Seat Cordoba 1.6 100pk Signo (2001)
autoreview
Signalement
Uitvoering | Cordoba 1.6 100pk Signo |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 2001 |
Jaar van aanschaf | 2005 |
KM-stand laatst | 0 km |
Omdat mijn Ford Sierra sedan op leeftijd raakte en ik me steeds meer ging afvragen of investeren in die oude auto nog wel verstandig was, heb ik in het voorjaar van 2005 besloten om voor een andere auto te gaan kiezen. Enkele jaren eerder heb ik (voor een voormalig werkgever) een Seat Ibiza TDI als lease-auto gereden en ondanks dat ik daar destijds behoorlijk wat probleempjes mee heb gehad, liep ik ook nu weer een Seat tegen het lijf. Eigenlijk wilde ik Ford trouw blijven, maar de Fiesta was me te klein, de Mondeo te groot, en tussenmaat Focus vond ik gewoon een lelijke auto.
Ik kwam via via in Hoofddorp terecht bij een garage, gestart door enkele voormalige medewerkers van de Seat dealer te Hoofddorp. En daar stond 'ie: een zilver-metallic Cordoba sedan in de 100pk uitvoering. Als extra's was al het denkbare aanwezig, variërend van de fraaie BBS-sportvelgen tot de volautomatische airco met climate control. Ik was eigenlijk meteen verkocht en na de testrit wist ik het helemaal zeker: dit moest 'em gaan worden. Stoer, snel en toch beschaafd. Dus geen schreeuwerige VW Golf GTI met raceuitlaat, maar meer een wolf in schaapskleren.
De testrit gaf ook voldoening. De Cordoba was erg rap, had een soepele 1.6i 8V motor en lag redelijk stabiel in bochten. Wel viel de erg weke voortrein me op, maar ja het is maar net hoe een fabrikant dat afregeld. De VW Golf 4 is immers ook een dweil (maak eens een proefrit met een Ford Focus of Mondeo en u snapt wat ik bedoel) en aangezien de Golf en Cordoba neefjes van elkaar zijn, dacht ik dat het zo hoorde. Ook de gebruikssporen (bijv. bij de deurhendels aan de binnenzijde + rondom de bediening van de electrische ramen) nam ik voor lief. Wel maakte ik een opmerking over de sterke rolgeluiden van de achterbanden. Deze bleken last van cup-vorming te hebben en werden vervangen door nieuwe exemplaren van Pirelli. Aanvankelijk kon ik met de verkoper niet tot een deal komen, want hij gaf bij wijze van spreken een grijpstuiver voor mijn Ford Mondeo, terwijl die op zich nog prima reed. Toen ik afhaakte en teleurgesteld het pand verliet, kwam de verkoper achter me aangerend en maakten we het alsnog rond. Hoera, this was ment to be!
Helaas helaas helaas. Kort na aanschaf viel ik ergens op een druk kruispunt in Haarlem stil en de auto was niet meer tot leven te wekken. Niet fijn als je dat overkomt als je dat niet verwacht. Ik belde de garage en die adviseerde me om de Wegenwacht te bellen. Die kon de auto weer tot leven wekken en de storing leek verholpen. Echter, enkele dagen later sloeg de auto weer dood en startte niet meer. Accu en alles was doorgemeten en na heel veel gepruts sloeg de auto aan in een noodprogramma, dus je reed met iets van 50 als je plankgas reed. De garage bood aan dit onder garantie te vervangen (3 maanden, geen Bovag). Na een week kon ik de Cordoba weer ophalen en waren diverse sensoren vervange. Na een week rijden was het echter weer van het zelfde laken een pak, en dat in een periode dat ik mijn auto voor zowel mijn werk als privé echt niet kon missen. De auto is wederom teruggegaan naar de garage en uitgelezen, echter zonder resultaat. Hierop is de auto naar de Seat dealer gebracht, want daar hadden ze nog steeds goede contacten mee. Wederom waren er diverse sensoren vervangen + het luchtfilterhuis e.d. gereinigd. Auto wederom opgehaald en na een paar dagjes probleemloos rijden (maar wel met een soort angstgevoel) was het wederom mis. Wederom ging de auto naar de garage terug en ik stelde voor de verkoop ongedaan te maken, waarmee de garage niet akkoord ging. Hierop schakelde ik de ANWB in en die heeft bemiddeld. De auto ben ik enkele weken kwijtgeweest en na een langdurig onderzoek bleek de computer-unit onder de motorkap in een bak water te liggen. Deze werd vervangen onder garantie en hierna waren de problemen een ruime maand over.
Mijn 'behekste' Cordoba kreeg naar anderhalve maand kuren van een heel andere aard. Te pas en te onpas ging mijn airco uit zichzelf op vol vermogen loeien, met op het display een buitentemperatuur van onder het vriespunt, terwijl het buiten lekker voorjaarsweer was. Dit heb ik een tijdje aangekeken, maar toen het zomer was en ik dus juist de airco wilde gaan gebruiken, werkte dit niet meer. Ook nu weer vol goede moed naar de garage teruggegaan en na lang zoeken bleek een sensor in de buitenspiegel defect, waardoor de hele temperatuurmeting (met de daaraan gekoppelde airco) fout ging. Na enkele dagen was dit hersteld, een lampje op het dashboard van de airo knipperde ook soms, maar dan zou er een ander dashboard in moeten, zo zei de garagist. Ik heb dit maar zo gelaten, want inmiddels had de auto meer bij de garage gestaan i.p.v. bij mij voor de deur.
Bij de eerste APK-keuring kwam er een probleem met de achterdemper van de uitlaat aan het licht. De garantie was inmiddels verlopen en ik was uiteraard niet blij met een prijzige reparatie eraan. Bovendien werd ik nog verdrietiger van het feit dat die nieuwe demper op de achterbrug van mijn achterwielophanging bleek te bonken bij bobbels in de weg, of lading aan boord. Hiervoor is de auto 4x teruggeweest en na de vierde keer leek het weg te zijn. Echter, na een feestje nam ik twee vrienden mee aan boord en bonkte de uitlaat wel degelijk nog. Ik heb de garagist hierop gebeld om te zeggen dat ik door een garage in mijn woonplaats het euvel zou laten analyseren en bij een eventuele reparatie de factuur zou doorsturen. Bij die andere garage werd geconstateerd dat er met zeer veel geweld op de uitlaatdemper was gebeukt. Deze garage stelde voor het probleem hier niet verder bij te zoeken, maar te kijken naar versleten achterschokdemper. Na montage van nieuwe Monroe's was alles prima en heb ik enkele maanden zonder problemen kunnen rijden. Wel had de auto soms typische electronische nukken (licht viel 's nachts enkele seconden volledig uit, etc.), maar hij reed eindelijk. Wel moest ik irritant veel lampen vervangen steeds, een probleem waar de VW Golf 4 ook al beroemd om was geworden. Een korte vakantie in Duitsland (dus Autobahn) deed de auto geen goed. Eenmaal terug in Nederland wilde de auto moeilijk wakker worden na een koude start, terwijl de accu prima was (doorgemeten door een kennis met sleutelervaring).
Privé veranderde er begin 2007 iets: gezinsuitbreiding. De grote kinderwagen paste er niet in, dus we besloten voorzichtig op zoek te gaan naar een stationwagon. Deze 'smoes' kwam mij eigenlijk wel goed uit, want inmiddels was ik de onbetrouwbare Cordoba spuugzat. Inmiddels had ik op internet ook al vele berichten gelezen over eigenaren van Ibiza's en Cordoba's en diens problemen, terwijl ook enkele collega's vertelden dat ook zij problemen (veelal electronisch van aard) ermee hadden. Toch niet de spreekwoordelijke Duitse VAG-degelijkheid dus?
Op de dag dat ik mijn huidige auto in de showroom ging bekijken, stopte mijn Cordoba er wederom mee. Dit keer middenin de Velsertunnel vlakbij IJmuiden/Beverwijk. Er was nul komma nul leven meer in te krijgen. De Wegenwacht sleepte me naar de Seat dealer te Velserbroek, alwaar na enkele dagen het probleem werd geconstateerd: een drijfnatte computer-unit. "Degene die deze bouwconstructie heeft bedacht, moeten ze opknopen", zo zei de eerlijke Seat-monteur. Twee keer defect in twee jaar tijd... de eerste keer gelukkig onder garantie, de tweede keer helaas niet. 1250 Eurootjes mocht ik even ophoesten, kassa! En dat voor iemand met een zorgsalaris die netaan iedere maand uitkomt met zijn salaris/vaste lasten. Ook lekker om nog even dikke kosten te moeten maken voor iets wat je binnen enkele dagen gaat verkopen.
De repareerde Cordoba heb ik enkele dagen later ingeruild voor de auto die ik sowieso al wilde nemen: een Ford Mondeo stationwagen. Terug dus naar oude liefde Ford en hoewel de wegenbelasting aanmerkelijk duurder is, heb ik het er graag voor over. Wat een heerlijke, solide, betrouwbare allemansvriend die Mondeo. En wat een wegligging... haast niet te geloven met die Cordoba. Voor mij dus nooit nooit NOOIT meer een Seat. Sinds we de Mondeo hebben (inmiddels dus 2 jaar) zijn er vele duizenden probleemloze kilometers onder de auto doorgerold. De auto krijgt op tijd z'n onderhoud en voor de rest doet hij wat hij moet doen: rijden rijden en nog eens rijden. Zoals het hoort!
Als op tv reclames voorbij komen van Seat met haar Auto Emocion slogun, dan lopen de rillingen over mijn rug. Inderdaad, auto's die emoties opwekken, maar ik kan helaas niet zeggen positieve emoties. Seat = troep!
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? nee
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.