weerstand bij het schakelen van 1 naar 2 of van 2 naar 3. Zit er ergens vuil tussen? Grote zorgen maken we ons echter niet. Aan onderhoud komt de wagen in ieder geval niets te kort. Alles gebeurt op tijd (om de 15.000 km.) en met de nodige zorg. Onlangs nog zijn de distributieriem en de spanrol(len) vervangen. De prijs van een beurt schommelt tussen de € 175,- en € 350,-. De monteurs werken graag aan de auto, zouden 'm maar wat graag willen chippen en er een automaat onder willen plaatsen. Dan schijn je nogal een hoop lol met de auto te kunnen beleven. Iets voor in de toekomst misschien?
De 940 beantwoordt eigenlijk nog steeds aan wat veel automobilisten zich anno 2010 wensen en van hun auto verwachten: veilig, comfortabel, betrouwbaar, degelijk en (relatief) betaalbaar vervoer voor alledag. Een echte Volvo dus.
Still going strong
Onlangs een onderhoudsbeurt bij de Volvodealer, een andere dit keer, laten uitvoeren. Omdat de auto tegenwoordig minder door ons wordt gebruikt, heeft 'ie de beurt pas na 2 jaren gehad. Naast het vervangen en het stellen van de gebruikelijke zaken (olie, filter, kleppen, V-snaar e.d.), moesten nu wel de nivomatschokdempers achter vervangen worden. Die bleken zeiknat te zijn, echter was van doorhangen van de wagen, vaak een teken dat ze aan vervanging toe zijn, nog geen sprake. Nou ja doe maar. Het kost wel wat, maar dat heeft de wagen, na 13 jaren, toch wel echt verdiend. Op ons verzoek wordt, preventief, ook nog de versnellingsbakvloeistof vervangen, evenals de dempers van de achterklep. Omdat het lampje van de airco voortdurend blauw oplicht/ knippert moet de wagen nog een keertje terug naar de garage. Er moest namelijk een onderdeel, een temperatuursensor?, besteld worden. De prijs van deze beurt bedroeg € 555,-. Vinden we best meevallen. De Volvodealer hanteert tegenwoordig ook standaard pakketprijzen die je kunt vinden op de website van Volvocars.nl.
De auto rijdt na al deze aandacht duidelijk stiller en strakker. Het getokkel en geschaaf is nu voorbij. De 945 rijdt gewoon heerlijk. Ontstressen gaat prima in deze auto.
Hoewel het misschien verstandiger en praktischer is om enkele auto's weg te doen, kunnen we nog steeds geen afstand van onze 945 nemen. Daarvoor zijn we, in de 4 jaren dat we 'm bezitten, te gehecht aan de wagen geraakt.
De 700/900serie behoort, volgens de laatste uitgave van het duitse blad Auto Bild Klassik (januari 2012), tot het lijstje 'Die Unkaputtbaren'. Daar begint de 940, met name in de steden, een heuse Trendmobil geworden die past bij een hippe leefstijl.
Intussen zijn de nivomats(schokdempers), die de wagen bij belading op hoogte houden, vervangen. Evenals de temperatuurgever/sensor, waardoor het aircolampje in het dashboard niet meer blauw knippert. De rekening voor dit alles bedroeg € 795,- (Volvodealer, uurtje werk en materialen). De auto rijdt nu werkelijk als nieuw. Wat een verschil. De achterkant beweegt niet meer en slaat niet meer zo door. Hij rijdt weer heerlijk strak en rustig. Alsof je in een Golfje rijdt.
In de basis is de Volvo 940 een praktische en door en door solide auto die, met goed onderhoud, lange tijd dienst kan doen.
We zijn weer thuis!
In de afgelopen weken is de 940 door ons gebruikt voor een vakantietrip naar de Alpen. Hij bracht ons weer comfortabel, veilig en zonder mankeren thuis. We hebben genoten van de hoeveelheid (bagage)ruimte in het interieur, de riante stoelen, de airco en de muziekinstallatie. De bagage kon er met gemak in, evenals alle aankopen. Desondanks bleef het uitzicht rondom behouden. De auto vervoerde ons met snelheden tussen de 130 en de 160 km. over de Autobahnen en kwam dus prima met het overige verkeer mee. Het moet voor andere weggebruikers best apart zijn om door zo'n oude, 14jarige, Volvo te worden ingehaald. Onderweg zijn we maar 3 Bakstenen tegengekomen. Het worden intussen exclusieve auto's.
De 940 kwam glansrijk door de APK die dit keer door de Volvodealer, eentje waarmee we intussen wel goede ervaringen hebben, is uitgevoerd. Incluis de plaatsing van een nieuwe antennespriet, de oude was wat verbogen en daalde niet meer in de dakstijl, rekenden we hiervoor € 149,- af.
In de afgelopen maanden constateerden we wat corrosiesporen op de lijst van de voorruit. Omdat deze vervangen kan worden, hebben we de dealer opdracht gegeven deze, incluis nieuwe rubbers en klemmetjes, te vervangen. De kosten hiervan bedroeg € 195,-.
Aan de plaatsing van een MBCtje, waarmee de turbodruk kan worden verhoogd en waarmee een klein aantal extra pk's kan worden verkregen, denken we voorlopig maar niet. Ondanks de lage kosten van zo'n € 25,-, houden we de 940 liefst zo origineel mogelijk. Want zo heel vaak kom je een mooie Volvo 940 niet meer tegen. Dat ze beter bestand zijn tegen roest dan een Mercedes van die jaren (bijv. een W124 T-model), is me inmiddels ook duidelijk. Persoonlijk vind ik dat die modellen de laatste tijd wel erg snel verouderen.
Genoeg liefhebbers!
Zie net dat we in de afgelopen 2 jaren zo'n 10.000 kilometers erbij hebben gereden. Auto bevalt nog steeds en de wagen verkeert werkelijk in nieuwstaat. We zijn er zuinig op. Afgelopen week heeft de Volvo nog een flinke (180.000 km.)beurt gehad. Bij de, naar verluidt en volgens klanten, beste Volvo dealer van Nederland. We brachten 'm weg voor een beurt met vervanging van de distributieriem (evenals de spanrol) als extra verzoek. Helaas bleek dat de wagen toch meer werkzaamheden en aandacht nodig had. Zo moesten nu ook de remvloeistof, een uitlaatdeel, enkele keerringen (i.v.m. olielekkage) en een of andere slang/ leiding naar de turbo vervangen worden. Doet je even schrikken, maar de wagen verdient het (extra aandacht en duiten!). Hij is tenslotte ook al bijna 16 jaren oud. De rekening van dit alles bedroeg ruim € 1300,-. Met name het aantal uren werktijd kost tegenwoordig een hoop geld bij Volvo. De prijs van nieuwe onderdelen, zoals de uitlaat en de distributieriem, vielen me daarentegen erg mee.
Met een hoop complimenten over de staat van de auto verlieten we het terrein van de dealer. Als we 'm daar ooit inruilen, weten we al dat 'ie vast weer een goede baas krijgt. Dat kan nog wel eens heel lang duren, want plannen om 'm weg te doen hebben we niet ;).
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
