Peugeot 407 XT Pack 2.2-16V (2004)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | 407 XT Pack 2.2-16V |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2004 |
| Jaar van aanschaf | 2019 |
| KM-stand bij aanschaf | 115.000 km |
| KM-stand laatst | 148.000 km |
veel voor weinig?
Waarom een Youngtimer?
Besloten tot een ongebruikelijke stap: mijn 3 jaar oude Astra verkocht en een 15 jaar oude Peugeot 407 teruggekocht. De reden? Ik rij minder kilometers en vooral de start als freelancer, waardoor een fiscaal aantrekkelijke youngtimer financieel interessant is, zeker in de eerste fase van start.
Waarom dan een 407? Ik wilde max 3000 euro uitgeven, hoe duurder de auto in aanschaf, hoe meer jaarlijkse bijtelling immers, waardoor een lage aanschaf prijs extra interessant is. Heb diverse auto’s overwogen. Vooral een Saab 9-3. De reputatie hiervan is goed, maar was toch huiverig voor de hoge kilometerstanden in deze prijsklasse en de dure vervanging van distributie ketting. Kwam er een tegen waarbij die al vervangen was, maar waar vervolgens de pomp lekte, welke duur te vervangen was.
Waarom een Peugeot 407?
Wat dan? Ik zocht een luxe en comfortabele reisauto met voldoende vermogen. Liefst ook weinig kilometer gelopen… Met mijn budget kom je dan uit bij een minder populaire auto. Japanners hebben de naam betrouwbaar te zijn (maar kunnen wel weer goed roesten) en zijn prijzig, het zelfde geldt voor Duitse auto’s van de premium merken (die vaak weer minder mechanisch betrouwbaar zijn). Zoek je veel voor weinig, dan kom je als snel uit bij een Franse sedan. Op leeftijd weinig populair en daar zijn de prijzen dan ook naar. De 407 sprak me aan wat betreft design van exterieur en interieur. De vrij opvallende vormgeving met grote muil is niet ieders smaak, maar spreekt mij aan. Een auto waarmee je nog steeds goed voor de dag kunt komen wat mij betreft.
De 1.8 en 2.0 vond ik gezien het gewicht qua vermogen wat ondermaats, dus het moest een 2.2 worden met 160 pk. Dan ook liefst een luxe uitvoering met (half) leer en handbak, op ouderwetse automaten heb ik het niet zo.
Nu hebben Franse auto’s op leeftijd hun betrouwbaarheidsimago niet echt mee. Wat koop je dan voor pakweg 2500 euro, de prijs van een beetje e-bike of wielrenfiets? In ieder geval een auto die wat betreft roestbestendigheid, motor en bak degelijk in elkaar steekt. Dit zijn in de belangrijkste (lees: dure) delen, waarbij een defect ook gelijk sloop betekent.
Op internet kijkend zie je dat deze auto’s frequent te koop staan met kilometerstanden boven 2,5 a 3 ton. De mijne heeft 115.000 gelopen, is 12 jaar lang van de laatste eigenaar geweest, heeft een keurig afgestemd onderhoudsboekje bij dezelfde vak garage en is door de vorige eigenaar nog voorzien van nieuwe Michelins rondom. De leeuw maakt om te zien en om in te rijden een hele frisse indruk.
Alle elektra, en da’s veel (oa elektrische ramen, spiegels, stoelen etc) functioneren nog zoals het moet, inclusief airco en blower. Wat is minder? Versnellingspook is afgesleten (via Ebay een nieuwe besteld), wat pixeluitval in het display tussen de klokken (in de middenconsole zit een ingebouwde navi en heeft daar dus geen pixelscherm) en een hoog aangrijpende koppeling. Dat laatste schijnt een zwak punt te zijn van dit type. De koppeling houdt het doorgaans geen 150.000 km uit. De fusees zijn een ander zwak punt. Die zijn bij de APK keuringen de laatste 3 jaar al vervangen, dus hoop dat de vorige eigenaar dit al heeft opgelost.
Bij elke oude auto, en zeker in deze prijsklasse, moet je een beetje geluk hebben. Niet alleen de reputatie, maar ook hoe die bereden en onderhouden is telt dan mee in wat je krijgt. De auto is duidelijk netjes bereden, heeft een verzorgd leren interieur en onberispelijk lakwerk in een grijs blauwe metallic kleur.
Het rijden…
Voelt niet als een wezenlijke stap terug ten opzichte van mijn 3 jaar oude Astra 1.4 turbo met 150 pk. Nauwelijks minder luxe en beperkt minder snel. De geluidsisolatie op de snelweg is wel iets minder en je merkt dat de auto wat zwaarder, minder lichtvoetig is. De grote hoeveelheid knopjes op de middenconsole zien niet meer van deze tijd, maar geven in het donker wel weer een bijzondere ambiance.
De auto geeft het gevoel van een karakterbak, een Franse directie limo met dikke leren fauteuils en nodigt uit om comfortabel mee te cruisen. De 2.2 motor past perfect bij het reiswagen gevoel: lekker smeuïg door het rijke koppel en voldoende krachtig, zonder echt snel te zijn.
De auto is erg comfortabel zonder week te worden: de wegligging in de bochten is voldoende stevig, het stuurgevoel is precies en de dikke wangen van de stoelen houden je prettig in positie. Allerlei goodies zoals cruise control, de 6 bak, het leer en de puike geluidsinstallatie geven je een luxe gevoel. Dat gevoel wordt aan de buitenzijde in stand gehouden door de 17 inch velgen, de mistlampen en chromen stripings.
Nadelen zijn de beperkte overzichtelijkheid (gelukkig zitten er parkeersensoren op) en het relatief hoge gewicht dat zich vertaalt in en bijbehorende rekening voor wegenbelasting en brandstof (ca 1 op 11, en 1 op 13 op de snelweg). Gelukkig zijn alle kosten fiscaal aftrekbaar en dat tegen een bijtelling van minder dan 800 euro per jaar! Nu hopen dat er zich geen te gekke reparaties gaan voordoen, want ik zie me de komende jaren nog wel in deze Franse slee rondcruisen.
so far so good
De eerste paar duizend kilometer zitten erop. Ik heb de auto voor een check up bij mijn garage langsgebracht. Ook daar was de conclusie dat het een goede aankoop is geweest. Roestvrij, geen lekkages en prima onderhouden.
En ook lekker luxe. De navi heeft nog een update in 2014 gehad en is helemaal bij de tijd! In de kofferbak ligt nog een 6 cd wisselaar verstopt. Cruise control, telefoon, licht, regen en parkeersensoren, lende steun, een automatisch dimmende binnenspiegel, 6-bak. Het zit er allemaal op.
Het blijft lekker comfortabel rond cruisen in luxe en met een krachtige, soepele, motor. Ik ben wel een pietje-precies als het op auto’s aankomt en daarom wel de afgelopen tijd de puntjes op de i gezet om de auto weer in bijna nieuwstaat te krijgen.
Uitgevoerde werkzaamheden:
- Nieuwe pookknop gemonteerd en raam bedieningsknoppen i.v.m. afgebladderde coating (via Ebay in China gekocht)
- Leer stuurwiel bijgeverfd
- nieuwe speakers achter en deurvanger laten monteren (oude speakers waren gescheurd)
- lak plaatselijk gepolijst en in de wax gezet
- Remklauwen geverfd (zagen roestig uit)
Nog op de lijst staat:
- Het laten monteren van nieuwe koplampen en mistlampen. Die zijn dof, zie foto. Geen probleem voor de APK maar doet afbreuk aan de auto. Polijsten werk niet bij dit type lampen. Helaas moet de bumper los wat een best lastige klus is.
- Fusee recht voor begint te klapperen. Een nieuwe gekocht, moet nog gemonteerd worden. Niet al te duur.
- Koppeling grijpt hoog aan. Voorlopig nog doorrijden, maar zit eraan te komen.
Het overall beeld is en blijft dat het een ondergewaardeerde comfortabele auto is. Het betrouwbaarheidsimago speelt de auto parten. Deels onterecht. Zoals al aangehaald is de carrosserie, motor en bak van top kwaliteit. Feit is wel dat andere zaken bovengemiddeld slijtage gevoelig zijn. Het interieur is onderdelen fragiel (stuurwiel, coating op raambediening knoppen), koppeling en fusees zijn zwak. Onderdelenprijzen zijn gelukkig laag via internet, maar de auto is niet even sleutel vriendelijk (oa loshalen voorbumper). Sedans zijn sowieso al niet erg populair en de auto is best zwaar en dorstig. Veel zijn er inmiddels geëxporteerd naar Oost Europa.
Zeker als youngtimer een ideale auto. Door de lage aanschafprijs nauwelijks bijtelling en de wat hogere running cost zijn aftrekbaar. Afschrijving is er vrijwel niet meer, terwijl je nog altijd in een imposante en (persoonlijk!) mooie auto rondrijdt. Inmiddels ook foto’s toegevoegd. Wordt vervolgt!
na bijna een jaar
Het eerste jaar zit er bijna op met de Peugeot. Inmiddels bijna 15.000 kilometer afgelegd na aanschaf, inclusief twee trips naar Frankrijk. Overall beeld: heerlijk comfortabele en luxe reiswagen, met een krachtige soepele motor. Zelfs na een rit van 800 kilometer stap je ontspannen uit, dankzij de fantastische fauteuils en de cruise control.
Wel merk je dat rond de middenstand het stuurgevoel wat vaag is en boven de 120 kilometer per uur hoor je licht windgeruis optreden.
Bij veel snelweg kilometers haal je zonder veel moeite 1 op 12 gemeten aan de pomp, met meer stadsritjes daalt dat aanzienlijk tot 1 op 10. Als met al acceptabel voor een auto van dit formaat en bijbehorend gewicht met een 2,2 liter motor.
Nog altijd een representatieve auto om te zien en elke keer stap ik met een glimlach in. In de basis is het een betrouwbare auto gebleken. Uit de Autoweek klokje rond keuringen blijkt ook dat de Peugeots van deze generatie hoge kilometerstanden zonder problemen halen. De carrosserie is erg roestbestendig, motor en bak zijn van topkwaliteit.
Natuurlijk zijn er ook zwakkere punten, maar die kosten de hoofdprijs niet. Grootste reparatie was de koppeling, die al bij 120.000 kilometer op zijn eind liep. Verder is afgelopen in het eerste jaar een fusie kogel vervangen en de accu. De achteras stabilisatorstang piepte en is door mijn monteur ontroest, gereinigd en opnieuw ingevet. Ook heb ik een carkit van Bury laten inbouwen, de standaard telefoon werkte met een sim kaart in het dashboard en was van slechte kwaliteit met veel ruis.
Verdere werkzaamheden waren vooral optisch. In het interieur sommige slijtdelen vervangen zoals de versnellingspook, 2 luidsprekers en het linker raam bedieningsmechanisme. Ik heb circa 50 uur aan detailing besteed om de auto in optische nieuwstaat te krijgen. Een parkeerdeukje eruit gehaald, de minimale lakschades bijgewerkt, delen van de lak gecompound, volledig gepolijst, met klei behandeld, ontvet en van een keramische coating (Nanolex Si3D) voorzien.
Het resultaat is fantastisch: een enorm diepe glans en een spiegelgladde lak waar vuil nauwelijks meer op hecht. De auto is nu optisch in bijna showroomstaat en waarschijnlijk een van de mooiste nog rondrijdende exemplaren in Nederland. Voor komend jaar staat er dan ook niks meer op planning, behalve veel comfortabele kilometers maken!
still going strong
De eerste helft van het jaar door thuiswerken weinig gereden, maar laatste maand de trein ingeruild voor de auto. Coronaproef en filevrij cruisen bevalt prima! Driemaal per week een kleine 100 km per dag retour. Daarmee loopt de kilometerstand nu vrij snel op.
Begin dit jaar een vlekkeloze APK keuring gehad en tot op heden probleemloos gereden, op het vervangen van de achteras stabilisator stangetjes na. Een vrij kleine reparatie van minder dan 200 euro waarmee gepiep op slecht wegdek is verdwenen.
Wel merk je dat de kuststoffen wat beginnen uit te drogen. Op het dashboard is een ventilator sleufje doorgebroken en een ruitenwissersproei kopje zit los op de motorkap, ook door het afbreken van een kunststof bevestiging. Verder een rammel in het dashboardkastje en een kraak in het rechter achter portier. Beide gelukkig alleen hoorbaar op slecht wegdek en niet op de snelweg. Ach ja, ik reken dat onder charme van een oudere (Franse?) wagen.
Het belangrijkste is dat ie verder probleemloos blijft rondtuffen. Goedkoper (zakelijk) rijden dan dit is bijna niet mogelijk en ik blijf nog steeds genieten van het limo gevoel dat de auto geeft door de fauteuils, de luxe aan boord en fijne soepele motor. Echt een auto voor comfortabele snelweg kilometers, welke je langzaamaan toch minder begint te zien. De waardering voor betrouwbaarheid verhoogd van 3 naar 4 sterren. Wordt vervolgd!
407, een sterk nummer
Weer bijna een jaar verder sinds de laatste update. De Fransoos heeft zich daarin van zijn beste kant laten zien. We zijn bijna 15.000 probleemloze kilometers verder, inclusief een vakantietrip naar de Eifel en naar Oostenrijk.
Op dergelijke lange snelweg ritten komt de auto het best tot zijn recht. In de stad voel je dat het een wat minder wendbare en lichtvoetige auto is. Het gemiddeld verbruik bedraagt volgens de boordcomputer 1 op 12.2 over de laatste 10.000 km, wat op basis van 2 eigen metingen dicht bij het werkelijk verbruik ligt. Ik schat in dat ongeveer 80% van de afgelegde kilometers snelweg is, waarbij ik me meestal netjes aan de maximale snelheid hou.
Afgelopen winter toen er een dik pak sneeuw lag was de linker spiegel in ingeklapte stand vastgevroren, die heb ik toen open moeten trekken, waardoor die niet meer inklapt helaas. Naast een rammetje in het dashboard dat gelukkig alleen op slecht wegdek af en toe hoorbaar, is er een rammeltje bijgekomen in de achterklep, dat door torderen van de carrosserie wordt veroorzaakt. Ook deze is alleen op slecht/ oneffen wegdek hoorbaar. Gelukkig maak ik veel snelweg kilometers, waar de auto stil is. Wel merk je wat speling op ophang rubbers, maar de ophanging zelf is nog prima in orde.
In de vakantie heb ik een dag gespendeerd om de auto wederom te polijsten en in een keramische glascoating te zetten. Ook begonnen de koplampen erg dof te worden, dit heb ik laten herstellen door een professioneel polijster. Al met al ziet de auto er weer als nieuw uit. De lak glanst je tegemoet en nergens krassen of gebruikssporen te zien!
Vorige week heb ik de computer die die bandenspanning meet uit laten zetten, de druksensor zit in het ventiel. Dat was afgebroken bij het oppompen van de banden en is vervangen door een ventiel dat de spanning niet uitleest, met een foutmelding op het dashbord tot gevolg. Dit is gedaan door Peugeot specialist Wetsteyn in Bavel. Hun conclusie van een complete kosteloze inspectie: een nette en goed onderhouden 407, in een gekoesterde staat zoals je die nog maar zelden tegenkomt. Toch een leuk compliment en beloning voor ondermeer het polijstwerk.
Afgezien van een set nieuwe banden voor de winter aanbreekt, zit er verder niks groots wat betreft onderhoud in de pijplijn. Wetsteyn gaf aan de deze 407 kilometer standen halen tussen de 3 en 4 ton, dus dat zou betekenen dat ik er nog een tonnetje of twee bij kan rijden. Ik verwacht niet dat ik dat zelf ga halen, maar de Peug blijft verder prima bevallen.
Laatste zag ik een 407 keuring bij Autoweek klokje rond. Van een professor met een verwaarloosde 407 op LPG met meer dan 5 ton op de klok. Keurmeester Joep had helaas weinig goeds over voor de auto, zowel het merk als het model. Een oordeel dat ik niet met hem eens ben: motor, bak en carrosserie waren nog altijd in prima staat en dat een eigenaar structureel niks aan onderhoud doet kan je een auto niet kwalijk nemen. De 407 heeft zeker bepaalde zwakke punten, maar mijn ervaring is toch de overall bouwkwaliteit op de essentiële punten bovengemiddeld is…
Nu eens afwachten wat het nieuwe kabinet met de Youngtimer regeling gaat doen, het zou me niets verbazen als het einde ervan in de pijplijn zit….
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
