Uitvoering

E 420 Avantgarde

Versnellingen

5, Automaat

Bouwjaar

1997

Jaar van aanschaf

2012

KM-stand bij aanschaf

245.000 km

KM-stand laatst

245.000 km

Aanschaf

245.000 km

25 april 2013

Na veel verschillende auto's te hebben gereden kreeg ik de smaak van Mercedes-Benz te pakken. Tot groot ongenoegen van mijn lieve echtgenote heb ik naast mijn C220 diesel een E420 Avantgarde aangeschaft. Het was in een opwelling. Ik was uitgekeken op de C klasse en wilde graag iets spannenders. Ik vond zelf dat ik aan een 8 cilinder toe was.

Stomtoevallig zag ik deze E klasse hier in de buurt te koop staan. Ik vond de prijs niet verkeerd maar heb een laag bod gedaan en kreeg vrij snel reactie dat de verkoper ermee akkoord ging. Dat zou een mens aan het denken moeten zetten, maar ik was alweer helemaal in de wolken. Bij de bezichtiging kreeg ik te horen dat de automaat onlangs gereviseerd was, dat bleek ook wel tijdens de proefrit, want het schakelde werkelijk boterzacht.

Pluspunten.
De motor liep erg mooi en de Remus sportauspuff leverde een geweldige brul op. De 18" AMG wielen en de mooie paarse kleur maakten de auto mijns inziens helemaal af.
Met uitzondering van het schuif dak en de airco werkten alle opties.
Het interieur was van grijs leder en, afgezien van een kleine beschadiging aan de bestuurderszijde, zeer netjes. De stoelen zaten erg comfortabel en de auto was verrassend ruim van binnen. De elektrische stoelen met memory waren erg leuk om mee te spelen. De audio installatie was ook indrukwekkend. Maar het mooiste aan die hele auto was de motor. Wat een waanzinnig geluid, stationair liep hij lekker rustig, je hoorde wel degelijk dat het een V8 was, maar toch beschaafd. Maar zodra je gas gaf kwam het monster naar boven. Met 280pk was het geen formule 1 auto, maar hij ging als de brandweer.

Het verbruik was zoals verwacht, bijzonder hoog. In de stad was dat gewoon
1 op 5. Op de snelweg gemiddeld 1 op 8,5. dat was te verwachten en daar beklaag ik me ook niet over.

De minpunten.
Roest. Overal roest. Merkwaardig voor een auto met een aanschafwaarde van 218.000 gulden. Het was in eerste instantie beperkt tot de wielkasten en het kofferdeksel, een paar maanden later bleek dat alle vier de portieren aan de onderzijde al flink verteerd waren. Daar kwam ik achter toen ik tijdens het wassen een stuk lak van ca. 20cm van het portier af spoot.
Verder bleek een veer gebroken te zijn, de auto stond ietje scheef. Die veer heb ik laten vervangen en tijdens de reparatie bleek dat de veerschotel gescheurd was, deze is meteen mee vervangen. Kosten waren ca. 350 euro.
Niet lang daarna ging de weerstand van de kachel ventilator kapot, hierdoor draaide deze alleen maar op de laagste stand. Dat heb ik zelf verholpen door de complete motor met weerstand te vervangen, was een zeer eenvoudige reparatie. Kosten 25 euro.

In de zomer bleek de airco niet te werken, dat vermoeden had ik al wel, maar vond ik niet zo storend. Dat had ik nog willen laten repareren ware het niet dat de auto opeens veel meer roest bleek te hebben dan in eerste instantie gedacht.

In een vlaag van verstandsverbijstering heb ik het besluit genomen om de auto te verkopen. Mijn financiele situatie was even iets minder florisant en een auto van dit kaliber hoort daar gewoon niet bij. Zo sprak mijn verstand. Het feit dat mijn vrouw een hekel aan Mercedes heeft speelde daar ook een rol in, maar de voornaamste reden dat ik de verkoop in overweging nam was de roest.

Het bleek nog een hele uitdaging te zijn om deze auto te verkopen, maar dat heb ik altijd. Wat ik koop krijg ik zeer moeilijk verkocht.

Ik heb 'm 9 maanden geleden verkocht en heb er nog iedere dag spijt van. Het liefst stapte ik op de boot naar Libië om 'm terug te halen. De VW passat die 'm opvolgde was geen pleister op de wond. Het gaf me wel een goed gevoel dat ik verstandig bezig was. Maar dat gevoel ebt redelijk snel weg.

8,0