Mitsubishi Space Star 1.2 Intense (2015)
autoreview
Signalement
Uitvoering | Space Star 1.2 Intense |
---|---|
Versnellingen | 1, Automaat |
Bouwjaar | 2015 |
Jaar van aanschaf | 2015 |
KM-stand laatst | 40.000 km |
Onbekend, onbemind en onderschat
- 40.000 km
Samenvatting (voor mensen met weinig tijd)
De Mitsubishi Space Star is onbekend bij het publiek en onbemind door autojournalisten. Persoonlijk denk ik dat de auto wordt onderschat. Ik ben een zeer tevreden Mitsubishi Space Star rijder. De pietepeuterige zonnekleppen, het windgeruis bij hoge snelheden, de vage stuurbekrachtinging en de soms wat rare bediening van hendels en knoppen wil ik hem graag vergeven. Er zijn pluspunten te over die daar tegenover staan, zoals het zeer solide gevoel dat de auto geeft, de relatief grote binnenruimte, de prima zuinigheid, de heerlijk relaxte CVT, de absurd oerdegelijke wegligging, het (ondanks de enorm vage bekrachtiging) precieze sturen, het voor een goedkope auto uitstekende comfort en de (in mijn geval) riante verwennerij in de uitrusting. Ook vind ik het vermeldenswaard dat als Mitsubishi (extra) uitrusting monteert, dat dit dan ook perfect werkt. Dat heb ik weleens anders meegemaakt. Uit ervaring van eigenaren blijkt dat de productie van de wielophanging erg slordig is. Hoe de wielen, zowel voor als achter onder de auto staan, schijnt Mitsubishi niet te interesseren.
Als er iets te melden is, zal ik deze review aanvullen.
De aanschaf
Ik zocht een goedkope, zuinige, Japanse auto met CVT. Daar was er maar 1 van, de Space Star dus.
De uitrusting
Die is in mijn geval riant. Het is de Intense uitvoering met CVT en allerlei opties. De opties zijn: Armsteun (die is te kort) cruise control, blauwe interieur floodlights die bij het sluiten van het portier uitgaan, behalve boven de selectiehendel van de automaat (staat erg mooi), chromen strips rond mistlanmpen, beschermstrip op achterbumper (niet mooi, wel functioneel) en op de zijkanten (wel mooi, niet functioneel), Mitsubishi logo's op de dorpels, thuiskomer met krik.
Heel handig is de achteruitrijradar. Een achteruitrijcamera heb je echt niet nodig. Het bereik is groot (ook in de breedte) en het staat perfect afgesteld.
Verder zit er natuurlijk van alles standaard op. Al dan niet op afstand bedienbare centrale vergrendeling, cruise control en telefoon op stuur, hill assist, automatic Start/Stop (werkt als de weerlicht zo snel), automatische verlichting (werkt precies als ik het ook zou doen) en automatische ruitenwissers (werkt ook perfekt). een heel goed klinkende (vier speaker) stereo radio/CD speler, een USB aansluiting, verwarmde buitenspiegels, automatische klimaatregeling (werkt uitstekend!).
Uitsluitend voor zeer noordelijk gelegen landen heeft Mitsubishi de Space Star uitgerust met electrische voorverwarming in de ventilatie (voor bij koude motor) voor snellere ontwaseming. Ik denk dat die van mij dat per ongeluk heeft, want in tegenstelling tot anderen is de ontwaseming bij mij vanaf koude start (-4 C en buitenslaper) in 3 kilometer (vier, vijf minuten?) gepiept.
Tenslotte de bouwkwaliteit. Die is perfect voor wat betreft alles wat zichtbaar is. Alles zit goed vast, rammelt niet, kraakt niet en ik zie nergens grotere naden of kieren dan zou moeten (en echt, ik heb gezocht!). Echter, de voorwielophanging is slordig gemaakt. Na montage van nieuwe banden stond het stuur ineens scheef. Uitlijnen bracht aan het licht dat de wielvlucht (camber) waarden buiten specificaties stonden. Het verschil tussen links en rechts was maar liefst bijna 2 graden (max 0.50). Bij de volgende set banden dus maar een setje camberbouten laten monteren om het weer binnen specificaties te brengen. Erg slordig, Mitsubishi! Je voelt er overigens niks van, maar ik wil niet na ieder setje nieuwe banden opnieuw uitlijnen.
De motor
De beste omschrijving die ik over deze motor heb gehoord is: Hij wil niks meer zijn dan een motor. Dat klinkt negatief, maar is het niet. De motor doet het prima, olieverbruik nul, noppes zero en benzineverbruik gemiddeld 1 op 21 met automaat. De motor is erg stil, ook dankzij de CVT en koppelomvormer, maar ook dankzij de in 2015 gewijzigde motorsteunen. Hij levert 80 pk en dat is genoeg. Er zit geen turbo op, dus hij levert onmiddellijk, zonder turbo lag, maximaal koppel vanaf 1700 toeren. Kortom, een degelijke, economische en stille kameraad, die je bloed verder niet sneller doet stromen.
De motor is wel geschikt voor E10 en E20 benzine (minimaal 95 octaan RON), maar hij is NIET geschikt voor LPG.
De CVT
Er is veel kritiek op de CVT. Dat is alleen terecht als je flink doorrijdt. Een CVT zoekt maximaal koppel met liefst minimaal toerental. Het zoeken van vermogen is niet zijn ding. Maar als je het spelletje met het gaspedaal en de CVT beheerst, is dat lolliger dan handbakrijders met hun handbak ervaren. De truc is: Probeer de motor nooit, echt nooit boven de 2000 toeren te laten komen. Dan zoef je schokvrij gewoon met het verkeer mee, zelfs bij accelereren en je verbruikt niet meer dan een handbak doet. Het lukt zelfs om het toerental nooit boven 1750 te laten komen, maar dat vereist enige oefening. De sportstand zorgt voor 1500 toeren meer. De auto wordt dan onrustig en dat rijdt niet lekker. De Low gear gebruik je alleen als je erg in de penarie zit. Dat zit ik nooit, dus altijd gewoon in D dat ding. De CVT zit gekoppeld aan een conventionele tweetraps automaat, een soort hoge/lage gearing dus. Al een oud idee van Mitsubishi. De 1978 Colt had dat ook al (maar dan handmatig). Die tweetraps automaat voel je nauwelijks schakelen. Je kunt hem "bedienen" door even gas te liften en dan schakelt hij op. Dat liften hoeft niet, dan schakelt hij wat later op.
Het gebruik
Het 2015 model had een paar kleine verbeteringen. De motorsteun had ik al genoemd, de betere geluidsisolatie van de wielkasten (alleen bij de Intense en Instyle) nog niet. Ook kreeg de Space Star richtingaanwijzers in de spiegels en een noodreminstallatie. De vering werd voor 2015 wat "Europeser" gemaakt. Verder is de antenne naar achteren geplaatst voor minder windgeruis. De isolatie van de wielkasten is duidelijk verbeterd (ik heb de jaargangen direct met elkaar vergeleken). De motor maakt vanaf 2015 inderdaad minder geluid door de verbeterde motorsteunisolatie, vooral bij stationaire loop. De 2015 ligt inderdaad wat strakker dan de voorgaande jaargangen, maar dat verschil is erg subtiel. Het grootste verschil is eigenlijk het verminderde bandengeluid bij de twee duurste uitvoeringen.
Het windgeruis is nog steeds echt te veel bij snelheden boven ongeveer 110 -120 km/u (afhankelijk van wind tegen of mee). Het windgeruis voert dan de boventoon. Jammer, want de auto is voor het overige erg stil.
Een ander echt minpunt vind ik de veel te kleine zonnekleppen. Die schijnen in 2015 vergroot te zijn. Nou ik merk er niks van. Die dingen zijn zo smal dat ze me echt ergeren. Er zitten zowel links als rechts veel te grote kieren en de spiegel hangt laag, zodat daarboven de laagstaande zon ook genadeloos in je ogen prikt. Spoiler alert: Dit is eigenlijk mijn grootste ergernis aan de hele auto. Ik rij in de ochtend oostwaarts en in de avond westwaarts, vandaar dat ik die dingen zowat dagelijks gebruik.
De ruimte is voorin goed, achterin vind ik de hoofd- en beenruimte krap. Vooral de hoofdruimte schiet zijwaarts tekort, je zit achterin met je hoofd scheef. De bagageruimte is krap, maar okee voor mij. De achterbank kan in ongelijke delen heel gemakkelijk neergeklapt. Het is een ruime A-segmenter, dus geen limousine.
De auto rijdt eigenlijk met 130 km/u het lekkerst. In Duitsland bleek dat de auto tot 150 km/u geen enkel probleem heeft. Daarboven wordt het wat zoekerig. De opgegeven maximum snelheid (173 km/u) haalde ik exact (GPS meting). Ook is de auto op hoge snelheid zeer, zeer stil (op dat rottige windgeruis na) en tot topsnelheid volkomen trillingsvrij. Alles lijkt perfect uitgebalanceerd en perfect te passen. Bandenslijtage is normaal. Let daar op. De achteras is soms niet goed gemaakt, waardoor de wieluitlijning niet klopt, en die kan NIET worden bijgesteld. Gevolg: zoekerig weggedrag en hoge bandenslijtage achter. Enige remedie: Nieuwe achteras. Bij mij gelukkig niet aan de orde. Zoals eerder vermeld staat de voorwielophanging bij mij wel buiten specificaties, maar dat is met een setje camberbouten gelukkig simpel op te lossen.
Mijn auto mag maar 250 kg trekken. Stel het maar gewoon op nul.
De wegligging
Wat een uitstekende grip! De Space Star heeft een voorwielophanging die direct afgeleid is van de vroegere Mitsubishi Lancer EVO IV rallyauto en dat merk je. Als je met 60 km/u bruusk het stuur omgooit ga je.... gewoon met 60 km/u door een haakse bocht. Zonder drama. Ongelofelijk. Op snelheden boven de 100 kan de achterwielophanging een deining of richel in de bocht niet lekker aan. De achtervering is wat zacht. De achterkant wil dan onrustig worden zonder grip te verliezen. Het blijft dus altijd veilig. Maar die voorwielophanging... wow, die blijft verbazen, keer op keer. Kennelijk zijn de standaard Bridgestone Eco banden ook zeer goed, ook bij nat weer.
Mijn idiote fratsen in de Space Star
Aangemoedigd door deze ervaringen wilde ik de grens van de wegligging verkennen. Ik vind dat iedereen dat zou moeten doen, trouwens. Ik ben eens met 70 km/u op een haarspeldbocht afgestormd. Geen enkel probleem. Nog nooit, ondanks de verwoede pogingen die ik hierboven deels beschreven heb, heeft de ESP ook maar een seconde in hoeven grijpen. Ik heb op sneeuw zonder winterbanden moeten testen of de ESP het überhaupt wel deed. Hij deed het.
De auto heeft dus absurd veel grip en heeft een volkomen neutraal weggedrag. Toen ik erachter kwam dat de Space Star wegligging (net als bij Ford) onder leiding van een oud top rallyrijder was ontwikkeld, dacht ik: Kom, laat ik eens een keertje met 110 km/u een heel bol bruggetje nemen. De uitkomst laat zich raden: Totaal geen drama. Met vier wieltjes tegelijk in de lucht, met vier wieltjes tegelijk op de grond en daarna meteen volledig stabiel, zoals het een rallyauto betaamt. Handbrake turns gaan ook erg lekker voorspelbaar. Heb ik ook een paar keer uitgeprobeerd op verschillende ondergronden.
Maak overigens uit het bovenstaande NIET op dat de Space Star een sportieve auto is. Dat is het echt niet. Hij is gebouwd op comfort en hij zorgt totaal niet voor een opwindende rijbeleving. Maar het is fijn dat het onderstel de meest idiote rijopgaven prima aan kan.
Ik krijg vaak de vraag: Oh je hebt CVT? En, kan je met deze auto ook heel hard achteruit rijden? Ja, dat kan. Mijn record staat op 50 km/u en toen draaide hij nog lang niet het maximum aantal toeren, maar ik durfde niet harder.
Het weggedrag
Helaas wordt het sportief rijden niet gewaardeerd door de stuurbekrachtiging. De besturing is indirect en bij snel sturen werkt de stuurbekrachtiging tegen. Nog erger is, het stuurgevoel is nul. Alsof je een computerstuurtje zonder force feedback in je handen hebt. Ook komt het stuur niet vanzelf naar de middenstand terug. Wel is de stuurinrichting uiterst precies, maar juist door die precisie reageert de auto op elke millimeter stuuruitslag en dat voel je niet. Je zit als je even niet naar de weg kijkt dus gelijk in de berm. Dit is na de zonnekleppen mijn één na grootste ergernis aan deze auto.
De vering is comfortabel. De vering/demping achter had stugger gekund.
Gevoeligheid voor zijwind is er nauwelijks. Je voelt wel wat boven windkracht 7 van opzij, maar niets storends, ook niet op hoge snelheid. Wel gaan de deurrubbers bij hoge snelheid en windkracht 9 opzij soms even vreselijk gieren bij windvlagen. Kennelijk kunnen ze die drukverschillen niet aan. Het klinkt enorm bedreigend, alsof de auto ter plekke de laatste doodskreet uitslaakt, maar het kan geen kwaad.
De remmen zijn goed. Goed gevoel, korte, rechte remweg, noodreminstallatie (knipperende richtingaanwijzers en gordelverstrakking bij noodstop, ook vanaf 2015 model) doet het. Geen fading, geen kromme schijven. Wel schijnen de blokjes erg snel te slijten en dat zie je. Remstof te over op de voorwielen. De handrem is sterk. Bij mij zijn de blokjes na 40000 km overigens nog niet versleten.
De draaicirkel van de Space Star is legendarisch klein en dat is veel handiger dan het zo op het eerste gezicht lijkt.
De verlichting is nog halogeen H4, maar wel de beste halogeen H4 verlichting die ik ooit had. Vanaf 2016 wordt het nog beter schijnt het.
De bediening
De feilloze, hersenloze, intuïtieve bediening is niet het sterkste punt van de Space Star, tenminste als ik hem bedien. Ik heb wat moeite met de uitschakeling van de Start/stop functie (in een file wil je die UIT). Dan moet je achter het stuur ergens onder bij je knie wriemelen. Ook de tankklephevel kan ik nooit vinden. Verder weet ik nog steeds niet helemaal hoe de tripcomputer werkt. Wel makkelijk vind ik dat het gemiddelde benzineverbruik per rit na vijf uur stilstand vanzelf wordt gewist. Er zou ook een tweede dagteller op moeten zitten, maar die heb ik geloof ik verkloot toen ik die wilde resetten. Ik kan het niet meer terugvinden nadat het ding vijf keer schril gepiept had...
De bediening van de stengels op het stuur vind ik verwarrend, ik moet langdurig kijken naar welke stand die dingen nou weer moeten (bij mist en regen of zo). De knoppen op het stuur, dat gaat prima. Verder weet ik nog steeds niet welke knop nou de voorruit en spiegels ontwasemt en welke de achterruit. Nou ja, atlijd allebei aan/uit dan maar.
De achterklep opent tot stahoogte (ik ben 1.80m), prima dus.
De betrouwbaarheid
Perfect tot nu toe. Nul defecten.
De kleine ergernisjes
De remstof die van de voorwielen af komt is gigantisch. Elke week voorvelgen schoonmaken voor een beetje verzorgd uiterlijk.
Er zit een CD speler in, maar waar moet je de CD's laten? De opbergruimte voor ditjes en datjes in de op zich talrijke vakjes is wat krapjes.
Er zit geen lampje op het dashboard voor ingeschakelde verlichting. Nu schakelt de verlichting helemaal uit als je de auto uitzet, dus problemen geeft dat niet, maar toch. Ik wil dat weten als ik rij. Nu wordt ik bij daglicht gedwongen om weer langdurig op die rare stengels te gaan turen en dat wil je niet, want dankzij de vage stuurbekrachtiging rij je dan weer de berm in....
De benzinemeter is ingebed in het LCD scherm en werkt met grote stappen. Wel is de bijna leeg stand erg nauwkeurig, dan gaat er eerst een heel bescheiden piepje af en dan gaat het benzinemetertje knipperen, maar dat valt bij zo'n LCD schermpje totaal niet op. Ik had liever een analoog metertje met een ledje gehad.
De kleine positieve dingen
De ruitenwissers zijn de beste die ik tot nu toe had. Ook na anderhalf jaar gebruik.
Het grootlicht doet ook vermoeden dat er een rallyrijder de hand in heeft gehad...
De stoelen zitten lekker en het leren stuur pakt heerlijk aan.
Het 2015 model heeft een verlichte pookstand indicatie (of hoe heet dat) bij ingeschakelde verlichting. De stand van de pook staat ook aangegeven op het LCD schermpje op het dashboard.
.
- Betrouwbaarheid5
- Prestaties3
- Comfort4
- Kosten5
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
PRIVATE LEASE Mitsubishi Space Star

Uitgelicht aanbod
Lees ook

Occasion Test: Mitsubishi Space Star (2015) vs. Peugeot 108 (2014)

Test: Suzuki Celerio vs Space Star vs Peugeot 108

Test: Skoda Citigo - Citroën C1 - Renault Twingo - Hyundai i10 - Mitsubishi Space Star - Kia Picanto - Suzuki Alto

Test: Hyundai i10 - Suzuki Alto - Mitsubishi Space Star - Kia Picanto

Mitsubishi Space Star 1.0 Intense (2013)
