Ford Escort 1.1 Laser (1983)

autoreview

Ford Escort 1.1 Laser (1983)

Signalement

UitvoeringEscort 1.1 Laser
Versnellingen4, Handgeschakeld
Bouwjaar1983
Jaar van aanschaf2009
KM-stand bij aanschaf85.000 km
KM-stand laatst8.000 km
Disclaimer MyReview

De beschrijvingen en reacties in de rubriek Myreview Auto zijn gebaseerd op persoonlijke meningen en ervaringen van gebruikers. DPG Media probeert de authenticiteit van deze persoonlijke meningen en ervaringen zo goed mogelijk in te schatten, maar kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor de inhoud of de gevolgen van deze meningen en ervaringen. In Myreview Auto zullen zowel goede als slechte ervaringen worden geplaatst. DPG Media betaalt geen vergoeding voor de ervaringen of laat deze op een andere manier beïnvloeden. De redactie kan uitingen die niet voldoen aan de gedragsregels of onrechtmatig zijn te allen tijde aanpassen of verwijderen.

Het is niet toegestaan zonder toestemming van DPG Media de informatie van Myreview Auto te gebruiken voor of te verspreiden via andere media.

Een nieuwe, nog oudere Laser

  • 90.000 km

Na twee jaren in een Escort 1.3 Laser uit 1985, mijn eerste auto, werd het tijd voor een nieuwe. De 1.3 heb ik op de weg kunnen houden met veel goedkope tweedehands onderdelen en een goedkope garage, maar op een gegeven moment is de maat vol (distributieriem, complete uitlaat, banden, wiellagers, startmotor, accu, bougies, nog een keer de startmotor, klepdekselpakking, schokdempers en alles wat ik verdrongen heb).

En het werd weer een Laser, een 1.1 uit 1983, een echte oldtimer dus, voor 400 euro, altijd van een oud vrouwtje geweest. De kilometerstand is x84.000 bij aanschaf en de auto heeft wat kwaaltjes (o.a. geen motorkoeling dus kachel aan in de file), de deuren en alle hoeken zijn roestig/rot maar onderhuids verder netjes. Na een testritje door een woonwijk (vertrouwd gevoel) de auto afgerekend en meegenomen.

Bij het opdraaien van de snelweg volgen schrik, verbazing en daarna lol elkaar op: de auto accelereert boven de 70 km/u nauwelijks meer. De vijfde versnelling lijkt echt speelgoed, want zelfs plankgas wordt de 100 nauwelijks gehaald. Een 0-100 sprintje neemt 44 seconden in beslag, dan heeft u een idee. Inmiddels kan ik zeggen dat het went, maar prettig is toch anders.

Verder tot mijn grote vreugde, op een lekke band en wat gepofte zekeringen (het zal de sneeuw wel wezen) na, nog geen enkel mankement. Zelfs in de vrieskou start de auto zonder morren en met een beetje choke magic kom je de eerste kilometers wel door. Het verbruik varieert van 1:10 (vrieskou en harde tegenwind, continu plankgas op de snelweg om de 90 te halen) tot 1:13 (rustige rijstijl op de rechterbaan). Daar tegenover staat natuurlijk dat ik geen wegenbelasting betaal en een oldtimerverzekering (6,39/maand) heb.

Over een maand volgt de APK, alleen de remmen lijken iets minder scherp dan bij mijn vorige Escort, dus ik ben benieuwd. Wordt vervolgd.

Still going strong

  • 6.000 km

En zo is het toch al weer ruim een jaar geleden dat ik mijn eerste review schreef. Inmiddels dezelfde situatie als eind 2009: nog één maand te gaan voor de APK, tijd om de balans op te maken. Er is veel gebeurd, in een jaar...

Vlak voor de vorige APK gaf de startmotor de geest. De motor sloeg erg moeilijk aan, zodat ik de startmotor moest laten doordraaien terwijl de motor al half liep; die vond dat begrijpelijkerwijs niet leuk. Soms sprong de motor spontaan aan, maar meestal weigerde hij dienst. Op de dag van de APK had ik geluk en werkte de motor, dus reed ik naar het keuringsstation en gaf aan dat de auto moeilijk aansloeg en de startmotor vervangen diende te worden. Even later belde de garage: contactpuntjes schoongemaakt en bougies vervangen, startmotor was gewoon in orde, een rekening van €150 en een goedgekeurde auto!

Al snel werd me duidelijk dat ik al die tijd op 3 cilinders gereden heb, want opeens liep de motor veel soepeler en ging de topsnelheid omhoog van 100 naar 120. Overigens weigerde de startmotor een dag later alweer dienst... Inmiddels heb ik daar een truc op gevonden. Door de sleutel voorzichtig heen en weer te bewegen op het punt waar de startmotor 'tikt' slaat deze vrij snel aan. Een wat bijzondere maar betrouwbare methode, werkt altijd! Tot aan de zomer heb ik probleemloos gereden, afgezien van het rechterportierraam dat spontaan in de deur verdween; gelukkig was het terugzetten net zo eenvoudig.

De zomervakantie... ik wilde met mijn 33 jaar oude Toyota Hiace camper naar Noorwegen, maar de keuring gooide helaas roe(s)t in het eten. Last minute besloten de Escort mee te nemen: mountainbikes met spanbanden op dakdragers vastgemaakt en de hele achterbak volgeladen met proviand en kampeerspullen. The day before, op de snelweg van Tilburg naar vertrekplaats Delft, opeens een klonk-geluid en de motortemperatuur binnen een paar seconden in het rood... rollend een pompstation gehaald (there is a God) en pa gebeld. Conclusie: kapotte waterpomp, wiel los, V-snaar eraf. Van Brabant naar Delft gesleept, bij de garage een reparatie à €130 euro en de dag daarna alsnog op weg!

Afgezien van de bekende oververhittingsproblemen ging alles goed, tot we een Noors weggetje vol kuilen afdaalden en de auto plotseling heftig uitbrak. Met wat kunst- en vliegwerk de berm gehaald... diagnose: afgebroken stabilisatorstang. Fietsen van het dak, naar de garage in het dichtstbijzijnde dorp. Opgehaald met een takelwagen en bij de sloperij aan de overkant eenzelfde Escort gevonden (again: there is a God), waar we drie uur aan compleet vastgeroeste en onbereikbare bouten hebben gesjord om de stang los te krijgen. Terug naar de garage en die middag weer door. Totale kosten €350, bijna de aanschafprijs, maar op zo'n moment ben je alleen maar blij dat je verder kunt. Overigens laat het rechterportierraam ons weer geregeld in de steek, maar dankzij de compleet weggeroeste onderzijde van de deuren lukt het steeds om het raam van onderen weer op zijn plaats te manoeuvreren.

Op weg naar huis, bij Stavanger, begint de motor steeds onheilspellender te lopen. Er komt zwarte rook uit de uitlaat en het verbruik stijgt van 1:13 naar 1:8. Met een slecht gevoel besluiten we zo snel mogelijk huiswaarts te keren en te kijken hoe ver we komen. Godzijdank, halverwege Denemarken, wordt alles langzaam weer normaal. Achteraf was er waarschijnlijk iets mis met de benzine die we getankt hebben; ik heb daarna geen soortgelijke problemen meer gehad.

Het afgelopen halfjaar nog éénmaal langs de kant van de snelweg gestaan, toen het zo keihard regende hield de motor er gewoon mee op. Driemaal is scheepsrecht: there is a God, want ik rolde precies uit tot onder een viaduct en kon daar wachten tot alles weer een beetje opgedroogd was. Daarna heb ik de naden van de motorkap met duct tape afgeplakt en het probleem nooit meer gehad. Momenteel werken de knipperlichten niet naar behoren, volgens mij zijn de stekkertjes versleten, dat ga ik nog even oplossen voor de APK. Verder dient de auto regelmatig als pakezel, hoedenplank eruit, bank plat en dakdragers erop, IKEA here we come!

Ik hoop op nog een half jaar rijplezier, tot ik afgestudeerd ben, dat zou ideaal zijn... wordt weer vervolgd!

Aan alles komt een eind...

  • 8.000 km

U raadt het al: de APK. Ik had besloten er in ieder geval alles aan te doen, dus bij sloperijen en onderdelenboeren op zoek gegaan naar een nieuw pompje voor de ruitenwisservloeistof, een nieuwe knipperlichtfitting en een nieuwe richtingaanwijzerschakelaar (drie mooie woorden voor Galgje). Bij mijn vorige Escort had de richtingaanwijzerschakelaar hetzelfde kwaaltje, namelijk dat hij soms vanzelf op stadslicht of groot licht sprong (natuurlijk erg irritant voor voorliggers); kennelijk een zwak onderdeel dus.

Maandag, de grote dag, alle gereedschap uit de auto, achterbak netjes opruimen en op weg naar het keuringsstation. Tijdens het verstellen van de binnenspiegel heb ik die plots in mijn hand; op het dashboard gelegd in de veronderstelling dat de garage wel over lijm zou beschikken. Enkele uren later werd ik gebeld: "U kunt de auto weer komen halen, meneer... maar hij is op alle mogelijke fronten afgekeurd..."

De lijst: linker achterscherm helemaal weggerot rond de plaats waar de schokdemper bevestigd is, een lek in het uitlaatsysteem, veel te hoge uitlaatgasemissies, ruitenwisserpompje werkte niet goed, de binnenspiegel (!), een gaatje in het achterlichtglas en het advies om de remleidingen en de achterbanden te vervangen. Uiteraard ben ik daar niet aan begonnen.

Concluderend: voor 400 euro een auto met diverse gebreken en zwakheden, maar voor een weinig kieskeurig iemand zonder twee linkerhanden misschien wel de goedkoopst mogelijke manier van autorijden. Waarschijnlijk kan ik de auto voor 200 euro verkopen aan een bedrijf dat er onderdelen van wil gebruiken. Na anderhalf jaar intensief gebruik mag ik volgens mij niet klagen. Aanrader.

3,0
  • Betrouwbaarheid
    4
  • Prestaties
    1
  • Comfort
    3
  • Kosten
    4
  • Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja

Lezersreacties (11)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.

Reactie verwijderen

Weet je het zeker dat je dit bericht wilt verwijderen?

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens