Mini Cooper Chili (2003) #6

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Cooper Chili
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2003
Jaar van aanschaf	2006
KM-stand bij aanschaf	16.400 km
KM-stand laatst	110.000 km

Lang leve de hothatches Deel II

16.500 km
5 augustus 2014

Na heel wat jaren in mijn gepimpte Ibiza gereden te hebben met zo goed als geen kosten, besefte ik me dat ik deze prachtige auto toch langzaam ontgroeid was. Plus met 168.000 km op de teller zag ik een berg aan kosten aankomen die ik niet graag meer wou uitgeven aan een 12 jaar oude auto. Dus ging ik op zoek naar een nieuwe. Maar wat te kopen??? Het moest iets snellers zijn, want 75 pk is leuk als je jong bent en het moet leren, maar als jong-volwassenen mag het iets sneller. En zie daar de nieuwe BMW Mini kwam in het vizier. Jeugdig, opvallend, heerlijke rijeigenschappen en een eigenwijs karakter dat bij me past. Er kleefde slechts 1 nadeel aan... de prijs. Veel geld voor zo'n klein ding hoor. Maar goed, toch maar op zoek.

Na wat omzwervingen kwam ik uit op marktplaats waar de bovenstaande prachtige electric blue mini te koop werd gezet door een leuk koppel van middelbare leeftijd die een leaseauto kregen. Ze moesten er dus vanaf en de prijs was dan ook ronduit vriendelijk te noemen. Hij was 2.5 jaar oud en had op dat moment slechts 16.500 km gereden. Zo goed als nieuw dus. Niets is minder waar, want toen ik hem ging bezichtigen, bleek dat de originele beschermfolie nog op verschillende onderdelen in het interier en motorblok aanwezig waren. Ze waren bang voor krasjes! Echte liefhebbers dus!

Heb zonder pardon de vraagprijs betaald en de auto na een proefkort heerlijk ritje meegenomen.

De auto was origineel Duits en als Pepper verkocht, maar daarna tot Chili versie omgebouwd (?). Er zat dus een mooi spoilertje op het dak, lagen 17 inch crownspoke velgen onder en het interieur was half leer. Helemaal geweldig dus! Nou ja... bijna helemaal geweldig. Een paar tweaks en modificaties zouden misschien nog wel kunnen.

Wat betreft comfort scoor ik een mini met maar 3 sterren. Maar laat me dit even uitleggen. Ik houd van stugge auto's. Dus comfort lever ik graag in voor sportiviteit. Als er sportiviteit bij had gestaan had ik er geen 5 maar 6 sterren voor gegeven. Want daar heeft een Mini massa's van. De prestaties van de 1.6 liter 116 pk motor zijn ronduit geweldig te noemen. 0-100 in 9.2 seconds is nog steeds geen GTI killer, maar significant sneller dan de meeste mensen die voor een stoplicht staan. Bovendien met de wegligging van een raceauto heb je dat vermogen helemaal niet nodig. Gewoon minder afremmen is het devies. (uiteraard alleen waar verantwoord) Deze auto paste helemaal bij me. Ik ben namelijk geen hardrijder en topsnelheid zegt me dus niets. Maar je hoeft geen overtredingen te maken om sportief te kunnen rijden. Heerlijke wagen om meer door de Eifel te rijden, of de Belgische Ardenne. Daar is deze auto helemaal thuis en geeft hij zelfs menig motorrijder het nakijken!

I've created a monster!

24.000 km
5 augustus 2014

Zo, na een paar duizend km zijn de BMW mini cooper en ik inmiddels al oude vrienden geworden. Het lijkt wel alsof we elkaar "begrijpen". De Mini stuurt haarscherp en nauwkeurig. De kleinste beweging van het stuur, lichte correctie op het gas en hop hij maakt bochten op snelheden die voor de gemiddelde bestuurder van een zachter afgeveerde Fransman schier onmogelijk zijn zonder ongelukken te veroorzaken. Het woord kart is het meeste van toepassing.

Overigens hebben de Fransen hier wel aan bijgedragen, want de 1.6i PSA motor is ontwikkeld in samenwerking met Peugot. Ondanks mijn wijfel over de Franse techniek, moet ik zelfs vandaag nog toegeven dat dit een van de meest fantastische kleine motoren is die ik gereden heb. Hij reageert practig op het gas en bij hoge toeren gromt hij heerlijk door de kabine heen. Tot 6500 rpm geen enkel probleem. En oliegebruiken deed hij nauwelijks. 200 ml op 20.000 km was gebruikelijk.

---Modificaties---
Maar goed, ondanks het levendige uiterlijk en karakter van de Mini, is hij toch enigszins ... tja "vrouwelijk" is het woord dat in me opkwam op. Gelukkig is hier wat aan te doen. Mini had een John Cooper Works Aerodynamics pakket dat voor 1800 euro gespoten en wel gemonteerd kon worden. Dit gaf de auto een iets agressiever uiterlijk. Een zichtbare stap de goede kant op. Nu ziet hij er uit zoals hij rijdt. Als een Mini monster. Of wel de blauwe bliksemschicht zoals ik hem wel eens noemde.

Powered by AC Schnitzer!

45.000 km
5 augustus 2014

Dat de Mini een succes zou worden, was voor mij van meet of aan duidelijk. Echter tegen 2008 was je als Mini rijder inmiddels al niet meer uniek. Sterker nog, de Mini kilometervreters werden steeds vaker in het wild gespot. En ondanks het feit dat BMW beweerd dat de kans dat twee mini's volledig identiek zijn, 1 op 10.000 is, toch kreeg ik als Mini bestuurder het gevoel een beetje in de massa op te gaan. En niet in de massa te willen opgaan van grijze en zwarte middenklassers is nou net waarom ik de Mini gekocht had. Dus kroop het bloed weer waar het niet gaan kan en ging ik op zoek naar manieren om te modificeren. Maar in tegenstelling tot mijn vorige Ibiza, wou ik dit keer voor subtiliteit en kwaliteit gaan. Dus kwam ik al snel uit bij AC Schnitzer, bij mij een steenworp de grens over.

---Modificaties---
Na 5 minuten binnen, was ik verkocht. Een lang verhaal kort, de blauwe bliksemschicht werd wederop door Duitsche ingenieurs onder hander genomen en de volgende mondificaties werden doorgevoerd:

- AC Schnitzer 18 inch velgen (215/35/18)
- AC Schnitzer sport uitlaat
- AC Schnitzer sport onderstel (-2 cm)
- AC Schnitzer pedalenset
- Sport remset
- Sandler high performance airfilter
- Cooper S witte zijknipperlichtjes

Het resultaat is te zien in de bijgevoegde foto. Het kostte een aardige duit, maar, Oh-mijn-god, wat was het het waard!

---De rijeigenschappen---
Deze modificaties maakten het toch al niet erg comfortabele onderstel, snoeihard. De combinatie van het onderstel, de brede en extreem platte banden en de geweldige stuurinrichting van de mini maken deze auto als een scalpel in de handen van een chirurg. Een fijn uitgebalanseerd stuk gereedschap dat exact dat doet waar het voor gemaakt is.

Het verschil tussen de slechts 116 pk Cooper en zijn veel sterkere broertje de 163 pk Cooper S wordt grotendeels tenietgedaan door de rijeigenschappen van deze wagen. Toerend door de Eifel heb ik heel wat duimpjes gekregen van mening motorrijder die me maar met moeite konden bijhouden zodra de haardspeldbochten zich iedere 300 meter opvolgen. In dit soort omgevingen zijn 4 wielen "Powered by AC Schnitzer" gewoonweg beter dan 2! En het mooie is, je hoeft er niet eens te hard voor te rijden. Wel moet ik zeggen dat in deze omgevingen met zo'n onderstel de het toegevoegde sportremsysteem zeker toevoegt aan de beleving. Ook hier geldt 0-100 km/u snel is leuk, maar 100-0 snel is belangrijker. Dus bezuinig niet op remsysteem of banden is altijd mijn advies.

---De Mini Experience---
Ofschoon het natuurlijk zeker leuk is om zo nu en dan met een sportievere rijstijl een mooie toertocht te maken, moet ik toegeven dat ik in 95% van alle gevallen meer de voorkeur geef aan een relaxte, beheerste cruise rit. En ook hier is de Mini een waar genot. Ten minste voor mensen die het niet erg vinden bekeken te worden. Want in zijn "electric blue" jasje, en de redelijk subtiele AC Schnitzer elementen, begeleidt door het doffe gebrom van de uitstekend gedesignde sporteinddemper heeft de auto menig hoofd doen draaien.

Het is opvallend hoeveel mensen kijken naar een Mini, ookal zie je ze tegenwoordig vrij veel in het wild. Het zal de combinatie zijn van het geslaagde retro uiterlijk en de felle kleuren waarin je ze kunt krijgen.

Out with the old, in with the new.

110.000 km
5 augustus 2014

Aan alle mooie dingen komt einde. Na heel wat jaren prachtige kilometers heb ik met een traan in mijn ogen de inmiddels 8 jaar oude Mini met 110.000 km verkocht. Niet omdat hij niet goed meer was, of niet mooi, maar omdat hij al wat ouder begon te worden en ik een nieuwe liefde op het oog had.

Maar voor diegene die overwegen een Mini te kopen, laat je niet van de wijs brengen met opmerkingen over "onpraktisch, stadsauto, geen bagageruim, geen ruimte achterin, etc." Deze Mini is oprecht de meest praktische auto die ik ooit gehad heb. Ik kocht hem namelijk voor zijn rijeigenschappen en daarin excelleerde hij! Als ik iets bij Ikea wil kopen, laat ik het wel bezorgen.

Na bijna 100.000 km rijplezier volgen hier nog een paar specs van de wagen.

Gemiddeld verbruik: 7.8-8.2 l/100 km (afhankelijk van rijstijl)
Aantal problemen:
- 2009 Een of andere mafkees rijdt tegen mijn geparkeerde auto aan en rijdt door. Gelukkig alleen sierlijst van spiegel beschadigd en plastic deel van voorspatbord. Kosten 45 euro
- 2009 een openstaand raam waait tegen de kont van de auto aan (eigen schuld). Uitdeuken zonder spuiten lost het probleem 100% op (kosten 135 euro)
- 2009 iemand heeft op de motorkap geleund of gezeten want de deuk die er 's ochtends in zit kost 135 euro om eruit te halen. Gelukkig was de lak niet beschadigd.
- 2009 Stuurbekrachtigingspomp valt spontaan uit in het Schwartzwald! Gelukkig reed ik op dat momenten gewoon normaal rustig, want zonder stuurbekrachtiging met deze brede banden is sturen verdomd lastig. Omdat het die dag heel heet was heb ik de auto van het contact afgezet en laten afkoelen. Daarna functioneerde het systeem weer. Met de billen bij elkaar geknepen toch maar verder gereden. Geen problemen meer tot 4 maanden later de pomp het uiteindelijk toch begaf. Electronica problemen, mogelijk a.g.v. hitte en fabricage fout. Daarom zijn de Cooper S versies uitgevoerd met een ventilator voor extra koeling blijkt achteraf. Alleen gewone Coopertjes dus niet. En ik heb daarbij gewoon pech gehad vermoed ik. Kosten 550 euro.
- 2010 sensor achteruitrijlicht defect (15 euro)
- 2010 Servopomp portier bijrijder defect. Deur sluit wel, maar opent niet meer (kosten 150 euro)

Tegen de tijd dat de wagen 8 jaar oud was, zweette hij wat olie aan de karterpakking. Heel normaal volgens de garage. Zolang het verbruik in oil laag blijft was het advies, gewoon laten zweten. Zodra hij gaat verbruiken is vervanging eenvoudig. Maar dat is voor mij niet nodig geweest.

Kortom, over een periode van ruim 5 jaar, afgezien van de stuurbekrachtigingspomp, eigenlijk niets noemenswaardigs.

Samenvattend in een woord was deze auto simpelweg: Fantastisch!