Mini Cooper Pepper (2002) #3

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Cooper Pepper
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2002
Jaar van aanschaf	2010
KM-stand bij aanschaf	80.000 km
KM-stand laatst	80.000 km

80.000 km
5 januari 2011

Omdat ik altijd met veel plezier de reviews op Autoweek.nl lees zal ik nu proberen een goed verslag te schrijven over mijn eigen ervaringen met mijn Mini Cooper (eind 2001). Ik heb er op dit moment zo’n 10.000 km mee gereden.

Deze Cooper is mijn eerste auto, ik heb hem tweedehands gekocht. Ik ben namelijk 19 jaar en student. Bij aankoop stond er 80.000 km op de teller, vrij fors maar ik ben van mening dat de auto’s tegenwoordig de twee ton wel moeten kunnen halen. Zeker de wagens van Duitse en Zweedse makelij.

De Mini is metallic zwart met verchroomde spiegelkappen (chroompakket), ik heb na aankoop een officiële checkered flag laten plaatsen via de BMW-dealer. Ik vond dit net wat sportiever ogen in combinatie met het spoilertje achterop. Het wagentje staat op 16 inch wielen en heeft binnenin halflederen zittingen met stoelverwarming.

Ik had, voordat ik deze auto ging bezichtigen, gereden in een vrij recente driedeurs Mercedes A170. Deze auto was net iets ruimer, stiller en comfortabeler. Ik vond de motoren in de praktijk wel aardig overeenkomen, voor deze kleine autootjes wel aardig pittig. De Mini is echter net wat sportiever en gezien mijn leeftijd toch wel de betere keus. Ik heb er geen moment spijt van gehad, krijg ook alleen maar positieve reacties.

80.000 km
De eerste ervaring met deze Mini was discutabel. De auto had een tijdje stilgestaan waardoor de runflat-banden aan het oppervlak wat hoekig waren. De extra versteviging in deze banden is vrij stug. Dit leidde tot hobbelige eerste kilometers, gelukkig gleed de auto na een half uurtje al een stuk beter over het asfalt.
Ook de accu had betere tijden gekend. Na een twintig minuten gereden te hebben heb ik de auto op een parkeerplek nader bekeken. Daarbij had ik er niet aan gedacht de motor te laten draaien. Toen ik vervolgens de rit wilde hervatten was de auto met geen mogelijkheid aan de praat te krijgen. Uiteindelijk beschaamd de dealer gebeld, welke echter geen haast had mij te komen helpen.

Na deze proefrit hebben mijn vader en ik uiteindelijk toch besloten de gok te nemen en in onderhandeling te gaan. Uiteindelijk konden we de Mini met een nieuwe accu en een aardige prijsverlaging gelijk meenemen.

De auto is ronduit een feest om in te rijden. Je zit een stuk dichter op de weg dan in onze Fünfer (en destijds V70). Qua acceleratie kan ‘ie goed meekomen in het verkeer, zeker wanneer je hem in de toeren jaagt. Doortrekken naar 4000/45000 toeren maakt hem aardig snel. Een egaal wegdek is echter geen overbodige luxe, de Mini is erg gevoelig voor oneffenheden en verkeersdrempels. Provinciale- en snelwegen zijn zeker fijner om te berijden dan door de vele dorpjes hier. Dit is natuurlijk een algemene opvatting, maar in andere auto’s heb ik er toch minder last van.

Ook hoor ik het flink ruisen boven het rechter portier bij snelheden boven de 110 km/h. Heb het idee dat de rubbers wat droog zijn, alhoewel het niet lekt. De koelvloeistof heb ik de eerste weken dagelijks bijgevuld, deze was na elke rit verdwenen. Nu, drie maand later, blijft het aardig op peil. Er zal wel wat lucht in de leiding hebben gezeten.

De ruimte in het interieur valt me reuze mee. We zijn al vaak met drie man op stap geweest, een persoon achterin is best te doen. De remmen van deze Cooper zijn goed afgesteld op de capaciteiten, De auto reageert direct en heeft een vrij korte remweg (bij normale omstandigheden). Ik heb ook een veilig gevoel in deze auto, en ook niet het idee dat ik zomaar stil zal komen te staan.
De materialen gebruikt in het interieur vind ik zeer goed voor een auto van negen jaar oud. Weinig rammeltjes en versleten plekken, alles is netjes afgewerkt. Ook de vormgeving is weinig gedateerd vind ik persoonlijk.

Ik moet zeggen dat ik, gezien het formaat en de motor, de Mini niet erg zuinig vindt. Ik heb het idee dat onze nieuwe 520d zuiniger is. Misschien dat ‘ie na verloop van tijd nog zuiniger wordt.

Ongeval
Net een dag had ik mijn Mini. Ik was uit eten in de binnenstad van Groningen en had mijn auto netjes in een vak geparkeerd. Bij terugkomst lag mijn halve voorbumper eraf. De dader was doorgereden. Gelukkig was het kenteken gezien door een aantal omstanders. Het onderzoek loopt echter, bijna drie maand later, nog steeds. De schade is wel hersteld, deze bedroeg €2300,-. Een fors bedrag waarover de verzekeringsmaatschappijen nog steeds touwtrekken.

91.000 km
De Mini Cooper moet voor 15 januari APK-gekeurd zijn, ik heb deze week dus maar een afspraak gemaakt voor de zevende. Ik denk niet dat ik voor verrassingen zal komen te staan. Alleen de ruitenwisser achter moet vervangen worden.