Uitvoering

508 Blue Lease Executive 1.6 e-HDi

Versnellingen

6, Semi Automaat

Bouwjaar

2012

Jaar van aanschaf

2012

KM-stand bij aanschaf

6 km

KM-stand laatst

3.200 km

Comfort, comfort en nog 's comfort....

3.200 km

31 januari 2012

Dag lezers !

Het is weer tijd voor een vervolg op mijn eerdere reviews hier op Autoweek.nl.

U herinnert zich vast nog wel mijn Skoda Fabia, die een hoofdrol speelde in mijn dating-avonturen.

En daarna schreef ik verder over mijn Mazda 6 en mijn pril geluk met Astrid, mijn huidige vriendin.

En met de komst van alweer een nieuwe auto, dit keer een Peugeot, pakken we de draad weer op !

Begin 2012 ben ik aan de slag gegaan in het bedrijf van mijn zwager Bas als boekhouder. Bas stond er op dat mijn op mijn visitekaartje CFO kwam te staan, Chief Financial Officer, een sjiek woord voor baas over de centjes. Voor mij hoeft het niet, zo'n fancy titel, maar vooruit maar.
Een beetje CFO rijdt uiteraard in een leasebak. Om het goede voorbeeld te geven aan de overige managers binnen het bedrijf heb ik een bescheiden karretje uitgezocht: een Peugeot 508 met een cat. waarde van nog geen 31.000 euro.

Maar zoals later in de review zal blijken, krijg je voor dat bescheiden bedragje HEUL VEUL auto...

De 508 kent twee uitvoeringen: de SW en de Berline (sedan). Ik koos voor de Berline omdat:

a) ik geen vertegenwoordiger ben
b) ik geen hond heb
c) omdat je de SW vrij veel ziet. Ik schat zo in dat 9 van de 10 verkochte 508's een SW betreft.

De kleur is Gris Thorium geworden. Waarom ?
a) als je het snel uitspreekt dan klinkt het erg grappig
b) bijna iedereen kiest een hele donkere 508. Ik wil wat anders.
Die grijze kleur staat 'm erg goed en geeft 'm een chique uitstraling.

Wat me bevalt.
- De Peuk is ongekend comfortabel. Daar waar de Mazda 6 vooral gebouwd is op snelheid en formidabel bochtengedrag, ligt het accent van de 508 op Comfort met een hoofdletter C. De auto straalt rust uit en het stuur ligt koersvast in de handen: anders dan bijv. bij de Mazda hoef je niet constant kleine correcties uit te voeren. Ik heb de standaard 16 inch velgen er onder gelaten, ik denk dat dit bijdraagt aan het rustig stuurgedrag. Daarbij is de auto ongelofelijk stil, zo stil dat je bíjna zou gaan ergeren aan het windgeruis…

- Het audio- en bluetooth gebeuren. Mijn Iphone was in een mum gekoppeld en telkens als ik instap synchroniseert de 508 de contacten vanuit de Iphone. Wat muziek betreft: USB stick erin en via het LCD-scherm kun je zo door je muziek scrollen. Ik vind het geluid ook gewoon goed klinken

- De uitgebreide boordcomputer: je ziet in één oogopslag het huidig verbruik, de te verwachten actieradius en de afgelegde afstand. Je kunt dat over twee trajecten afzonderlijk bijhouden. Leuke gadget is de stopwatch, die per rit bijhoudt hoelang het S&S systeem de motor uischakelde. Een openbaring is dat het eigenlijk heel erg meevalt hoelang je gemiddeld stilstaat.. Meten is weten !
Het S&S systeem zelf doet zijn werk keurig op de achtergrond: voetje van de rem en de 508 slaat geruisloos aan. Het gemiddeld verbruik over de eerste 3.000 kilometer is 5.5 liter per 100 km. Heel netjes…

Wat me niet bevalt.
Eigenlijk maar één ding en dat is de plaats van de cruise-control. De knoppen zitten links onder op het stuur en daar rusten je handen normaliter niet. Je moet je linkerhand langs het stuur laten glijden om er te komen. En da’s heel onhandig. Gelukkig zitten er wel ribbeltjes op de +-knop, dus op de tast kun je de knop wel vinden, maar dat is meer iets voor Vincent Bijlo dan voor de gemiddelde bestuurder ( Vincent, als je dit leest, sorry voor de slechte grap, o wacht…)

De veelbesproken gerobotiseerde 6-bak.
En hoe bevalt de semi-automatische bak, die zo verguisd wordt door de “auto-journalisten” ?
Toegegeven: de bak mist de souplesse van bijvoorbeeld de DSG-bakken, maar er is heel goed mee te rijden. Na ruim 3.000 kilometers stel ik vast dat het allemaal misperceptie van de schrijvende pers is. De robot-bak voert de handelingen voor je uit en doet dat m.i. veel sneller dan wanneer je zelf alle zes acties zou moeten uitvoeren (gas los, koppeling in, pook bedienen, koppeling op laten komen, gas geven). Maar juist omdat het voor je gedaan wordt en je min of meer toeschouwer bent van het schakelen, zou je het als een langzame actie kunnen ervaren. Hoe dit ook zij: ik ben er aan gewend, vind het een mooi systeem. Het terugschakelen gaat sowieso onopgemerkt. Bovendien geeft zo’n bak wat extra karakter aan de auto….

Op één punt schiet de bak tekort en dat is het snel terugschakelen om even in te voegen of in te halen. Je kunt dat doen door het gas even flink in te trappen, maar dan schakelt-ie net iets te traag. Gelukkig is de oplossing heel makkelijk: even terugschakelen met de linkerflipper en Bob’s your uncle.

Tot zover, volgende keer vertel ik wat meer over de auto en…over de nieuwe hobby van Joris en Astrid…. Ik zal binnenkort overigens wat echte foto's toevoegen, i.p.v. bovenstaande stockfoto...

7,0