Land Rover Freelander 2.2 TD4 HSE (2011)

autoreview

Land Rover Freelander 2.2 TD4 HSE (2011)
Land Rover Freelander 2.2 TD4 HSE (2011)Land Rover Freelander 2.2 TD4 HSE (2011)Land Rover Freelander 2.2 TD4 HSE (2011)Land Rover Freelander 2.2 TD4 HSE (2011)Land Rover Freelander 2.2 TD4 HSE (2011)

Signalement

UitvoeringFreelander 2.2 TD4 HSE
Versnellingen6, Handgeschakeld
Bouwjaar2011
Jaar van aanschaf2021
KM-stand bij aanschaf281.000 km
KM-stand laatst310.000 km
Lezerswaardering: 88%Keuze van de redactie
Disclaimer MyReview

De beschrijvingen en reacties in de rubriek Myreview Auto zijn gebaseerd op persoonlijke meningen en ervaringen van gebruikers. DPG Media probeert de authenticiteit van deze persoonlijke meningen en ervaringen zo goed mogelijk in te schatten, maar kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor de inhoud of de gevolgen van deze meningen en ervaringen. In Myreview Auto zullen zowel goede als slechte ervaringen worden geplaatst. DPG Media betaalt geen vergoeding voor de ervaringen of laat deze op een andere manier beïnvloeden. De redactie kan uitingen die niet voldoen aan de gedragsregels of onrechtmatig zijn te allen tijde aanpassen of verwijderen.

Het is niet toegestaan zonder toestemming van DPG Media de informatie van Myreview Auto te gebruiken voor of te verspreiden via andere media.

Mijn eerste Freelander

  • 265.000 km

Eind 2016 kocht ik in een opwelling een Land Rover Freelander 1. Ik reed op dat moment in een 'tussenpaus', een oude Alfa 156 die ik voor een paar honderd euro gekocht had omdat mijn jaguar XJ 3.2 (X300) sneller verkocht was dan geacht en ik nog niet direct iets anders leuks op het oog had. De Freelander kwam bij toeval voorbij, stond te koop bij een handelaar in de buurt en toen ik even kort onderzoek deed naar de reputatie van het model durfde ik de gok wel te nemen. Het was overigens een bordeauxrode Freelander 2.0 TD4 ES automaat Stationwagon uit 2001, dus de vijfdeursuitvoering van et eerste model Freelander. Voorzien van BMW-diesel en een Aisin-viertrapsautomaat.

Heerlijke auto. Uiteraard niet snel en wat spartaans, maar zo'n Land Rover geeft je een onoverwinnelijk gevoel. Technisch heb ik er geen enkel probleem mee gehad (ik reed de auto in een jaar tijd van 265.000 naar 298.000 kilometer) en ook het verbruik (1 op 12) viel me eigenlijk best wel mee. Mijn liefde voor de Freelander was geboren en stiekem keek ik al wel eens naar de veel duurdere Freelander 2 als opvolger. Toch kwam die er (nog) niet, aangezien er een tijd met leaseauto's aanbrak toen ik de Freelander 1 na een jaar weer van de hand deed.

Een Freelander 2!

  • 281.000 km

Een Land Rover Freelander 2, het bleef maar kriebelen na mijn goede ervaringen een paar jaar eerder met een Freelander 1. Af en toe keek ik wel eens wat er te koop stond en wat me opviel was dat de occasionprijzen eigenlijk al een paar jaar nauwelijks daalden. Voor vijf mille koop je een kaal, matig exemplaar en wil je een beetje een nette, dan ben je al gauw achtduizend euro verder.

Maar goed, ik hield het in de gaten dus. En toen viel mijn oog op een exemplaar dat al wat langer te koop stond bij een handelaar: een 2.2 TD4 HSE uit januari 2011 met 281.000 km op de teller. Handgeschakeld en in de wat saaie kleur Stornoway Grey. Maar ook met boekjes en zo te zien geen afgeragd exemplaar. En hij stond er al even,, waarschijnlijk vanwege de wat sneue 17 inch wielen die de uitstraling geen goed deden en een flinke scheur in het leer van de achterbankzitting, ook al geen gezicht.

Qua opties heeft de HSE al alles, dit exemplaar was ook nog eens aangevuld met een glazen schuifdak en nog wat extra's. Groot voordeel is ook de Euro 5-diesel die vanaf eind 2010 geleverd werd: niet alleen schoner en mogelijk iets couranter qua milieuzones in de toekomst, ook is deze verbeterde 2.2 zuiniger en betrouwbaarder dan z'n voorganger. De handbak vind ik prima: een automaat past ook goed bij de auto, maar maakt 'm ook wat trager en minder zuinig. Bovendien woon in ik het noorden van Nederland dus files kom ik toch al nauwelijks tegen.

De relatief hoge kilometerstand maakte dit exemplaar voordelig in aanschaf. Persoonlijk koop ik liever een auto met veel kilometers op de teller dan met weinig: immers, een auto slijt van de koude start, korte (stadsritjes) en veel sturen en remmen. Niet van lange afstanden. Natuurlijk moet je bij een occasion met een hoge kilometerstand goed kijken naar de onderhoudshistorie en slijtagepatronen die het soort gebruik verraden, maar mijn ervaring is dat juist auto's met veel kilometers vaak nog in een prima staat kunnen zijn terwijl je bij occasions met een lagere kilometerstand tegen nare verrassingen aan kunt lopen. Tegen vrienden zeg ik vaak gekscherend 'als een auto de drie ton haalt, is vier ton meestal ook geen probleem'. En het geld wat je bespaart bij aanschaf, kun je mooi investeren in zaken die de auto lekkerder laten rijden, zoals nieuwe schokdempers of onderstelrubbers.

Terug naar de aanschaf: de 80-PBG-6 bleek inderdaad op wat kleine puntjes na in prima staat, reed ontzettend fijn en ik kon een goede deal maken, dus de aanschaf was een feit. Trots als een aap met zeven löllen reed ik in mijn Freelander 2 TD4 HSE naar huis. Op naar het avontuur!

De eerste weken

  • 285.000 km

Het rijden in een Freelander 2 (2006-2014) is niet te vergelijken met zijn voorganger, de FL1 (1997-2006). De FL2 is veel luxer, comfortabeler en verfijnder, heeft een sterkere motor (dan vergelijk ik de 2.0 met 110pk uit de FL1 met de 2.2 150pk uit de FL2) en het weggedrag is nog iets meer personenauto-achtig, al voel je natuurlijk wel dat je 1.800 kilo onder de kont hebt en het zwaartepunt vrij hoog is.

De zitpositie en de ergonomie zijn uitstekend. De stoelen, in mijn HSE elektrisch verstelbaar en verwarmd, zitten heerlijk en het dashboard is stoer en overzichtelijk. Heel fijn is natuurlijk het optionele en te openen panoramadak, al levert dit ook in gesloten toestand wat extra windgeruis op. Wind- en bandengeluid zijn een nadeel van de FL2, al zorgt de goede (Alpine) geluidsinstallatie wel voor wat compensatie. Maar echt stil aan boord is het niet. Sturen en schakelen (zesbak) gaan zoals het hoort. Kortom, een fijne, comfortabele auto voor dagelijks gebruik.

Af en toe even lekker offroad!

  • 293.000 km

Leuk, zo'n dikke 4x4, maar wat heb je eraan als je alleen maar op keurige, verharde wegen rijdt. Argumenten als 'handig voor de paardentrailer' en 'aan vierwielaandrijving heb je ook wat bij regen en gladheid' kennen we wel, dus daarmee kopen we ons schuldgevoel niet af. Nee, de modder in ermee!
En dat doe ik dus af en toe. Lekker even een paar onverharde wegen opzoeken. Liefst na een paar dagen regen. Voor dit doel heb ik een set A/T-banden om de 17 inch velgen gelegd (die tevens als winterband dienen) en dat is wel fijn. Hier in het noorden zijn, als je even zoekt, veel mooie onverharde en openbaar toegankelijke weggetjes te vinden, dus een paar uurtjes plezier hoeft niet ver weg te zijn. Genieten!

Betrouwbaarheid

  • 290.000 km

Kort na aankoop heb ik, hoewel de onderhoudshistorie bekend was en de auto er qua kilometers nog niet aan toe was, de motorolie en oliefilter ververst. Dit omdat de auto al wel wat langer had stilgestaan en verse olie nooit kwaad kan in mijn ogen. Ook de olie en filter van de Haldex-koppeling en differentieel zijn vernieuwd: wanneer dit voor het laatst gedaan wa skon ik niet achterhalen en de Haldex is nu eenmaal gevoelig, dus goed onderhoud noodzakelijk.

Een van de achterschokdempers bleek te zweten en niet veel later zelfs te lekken. Twee nieuwe Monroe's eronder dus, en daar krijg je meteen weer een veel lekkerder weggedrag voor terug.

Verder heb ik nog wat kleine klusjes gedaan. Een nieuwe achterbankzitting met het juiste leer was snel gevonden, want veel Freelanders zijn ooit omgebouwd naar grijs kenteken en dan liggen de overgebleven onderdelen vaak nog ergens in een schuurtje... Een setje gebruikte, maar nette zonneschermen voor de achterste zijruiten en achterruit geeft wat minder inkijk naar binnen en bleek ook een mooie aanvulling. En ik heb nog wat zitten rommelen met de originele audio: die is voorzien van Bluetooth, dus handsfree bellen is gewoon mogelijk, maar het systeem ondersteunt helaas niet het streamen van muziek. Gelukkig is er wel een AUX-ingang aanwezig in de middenconsole. Maar helaas, die kreeg ik niet aan de praat.
Dus de hoofdunit van de radio maar eens uitgebouwd en wat bleek: in het verleden had iemand al eens een Dension-module erin geknutseld (voor een iPod denk ik) en daarbij de AUX-ingang op de unit gebruikt. Aan de hand van het elektisch schema kon ik gelukkig de bedrading identificeren en weer terug naar origineel brengen, dus Spotify-muziek luisteren onderweg kan nu ook. Weliswaar via een kabeltje, maar goed, je kunt niet alles hebben in je tweedehandsje.

Kosten

  • 295.000 km

Na ruim een half jaar en een kleine 15.000 kilometer tijd om eens naar de kosten te kijken. En om maar met de deur in huis te vallen: die vallen eigenlijk best mee voor zo'n zeecontainer op wielen.

Grote, onverwachte reparaties heb ik nog niet gehad. Een onderhoudsbeurtje en de schokdempers achter zijn de enige twee onderhoudszaken tot nu toe. En reken ik beide tot onderhoud/slijtage. Maar ik ben pas 15.000 km verder en de apk komt eraan over een maand. Dus wie weet, komt er nog een (onaangename?) verrassing aan.

Het verbruik is ongeveer 7,5 liter diesel op 100 km, zo'n 1 op 13 dus. Niet slecht, waarbij ik wel moet vermelden dat ik eigenlijk alleen langere ritten rij, me redelijk aan de snelheid hou en er ook veel ritten over provinciale 80- en 100-km/u-wegen bij zitten. Op de snelweg met 140 km/u op de klok gaat het verbruik al snel naar 10 l/100km.
De maandelijkse wegenbelasting is met 180 piek natuurlijk een flinke aderlating, maar ja, dat weet je van tevoren. Niet te lang over nadenken dus.

Twee zaken die mogelijk nog voor reparaties kunnen gaan zorgen: bij het overschakelen van twee naar drie komt het soms voor dat er een korte trilling door de aandrijflijn gaat. Door iets rustiger te ontkoppelen dan normaal is dat te voorkomen en het lijkt ook niet erger te worden, maar ergens is dus wel iets aan de hand. In de bak? Differentieel? Geen idee. Voorlopig laat ik het zo en zien we wel verder.
Starten met koud weer is ook een dingetje. Paar seconden voorgloeien en dan slaat de motor aan, maar wel met wat tegenzin en nadat de startmotor een keer extra is rondgedraaid. Duidelijk de gloeipluggen of het relais hiervan. Maar goed, hij start wel, desnoods met een extra keer voorgloeien, dus ook dit vraagt niet direct aandacht, maar het eeuwige leven hebben die pluggen niet (meer). De gloeipluggen zelf zijn niet zo duur, maar je kunt er slecht bij dus vervangen is wel een flinke klus.

Veertien maanden APK

  • 296.944 km

Vandaag met de Freelander naar een onafhankelijk apk-station in de buurt gereden. En jawel, de nieuwe apk is zonder opmerkingen van de keurmeester een feit. Het was trouwens voor het eerst dat ik zelf de onderzijde van de auto zag en die ziet er, ondanks de modderrestanten van een dagje buitenspelen met de FOCH afgelopen weekend, prima uit. Geen roest en geen tot nauwelijks speling op de ophangingsdelen.

Overigens had ik op een of andere manier in gedachten dat de apk afliep op 9 maart. Dat was dus 19 maart, met als gevolg dat de Freelander vandaag exact twee maanden voor de afloopdatum een verse apk heeft gekregen en dus weer 14 maanden verder mag.

Driehonderdduizend kilometer!

  • 300.430 km

Afgelopen week, op het strand van Terschelling, de magische grens van 300.000 kilometer gepasseerd! Toch weer een momentje...
Het strandrijden was een waanzinnige ervaring en in het soms mulle zand is de Freelander helemaal in z'n element. (filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=R7FMWFGmLIY)
Verder weinig bijzonderheden. De remblokken achter begonnen aan hun laatste kwart remvoering en ook de schijven zagen er wat geleefd uit, dus ik heb een nieuw setje schijven en blokken gemonteerd. Dus die kunnen weer even mee (zo'n 150.000 km volgens de onderhoudshistorie).

Verkocht

  • 310.000 km

Na ruim een jaar en bijna 30.000 kilometer heb ik de Freelander verkocht. De enige reden was dat ik weer eens wat anders wilde, want ik heb met erg veel plezier in de Land Rover gereden. Het was een heerlijke, betrouwbare auto die een hoop rijplezier biedt. Nu ik dit schrijf zijn we inmiddels een half jaartje verder en eerlijk is eerlijk, hoewel er sinds kort een heel andere, maar minstens zo lekkere Engelsman op de oprit staat mis ik de LaRo af en toe nog wel...

4,3
  • Betrouwbaarheid
    5
  • Prestaties
    4
  • Comfort
    4
  • Kosten
    4
  • Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja

Lezersreacties (8)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.

Reactie verwijderen

Weet je het zeker dat je dit bericht wilt verwijderen?

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens