Suzuki Ignis 1.3 GLS (2004)
autoreview
2
Signalement
| Uitvoering | Ignis 1.3 GLS |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2004 |
| Jaar van aanschaf | 2004 |
| KM-stand laatst | 110.000 km |
Verstandshuwelijk
In 2004 heb ik deze auto nieuw aangeschaft. Mijn Baleno 1.8 GTX begon wat ouderdomskwalen te krijgen en dat was voor mij de reden om maar eens uit te kijken naar wat anders. Ik wilde graag weer een keer nieuw rijden en mijn goede ervaring met eerdere Alto's en zeker met de laatste Baleno deden mij weer voor een Suzuki kiezen. De Baleno was helaas uit het assortiment, een Liana vond ik iets te duur en niet erg mooi, de WagonR+ te schoenedozerig en daarmee kwam ik uit bij de Ignis. Het uiterlijk van dit model overtuigde mij niet echt en de aanschaf hiervan werd dus meer een soort 'verstandshuwelijk'.
De Ignis is een apart model, enkelen vinden hem 1:geweldig en stoer, enkelen vinden hem 2:spuuglelijk en de meerderheid ziet hem
als 3:het zoveelste hoge autootje voor senioren. Ik zit wat tussen 1 en 3 in. Hij heeft heuse suv-looks, zeker nadat ik er een zwarte push-bar op heb laten zetten. Maar dat vooral 70-plussers hem altijd zo mooi vinden getuigt dat hij tegelijkertijd gezapig is. De hoge zit is zeker een plus van deze auto. Je hebt daardoor het gevoel dat je in een wat grotere auto rijdt.
De Ignis bedient prettig. De electrische stuurbekrachtiging maakt dat de auto licht parkeerd, maar op de snelweg niet gaat zwabberen. Hij schakelt precies, licht, wel met lange slagen (wat snel schakelen lastiger maakt). De motor is gezapig. De 1.3 gls
heeft weliswaar 94pk, maar deze worden pas wakker bij toerentallen waarin ik weiger te rijden. Als je de ignis beneden de 3000
toeren probeert te houden kom je maar matig vooruit. Ondanks de hoogte van het model heeft hij weinig last van zijwind. De wegligging op de snelweg is heel goed. Suzuki heeft er alles aan gedaan om het onderstel strak en veilig te maken. Dit heeft echter een negatief bij-effect. In de stad is het comfort vreselijk. Je zou haast twijfelen of er wel vering onder zit. Om u een voorbeeld te geven. Als er een klinker in de weg scheef staat, slaat je cd-speler direct over. Dit gebeurde met twee verschillende autoradio's. Iets wat ik een andere auto nog nooit heb meegemaakt. Bij een verkeersdrempeltje (als je er met 25km/u overheen gaat) geeft het dashboard een klap waar je bang van wordt. Maar goed na enkele maanden weet je niet beter (tot je iemand meeneemt die zich opnieuw verbaast).
Een ander zwak punt vind ik het brandstofverbruik. Hierin wreekt zich de hoogte van het model. Reed ik met een oude Ford Escort van begin jaren 90 zonder problemen 1 op 15 of met een Suzuki swift (1993) 1 op 18. De Ignis haalt met grote moeite 1 op 14, maar meestal 1 op 13. En dat bij een hele rustige rijstijl en veel snelwegkilometers. Ik had verwacht hier 1 op 15 a 16 mee te kunnen rijden. Daarom toch een beetje spijt niet voor de diesel (uit reviews begrijp ik dat die wel zuinig is) te hebben gekozen (maar ja die was ruim 4000 euro duurder).
Sterk is de kwaliteit. Ik heb 110.000 km in 5 jaar gereden. Een probleempje na anderhalf jaar met aandrijfas/abs-sensor is in garantie opgelost. Verder heb ik tegen het eind de carterpan moeten laten vervangen ivm verregaande roest. Verder alleen regulier onderhoud. Gewoon super zoals we op dit vlak van Suzuki gewend zijn.
De auto als geheel straalt wel een beetje goedkoopheid uit. De stoelen zijn hard en simpel, het dashboard is van goedkoop grijs plastic. Alles voelt licht aan. De deuren slaan niet echt volwassen dicht (de achterklep overigens wel). Al met al vind ik de rijklaarprijs van 15.500 euro best wel stevig voor wat je uiteindelijk krijgt. Achteraf vind ik dat ik verder had moeten kijken.
Een Skoda Fabia, Renault Clio, Peugeot 206 of Seat Ibiza had ik waarschijnlijk voor hetzelfde geld kunnen aanschaffen en die ogen
en rijden toch net iets volwassener (maar missen de hoge zit, die voor veel mensen wel belangrijk is).
Met het groeien van mijn gezin van 1 naar 3 kinderen kwam er een goede reden om weer eens naar een andere auto om te zien. De Ignis is een hele trouwe vriend geweest met een uitstekende suzuki-kwaliteit. Maar het is een verstandshuwelijk gebleven. De auto in 2009 ingeruild op een gebruikte Renault Mégane stationwagen (ik durf wel ;-)), lees hiervoor mijn andere review. Het afscheid
koste mij weinig pijn. Maar met de kantekening op comfort en verbruik kan ik de Ignis zeker aanraden als je niet al teveel rijdt en een hoge betaalbare occassion zoekt met een goede kwaliteit. Mijn opvolger heeft hier ongetwijfeld een hele goede koop aan gedaan.
7,0
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? nee
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
