Nissan Qashqai (2023)

autoreview

Nissan Qashqai (2023)

Signalement

Bouwjaar2023
Jaar van aanschaf2023
KM-stand bij aanschaf200 km
KM-stand laatst101.000 km
Lezerswaardering: 84%
Disclaimer MyReview

De beschrijvingen en reacties in de rubriek Myreview Auto zijn gebaseerd op persoonlijke meningen en ervaringen van gebruikers. DPG Media probeert de authenticiteit van deze persoonlijke meningen en ervaringen zo goed mogelijk in te schatten, maar kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor de inhoud of de gevolgen van deze meningen en ervaringen. In Myreview Auto zullen zowel goede als slechte ervaringen worden geplaatst. DPG Media betaalt geen vergoeding voor de ervaringen of laat deze op een andere manier beïnvloeden. De redactie kan uitingen die niet voldoen aan de huisregels of onrechtmatig zijn te allen tijde aanpassen of verwijderen.

Het is niet toegestaan zonder toestemming van DPG Media de informatie van Myreview Auto te gebruiken voor of te verspreiden via andere media.

Introductie E-Power

  • 4.900 km

Nissan Qashqai E Power.
Nooit van mijn leven zou ik in een SUV stappen. Een rijdende rollator, het totale afscheid van de goede smaak, bluf rijmt op suv, een energievretend flatgebouw op veel te grote wielen. Grote auto, kleine p..m.l. Kortom ik heb/had niet zoveel op met een Nissan Qashqai, Renault Koleos, Hyundai Tucson, Volvo XC60, BMW X5 of andere hoog op de poten staande alles behalve terreinwagens.
Koop dan een echte 4x4 of gewoon een busje.

Maar goed, toch schrijf ik nu maar zo een review over de Nissan, mijn Nissan wel te verstaan. Ik ben dus gezwicht en misschien wel overstag zelfs. Hoe is dat zo gekomen:
Een goede vriend van mij heeft een Nissan dealerschap in het Oosten van ons land en ik mag daar graag mijn auto’s in onderhoud doen.
Zo kon het gebeuren dat ik de privé Fiat Punto voor het jaarlijkse onderhoud achterliet in Daarle en een splinternieuwe Qashqai E-Power als leenauto kreeg. Slechts 200 kilometer stond er op de klok van de Nissan die er in mijn ogen lang niet verkeerd uitzag. Wat een geweldige kleur en prachtige afwerking van het interieur.
Overal mooie materialen toegepast en een degelijke deugdelijke uitstraling met, niet onbelangrijk, gewone bedieningsknoppen op het dashboard.

De rit naar huis heb ik, vanwege ernstige rugklachten op dat moment, overgelaten aan een jongedame die zeer te spreken was over het rijgedrag van de Nissan. Dit is echt een auto voor jou wierp ze mij met een overtuigende blik toe. Ondertussen was het mij als passagier al opgevallen dat het chauffeuren van dit gevaarte een plezierige bezigheid moest zijn getuige de tevreden grijns van de deerne.

Thuis aangekomen kon ik mij warempel relatief soepel uit de auto laten glijden en zelfs de dagen erna gewoon met de auto aan het werk. In en uitstappen was nog nooit zo comfortabel en de auto reed inderdaad verbluffend aantrekkelijk. Maar er komt een moment en dan moet de demo toch weer terug naar de dealer.
Ondertussen had ik toch zo’n ruime 600 kilometer bij de maagdelijke beginstand van 200 opgeteld en ik voelde mij licht bezwaard. Ik voel mij haast verplicht om hem aan te schaffen wierp ik mijn vriend de garagist toe.
“Wat let je” was zijn duidelijke antwoord. En inderdaad wat let mij heb ik mij afgevraagd.

Welnu het enige wat mij zou kunnen beletten is mijn eigen eigenwijze mening over een suv. Want laten we eerlijk zijn, een hoge instap en een goed overzicht is niets om je voor te schamen. Ok, het verbruik dan? Nou , ook dat is mij tijdens de drie testdagen in positieve zin opgevallen. Het is een E-Power dus dat merk je wel in het verbruik. En niet onbelangrijk is de dealer in dit geval. Er was dus inderdaad niets wat mij belette om eens een jaar of vijf in een Nissan rond te sturen.

Ik heb de wagen inmiddels een aantal weken en heb flink wat kilometers mogen maken. Veelal snelwegkilometers waaronder een trip naar Denemarken. Ik kan dan ook al wel wat verhalen over de Nissan.
Eerst maar eens wat zaken aan de buitenkant. De auto ziet er in mijn ogen best netjes uit. Niet overdreven patserig maar het blijft natuurlijk wel een flinke klomp staal. De blauwe kleur in combinatie met het glazen dak maakt hem zelfs een beetje chique sportief. De wielen met het swastika design (mag het een haakje meer zijn) doen het ook lekker onder de auto en het geheel oogt wel degelijk aanwezig maar niet op een overdreven manier.
Fijn zijn ook de kunststof randen onder de deur die de dorpel keurig vrij van vuil houden. Nooit meer een vieze broekspijp halleluja.
Kom ik bij de achterklep. Deze gaat bij mijn Connecta uitvoering nog gewoon met het handje open (want daar mankeert nog niets aan). Die klep loopt mooi tot onderaan door waardoor het inladen van grote spullen bijzonder eenvoudig is. Ondanks dat je 35 liter inlevert aan ruimte vanwege een klein accuutje onder de vloer, blijft er een zeer bruikbare ruimte over. Het neerklappen van de bank levert een prachtig rechthoekige spelonk op met een volledig vlakke laadvloer. Erg fijn om grote spullen te vervoeren. Onder de laadruimte zit een extra ruimte die zeer functioneel te gebruiken is. De kofferbakbodem kan verticaal geplaatst worden zodat flessen bier en wijn niet door de hele kofferbak rollen. En als je vieze spullen te vervoeren hebt kun je de platen omkeren waardoor een eenvoudig schoon te maken plankier de kofferbak bedekt. Daar is over nagedacht door Nissan/Renault. Het is zelfs zo dat de hoedenplank in die onderste ruimte past en eventueel de “platen” ook in die verdiepte bodem passen. Dikke vette prima!

Ook prima zijn de gebruikte materialen, erg fijne stevige stoelbekleding, goed zittende stoelen, veel verstelmogelijkheden en ook op de achterbank is ruimte in overvloed. Een goede gezinsauto derhalve.
Het dashboard is voorzien van zachte niet reflecterende materialen, de middentunnel is een schoolvoorbeeld van eenvoud en opgeruimdheid. De selector voor de “automaat” is gebruiksvriendelijk en logisch. Eigenlijk weet je intuïtief alles wel te vinden en dat is een groot compliment tegenwoordig. Het grote scherm is mooi vormgegeven en duidelijk te bedienen. Ik kom er in een later stadium vast nog wel op terug.

De telefoon schijnt het eenzijdig perfect te doen. De personen die ik bel horen mij luid en duidelijk. Ik zelf heb het idee dat de carkit een soort my first Sony of Yoko kwaliteit is want wat ik te horen krijg klinkt blikkerig met een metalige nagalm. Dat is zeker een punt voor de eerste onderhoudsbeurt.

De rijhulpassistentie is wat mij betreft veel te fanatiek. Als ik toch de “keep your lane” functie uitschakel dan wens ik zelf te bepalen wanneer ik die weer aanzet.
Nissan meent dat wangedrocht na iedere keer inschakelen van het contact weer te moeten activeren.
Uiterst irritant want zaken als bijvoorbeeld dat fijne E-pedal en de Eco stand schakelt de Nissan niet automatisch in na het aanzetten van het contact.
Op zich kan ik mij wel vinden in het iedere keer handmatig inschakelen van het E Pedal, maar kom op zeg, die eco stand mag er toch wel continue opblijven?

Kom ik op dat E Pedal terug. Dankzij dat ding kun je rijden met slechts één pedaal. Zodra je het gaspedaal loslaat of omhoog laat komen remt de auto automatisch af en regenereert een flink stuk energie waardoor de accu weer oplaad. Bijzonder plezierige comfortabele optie. De Nissan is sowieso erg comfortabel. Heel stil vanwege het Noise Cancelling System (vergelijkbaar met die oordopjes van Bose) dat geluidsgolven nivelleert.
Daardoor lijkt het alsof er geen verbrandingsmotor aanwezig is.
Die indruk heb je trouwens toch al snel aangezien de voorwielen uitsluitend en alleen door een elektromotor worden aangedreven. De drie cilinder benzinemotor met variabele compressieverhouding is puur een “on board” stroomcentrale. Je rijdt dus altijd elektrisch alleen wordt de benodigde stroom opgewekt door de remmen, of de efficiënte brandstofmotor. Dit alles zorgt ervoor dat de grote zware suv op de Duitse Autobahn bij een gemiddelde snelheid van 130 zo’n 1/15 loopt.
Tijdens de normale Nederlandse plattelandsritjes moet één op twintig mogelijk zijn.
Ook hier kom ik op een later stadium op terug. Sinds kort weet ik pas dat je iedere keer die vermaledijde eco stand zelf moet inschakelen en eindelijk ben ik erachter hoe het ,systeem uit de hel, genaamd adaptieve cruisecontrole op traditioneel kan worden gezet.
Die adaptieve cruisecontrole is namelijk veel te fanatiek. Iedere keer om niets vol in de ankers en daarna weer als een dolle terug naar 130 km/u dat moet wel stroom/benzine vreten. Gelukkig heb ik nu de mogelijkheid dat weer zelf in de hand te houden.
Ik ben geen voorstander van systemen die zonder nadenken vol in de ankers gaan om niets. Ook zeer vervelend voor het achterrijdende verkeer. Misschien handig op 80 of 100 kilometerwegen met twee banen maar op de snelweg liever een traditionele cruisecontrole.

Resumerend tot zo ver:
Snel, uiterst comfortabel, degelijk afgewerkt, ruim en handig, smoelt goed, relatief zuinig maar dat kan nog beter en overactieve veiligheidssystemen die vragen om een wat meer permanente uitschakeling.
Oh ja en een carkit uit Noord Korea.
En zo onwaarschijnlijk soepel en schokvrij rijden. Nog fijner dan een CVT.

Relax

  • 16.500 km

Een auto past je als een handschoen als je hem parkeert en omkijkt om vervolgens goedkeurend te knikken. Of je stapt met een grote grijns in, drukt op de startknop en verheugd je op de grote reis die je voor de boeg hebt. De Nissan Qashqai E Power is zo’n auto die je vanaf de eerste kilometer weet te bekoren. Dat gevoel dat je met deze auto de verkeersjungle moeiteloos kunt beheersen zonder zelf nadrukkelijk aanwezig te zijn. Een auto die beloofd om je zonder sores van A naar B te brengen. Hoe ver B ook verwijderd is van A. Ik was qua ongecompliceerd rijgedrag al ontzettend verwend met mijn twee Toyota Priussen maar deze Nissan E Power doet er gewoon nog even een schepje bovenop. Misschien komt het door de hogere zitpositie of door het volledig ontbreken van een versnellingsbak (zelfs geen CVT), maar in de Nissan krijg ik gewoon een heel relaxed gevoel tijdens het rijden.

Enerzijds is het zitmeubilair daar debet aan. Stevig met een fijne solide stof. Het dikke stuur met een mooi sportief design, de knoppen op het dashboard die intuïtief te bedienen zijn. Vergeet ook het prachtig afgewerkte panoramadak niet die zelfs op zonnige dagen de temperatuur in de wagen niet onacceptabel laat oplopen. De ruimte op de achterbank en in de kofferbak (lekker variabel en nooit te klein). Ik ga warempel een beetje houden van mijn Qashqai.

Maar waar ik elke dag gewoon de vetste grijns van op mijn smoelwerk tover is die tomeloze elastische kracht van de electro aandrijving van de Nissan. Nooit worden de voorwielen aangedreven door een amechtige geknepen eco based bromfietsmotor. Altijd is daar op afroep Koning Koppel paraat die je met een gigantische schop onder je hol voorwaarts sleurt. Een beetje dat gevoel dat je dertig jaar geleden had met een Fiat Croma 2500 Turbo diesel. Licht in gewicht en een motor als een grizzly beer die onderweg naar de horizon iedere oneffenheid op zijn pad wist te effenen alsof het een onbetekenend dotje watten was die je even opzij moet blazen. Lekker hoor zo’n elektromotor waarvoor de benodigde stroom wordt opgewekt door het efficiënte drie cilinder benzine aggregaat.

En wat vraagt Koning Koppel dan terug voor al zijn noeste arbeid. Welnu dat is bescheiden te noemen. In de normale dagelijkse rijpraktijk gaat er iedere 19 a 20 kilometer een liter euro 95 via de uitlaat naar buiten. Gezien het formaat auto is dit zeer schappelijk te noemen. Natuurlijk zou ik ook liever zien dat dit 1 op 25 of 1 op 30 zou zijn geweest maar gezien het formaat auto en de aërodynamica van een flatgebouw is het verbruik gunstig te noemen. Het zou Nissan sieren deze techniek ook in de Micra en Juke toe te passen die qua gewicht en frontaal oppervlak net effe wat beter scoren. Helaas is obesitas een niet te stuiten fenomeen in autoland. Iedereen wil blijkbaar in het automobiele equivalent van Bessy Turf rondsturen. En zo gaan we met zijn allen nooit een stap vooruit. Toegegeven (onder schaamtegevoel) dat het wel ontspannen rijdt zo’n hoge hoed.

Het rijdt dus goed kunnen we concluderen. Zuinig naar verhouding, krachtig en comfortabel. De gebruikte materialen zijn hoogwaardig en rammels, piepjes en kraakjes ga je niet vinden in de Nissan. Tijdens zonnige dagen stoor ik mij wel aan het kwistig gebruik van de hoogglans zwarte “pianolak” panelen want het glimt en verblind als een dolle. Voeg daarbij dat je ieder dag met de stofdoek door de auto mag. Die stomme hoogglans panelen mogen bij de eerste de beste facelift sneuvelen.

Extreem irritant is het feit dat je na iedere start zelf weer de eco stand moet activeren. Waarom gaat de auto standaard terug naar de standaard stand (wat een onzin zin) De cruisecontrole moet je altijd weer activeren, de keep your lane assistent altijd deactiveren. Het E-pedal altijd activeren. Wat een gezeur is dat toch. Aangezien de auto aan de sleutel de rijder herkent kun je toch gewoon een soort memorie opslaan?

Ach het zijn een paar kleine rimpelingen op een mooie vlakke zee. De vermeende “My first Sony” carkit heeft te maken met mijn Android telefoon die gewoon niet lekker communiceert met de Qashqai. De tijd heeft mij tot op heden ontbroken om daar eens wat gedegener onderzoek naar te doen. De makke zit in mijn Samsung en niet in de Nissan dus wie weet heb ik daar in mijn volgend verslag een zinnig woord over te vertellen.

Oh ja, vergeet ik helemaal de werkelijk perfecte camerabeelden die de auto rondom op het centrale scherm tovert. Werkelijk een feest om deze auto te parkeren. Big Brother laat geen plekje onbespied. Een uiterst plezierige automobiel.

Koningkoppel

  • 34.000 km

De Nissan E Power heeft zijn tweede onderhoudsbeurt ondergaan zonder dat ik op of aanmerkingen over het functioneren van de auto heb gehad.
De Nissan doet zijn werk goed. De wagen voegt dankzij zijn enorme koppel en stille aandrijving een bijzonder soort rust aan de rijbeleving toe.
De stoelen, het overzichtelijke dashboard, de afstemming van het onderstel. Alles is erop ontworpen om de rit zo aangenaam mogelijk te maken. Ik ben bijzonder te spreken over de bruikbare interieurruimte vijf inzittenden kunnen ruim en comfortabel een plek vinden en dan is er als bonus nog een flinke kofferruimte. In de dagelijkse praktijk ben ik nog geen ruimte te kort gekomen.
Bovendien voelt de hele afwerking van de auto degelijk aan. Ik kan geen rammels piepjes of kraak ontdekken en dat geeft wel aan hoe goed de bouwkwaliteit van de Qashqai is.
Het gemiddelde verbruik zit rond de 5,5 liter per 100 kilometer en dat is voor zo’n zwaar rijdend flatgebouw best zuinig. Ondanks dat de Nissan niet uitnodigt tot een potje boenderen gebruik ik regelmatig even de powerstand omdat het op de één of andere manier verslavend werkt om hem flink “door de panty te beuken”. Niet goed voor het brandstofverbruik maar het voorkomt een saai bestaan en een vette grijns op het gelaat is ook wat waard.

Minpuntjes? Jazeker, Nissan doet er goed aan om de afwatering bij de voorportieren onder de loupe te nemen bij een facelift. Als ik het portier open na een regenbui valt er steevast een plens water op de wang van de voorstoel. Het resultaat is een stoel vol kringen en dat haat ik intens. Bij de Lidl een stoomapparaat voor vier tientjes aangeschaft en dat ding weet die krengen van kringen vakkundig weg te werken. Maar het was fijner geweest als Nissan zijn huiswerk beter had gedaan in deze.
Nog een dingetje is het eigenwijze multimedia, infotainment, telefoonsysteem dat overduidelijk van zusje Renault stamt en er dus gewoon zin in heeft om compleet dienst te weigeren. Het is een mooi duidelijk systeem maar weigert soms de Bluetooth verbinding tot stand te brengen of überhaupt de DAB+ zenders ten gehore te brengen.
Oplossing is de auto stil te zetten van het contact af en even de deur te openen waardoor de hele bende weer opstart. Dit is mij in 15.000 kilometer zo’n vier keer gebeurd waarbij ik mij dus oprecht af mag vragen of het wel zo’n stabiel apparaat is.

Het inventieve E Power systeem stelt echter nooit teleur, is altijd bij de les en zorgt voor een traploos comfortabele aandrijving. Door de noise cancelling is het ook bijzonder stil in de auto. Door de opvallende stilte valt het dan extra goed op als de Nissan bij gebrek aan stroomvoorraad even de brandstofmotor op verhoogd toerental laat draaien om de accu effe snel op te laden. Heel kort hoor je dan een wat rauw geluid dat gevoelsmatig lang aanhoudt omdat het geen plezierig geluid is. Voor omstanders lijkt het een beetje alsof je met een slippende koppeling rijdt en dat zorgt soms voor fronsende wenkbrauwen. Enfin zoals gezegd duurt het maar kort en als de accu weer voorzien is van fatsoenlijk power vertrekt het rauwe geluid net zo snel als het gekomen is. Het valt op omdat de auto verder zo geruisloos is en omdat je er geen peil op kunt trekken wanneer dat hoge toerental ontstaat. Kan namelijk zowel bij een koude als warme motor optreden. Zoals gezegd duurt het niet lang en kun je daarna weer volop genieten van die perfecte E Power aandrijflijn.
Ik herkende het geluid vrijwel onmiddellijk van mijn vorige hybride (Prius Plug-in) en weet dat het bij het aandrijfconcept hoort.

Benieuwd hoe de Qashqai E Power zich in de winter gaat gedragen. De winterbanden zijn in bestelling en de eerste grote reizen kondigen zich aan. Ik heb er alle vertrouwen in dat koning koppel en koning winter samen een fijn stel vormen.

Zeeuws Meisje

  • 51.000 km

Ons ben zuunig! Dat was de pay off van de reclamecampagne van Zeeuws meisje margarine. Het mag ook de lijfspreuk worden van Nissan. € 363 voor de 50.000 kilometer onderhoudsbeurt is niet bovenmatig veel.
In het afgelopen jaar, want zoveel heeft die auto in één jaar gereden, zijn de onderhoudskosten buitengewoon meegevallen. De Nissan laat zich ook qua onderhoudskosten van de zuunige kant zien. Dat ging in de winterperiode niet helemaal op voor de brandstofkosten want het is merkbaar dat er tijdens de kou wat moeite is om de accucapaciteit bij de les te houden. Het verbruik is gestegen naar zo’n 6,5 liter per 100 kilometer en soms ook wel 7 liter.

Wellicht is dit hogere verbruik ook te wijten aan de nieuwe Nexen winterbanden die de dealer heeft geplaatst. Mooie stille winterbanden op prachtige originele Nissan wielen. Gewoon zilvergrijze lichtmetalen wielen. Heel wat anders dan de zwart met chroom swastika wielen die Nissan standaard op deze auto zet. Ik rij er in de winter een stuk mooier bij.
Sneeuw heb ik niet veel gezien dus dat deel is niet echt getest maar de Nexens doen het verder dikke prima.

De auto blijft een feest om in te rijden. Wat een comfort en wat een degelijke afwerking. Ik ben echt heel blij met de gemaakte keuze voor de Nissan E Power. Altijd genoeg vermogen direct beschikbaar. Altijd genoeg ruimte en vooral veel comfort en RUST. De perfecte betrouwbare zakenauto. In de vorige verslagen heb ik voldoende lopen pochen op de Qashqai en dat blijf ik doen.

Minpunten: jazeker, ik heb geen oogkleppen op. Inmiddels heb ik een nieuwe telefoon en functioneert Android auto en is het geluid kraakhelder. Foutje van Samsung dus. Mijn oude S21 communiceert niet vlekkeloos met de Nissan. De nieuwe S23 van Samsung werkt perfect.

En ja nog altoos worden de wangen van mijn voorstoelen zeiknat als ik de deur open na of gedurende een regenbui. En ja nog steeds moet ik na iedere start weer het systeem op Eco zetten en de rest van de beschermengelen op non actief zetten. Ik heb trouwens de indruk dat zowel de linker als de rechter buitenspiegel zich na het openen en sluiten van de deuren langzaam maar zeker richting een soort standaard midden stand bewegen. Iedere week moet ik ze beide weer een paar tandjes elektrisch naar beneden laten wijzen. Beetje knullig dat die dingen niet gewoon blijven staan.

Ronduit gevaarlijk is het veel te snel ingrijpen van de veiligheidssystemen.
Het hoort er vast bij maar ik haat het gepiep en het plotsklaps remmen om niets. Het systeem neemt af en toe dingen waar die er volgens mij niet zijn en gaat vervolgens bovenop de rem. Uiterst irritant en onnodig. Ik zal toch nondejusdorange na 40 jaar wel weten hoe ik een verkeerssituatie moet inschatten.
Betuttelend die moderne systemen. Ik zou wensen dat ik dat systeem voorgoed de nek om zou kunnen draaien. Zo arrogant als ik ben durf ik wel te zeggen dat ik het toch beter weet dan zo’n achterlijk radarsysteem in de snuit van de auto. De ingrepen zijn weinig subtiel en ergerniswekkend. De radar cruisecontrole laat ik zoveelmogelijk achterwege. Gelukkig kan het systeem nog gewoon op traditioneel gezet worden.

Enfin, gelukkig is de rest van de auto echt om over naar huis te schrijven. Lekkere comfortabele auto die je helaas niet veel ziet rijden. Geen fiscale voordeeltjes te behalen dus dan laat de zakelijke rijder de kop hangen naar de belastingdienst. Persoonlijk vind ik dat er meer redenen zijn om te kiezen voor een auto waar je een groot deel van je tijd in doorbrengt.
En in de Nissan zijn het voor 99% geriefelijke uren.

De kilometervreter.

  • 81.000 km

Ongemerkt vliegen de kilometers onder de wielen van de Nissan door. Meer dan 80.000 kilometer en opvallend genoeg nog met de eerste set banden. Ok, hij heeft er ook een paar maand opzitten met winterbanden maar op de eerste montage banden heeft de Qashqai het toch al 65.000 kilometer volgehouden. En daar kunnen er vermoedelijk nog wel zo’n 20.000 bij. Ik vind zulks bewonderenswaardig want er rust toch flink wat vermogen en vooral koppel op die twee voorbandjes. Blijkbaar ben ik toch een rustige rijder. En die rust is volledig te danken aan het comfort en de ongecompliceerde bediening van deze Nissan met E-Power.

In de voorgaande verslagen heb ik voldoende gewag gemaakt van de kleine ergernissen die de Nissan oproept. Misschien zijn sommige eigenaardigheden verdwenen met de facelift die de Qashqai inmiddels heeft gehad. Maar de nieuwe Nissan met Kia neus kan mij qua uiterlijk niet bekoren dus ik hoop dat niemand mijn Qashqai voortijdig naar de schroothoop stuurt. Ik blijf er liever nog een flink aantal jaren mee rijden.
Want rijden doet die Nissan opperbest. Comfortabel, rustig, zuinig en voordelig in onderhoud. Nooit gebrek aan binnenruimte terwijl de buitenmaten niet overdreven zijn. Het laatste halfjaar heb ik met de wagen een flink aantal buitenlandse reizen gemaakt met vier volwassenen aan boord en blijkbaar sta ik niet alleen in mijn mening over het algehele comfort. Dat staat gewoon op een hoog peil. Ook vanaf de achterbank geen enkele klacht gehoord. Geen gebrek aan ruimte en geen onvertogen woord over de zitkwaliteit van de achterbank. Ook over de ventilatie achterin geen klachten ontvangen. Nissan heeft met deze Qashqai gewoon een verdraaid fijne en goede auto op de markt gebracht.

Een goede graadmeter om te bepalen of een auto bij je past is vaak de behoefte te peilen die je voelt om je alvast te oriënteren voor een nieuwe wagen. Welnu, die behoefte is er niet. Ik interesseer mij niet voor opvolgers, heb geen enkele drang om dealerpaleizen van andere merken te bezoeken. Sterker nog, ik weet feitelijk niet eens wat andere merken in dit segment te bieden hebben. Als er weer eens een flink aantal kilometers moet worden afgelegd ben ik alleen maar blij dat ik dat achter het stuur van mijn Nissan kan doen. Op zo’n moment weet je dat je de juiste keuze hebt gemaakt.

Fijne auto, fijne dealer (Manenschijn in Daarle) laat mij maar lekker doorsturen in die indrukwekkend blauwe Japanner.

Nog iets te melden dan? Niet echt, of het moet zijn dat er af en toe een piepend geluid vanaf de voorste remschijven opsteeg. Dit bleek te maken te hebben met een paar metalen klemmen waarop door Nissan een modificatie is aangebracht. De nieuwe klemmen zijn geplaatst en de sporadisch optredende piep is verdwenen.

Op naar de eerste ton aan kilometers.

Oh oh Renault

  • 101.000 km

De ton aan kilometers is ongemerkt aan mij voorbijgegaan. Het Nissan deel heeft zich relatief keurig gedragen. Relatief want ik heb wel het één en ander te zeuren. Ik schrijf bewust Nissan deel want er zitten natuurlijk ook een aantal Franse genen in dit ontwerp besloten. Één ervan is ongetwijfeld het multimedia systeem in het midden van het dashboard. Een mooi scherm maar wel met kuren. De verbinding met de telefoon wordt regelmatig niet tot stand gebracht waarbij het lijkt alsof het scherm “vastloopt” en onder geen enkele voorwaarde een draadloze verbinding met de telefoon wil maken. Soms gaat het beeld ook gewoon op zwart en moet ik eerst de auto van contact afzetten, de deur openen en weer sluiten en opnieuw starten. Enorm onhandig als je moet bellen in de auto. En het stomme is dat het onder het rijden gebeurd. Ook al heb je tijdens de rit al meerdere telefoongesprekken gevoerd. Hoe mooi het systeem ook is uitgevoerd, ik heb er geen hoge pet van op qua kwaliteit. De Renault van mijn broertje kampt met hetzelfde probleem dus in geef de schuld maar aan De Regie.

In de achterliggende periode heb ik ook een aantal vreemde meldingen gehad. Één ervan is “E Power systeemstoring, herstarten onmogelijk”
Als je zoiets leest zorg je er wel voor dat je de auto niet uitzet vanwege het gevaar dat je niet meer opnieuw kunt starten. Enfin, u raadt het al: bij de dealer aangekomen de auto uitgezet en gewoon weer gestart.
Storm in een glas water dus en onnodige stress. Niemand kan de fout vinden. De dagen na de melding is hetzelfde euvel nog een aantal keren opgetreden maar ik laat mij er niet meer door beïnvloeden. En de melding is als sneeuw voor de zon verdwenen.
Toen kwam melding nummer twee nadrukkelijk om aandacht vragen “waarschuwing systeemfout zie gebruiksaanwijzing E Power systeem defect” . Dit keer bleef het niet bij een waarschuwing maar ging de Nissan op noodloop verder om vervolgens op de vluchtstrook tot stilstand te komen. Enfin wijs geworden van de eerder storingen de auto van contact gehaald, deurtje open, deurtje dicht en opnieuw starten en warempel daar ging de Qashqai weer van kiet om er 500 meter verder weer de brui aan te geven middels noodloop. Nadat ik bij een tankstation gestopt ben en de wagen rust heb gegeven door te tanken is het probleem uit zichzelf opgelost. Maar goed ook dit verhaal heeft zich niet een tweede keer geopenbaard.

Enerzijds zijn de veiligheidssystemen in de auto overgevoelig en waarschuwt de Nissan voor niet bestaande obstakels of remt totaal overbodig sterk af, hetgeen ik voor achterliggend verkeer uiterst irritant en ronduit gevaarlijk vind. Ik haalde eens een vrachtwagen in op de adaptieve cruisecontrole terwijl er zich een motorrijder achter mij bevond. Ik had de cruise ingesteld op 120 km/u maar toen ik eenmaal naast de vrachtwagen zat ging de Nissan zonder reden vol in de ankers met als gevolg een boze motorrijder achter mij. Dat adaptieve geneuzel is een systeem regelrecht uit de hel en ik ben ervan overtuigd dat het de reden is van veel ongelukken en verkeersruzies.

Waarschuwt de Nissan altijd teveel? Je zou denken van wel want detecteert de sensor een paaltje die je zelf allang in de smiezen had of rij je vanuit een inrit met een steile hellingshoek naar achteren dan wordt je steevast op een onnodige agressieve ingreep van de rem getrakteerd.
Achteruitrijden met een geopende achterklep (omdat je even iets moet vervoeren dat net niet past, en dus de klep op een kier moet zetten) levert een remactie op. Je kunt alleen tergend langzaam een stukje achteruit rijden anders blokkeert de boel gewoon.
Ik haat die bemoeienissen gewoon.

Wil dit alles nu zeggen dat ik niet tevreden ben over de Nissan? Welnee, het ding is er te comfortabel, te ruim, te zuinig, te goedkoop in onderhoud, te snel, te durchzuckkräftig (sorry daar is geen Nederlands woord voor) kortom te ongecompliceerd voor.
Ik wil niet eens een andere auto. En zeker geen nieuwe nu het verplicht is om iedere keer een piepje te laten horen als je één kilometer boven de toegestane snelheid zit. Ik probeer de rit tot aan mijn pensioen uit te zitten met deze Nissan, hetgeen zeker geen straf is, omdat alle nieuwe auto’s nog harder piepen en jammeren en onnodig ingrijpen als ze de indruk krijgen dat de chauffeur gecorrigeerd dient te worden. Ik zeg op naar de volgende 100.000 kilometer.

Oh ja de grote onderhoudsbeurt bij 100.000 koste slechts 687 euro en omhelsde onder andere het vervangen van drie peperdure bougies. U weet wel, die dingen die je vroeger gewoon bij de plaatselijke pomp haalde en die je er zelf met een bougiesleutel in kon draaien. Nu kost een bougie bijna 50 euro exclusief btw per stuk en moet er het nodige verbouwd worden om bij die bougies te kunnen komen. Maar goed, ze gaan dan ook wel een ton aan kilometers mee, en dat was vroeger wel anders.

9,5
  • Betrouwbaarheid
  • Prestaties
  • Comfort
  • Kosten
  • Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja

PRIVATE LEASE Nissan Qashqai

Nissan
Nissan Qashqai DIG-T 140 Acenta
€ 676
 

Gerelateerde forum topics

Lezersreacties (10)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.