Fiat 500 TwinAir 85 Lounge (2012)

autoreview

4 november 2017 om 17:16

Uitvoering	500 TwinAir 85 Lounge
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2012
Jaar van aanschaf	2017
KM-stand bij aanschaf	92.500 km
KM-stand laatst	112.000 km

Net zo leuk als het origineel.

112.000 km
24 mei 2020

Het moest er een keer van komen. Tien jaar geleden hebben wij afscheid genomen van onze Fiat 500L uit 1971 omdat ie alwéér begon te roesten. De toen net nieuw uitgebrachte retro-opvolger vonden we geinig, maar nog veel te duur en te onpraktisch.

In de jaren daarna wel eens een Fiat 500 meegekregen als huurauto, hetgeen aanvankelijke hebberigheid ernstig aantastte, want de nieuwe 500 bleek tijdens het rijden zijn guitige voorkomen niet waar te maken. Het reed weliswaar redelijk geciviliseerd, maar juist daardoor allesbehalve inspirerend.

De huur-Panda's met tweecilinder (zowel mét als zonder turbo) waren vanwege het rare motortje bepaald geen feest om te rijden. Dat is dus ook niks. Daarmee werden alle 500-aspiraties in de prullenbak geworpen. Klaar uit.

Totdat ik bij een lokaal autobedrijf aanliep tegen een scherp geprijsde gebruikte 500C. In de luxe Lounge uitvoering met automaat en 85 pk Twinair. En ik het plotsklaps niet laten kon om toch maar een proefritje te vragen. Wonderlijk genoeg pasten de puzzelstukjes nu wel: bij een Fiat 500 hóórt tweecilindergepruttel en een wat onbehouwen motorkarakter. De kleur was daarbij zodanig dat ik me er, als man, ook nog mee kon vertonen. Koop gesloten.

Nu hier de gebruikservaringen, gebaseerd op 20.000 kilometer in bijna drie jaar. Met hier en daar verwijzingen naar het origineel, dat spreekt.

PAST HET EEN BEETJE?
Al is de retro-versie naar alle kanten een stuk groter dan het origineel, heel veel ruimer is ie echter niet. Voorin gaat het nog wel, mits niet te breed bebipst, achterin is slechts plaats voor kinderen, of voor erg inschikkelijke volwassenen. Anderzijds, onze Aygo is nauwelijks ruimer. De kofferbak stelt bij deze cabrio-versie niet veel voor, ook omdat het klepje zo klein is.

De stoeltjes zijn sportief gevormd met opstaande randjes, waartussen menig uit de kluiten gewassen achterwerk niet gaat passen. Daarbij zit je nogal hoog op de bok. Verder zit het stuurtje iets te ver weg, of de pedalen te dichtbij, het is maar hoe je dat bekijkt. Ideaal voor een chimpansee, maar voor mij was een in diepte verstelbaar stuur toch wel prettig geweest. Niettemin ben ik nog nooit met rugpijn uitgestapt. Maar ik kan me voorstellen dat dit niet voor iedereen geldt.

DE TWINAIR + DUALOGIC AUTOMAAT
Leuk bedacht, die tweepitter, maar volgens mij qua marketing een miskleun. Het klinkt als een brommobiel, of, in het geval van de 500, als het origineel, maar zo'n stuntelgeluidje wil je toch echt niet horen bij je luxe Mito, Punto of 500L. Daarbij is de ongeblazen 60 pk versie niet vooruit te branden; de turbo-versies zijn dan weer wat onbehouwen. Nee, verfijnd kun je de TwinAir echt niet noemen. Zuinig ook niet. En alles behalve macho.

Maar toch... bij de kleine 500 past het opmerkelijk goed, zo'n motortje met wat rafelrandjes. Zeker als je ooit het origineel hebt gereden. De 85 pk turbo-versie wil bovendien best vooruit. Om het plezier nog wat te vergroten heb ik deze bij Savali laten tunen. Meer koppel, meer vermogen, maar belangrijker is dat de prestaties veel gemakkelijker worden geleverd.

Het origineel had slechts 18 pk en een topsnelheid van 95 echte kilometers per uur, waarbij de sensatie op het dubbele van die snelheid zat. De opvolger zit binnen de 9 seconden op dezelfde snelheid en wil dan nog graag door, want het gaat allemaal zo makkelijk. Bij stoplichtsprintjes verdwijnen de verraste achterliggers in de binnenspiegel dan ook opmerkelijk rap naar de achtergrond. Deze prestaties gaan gepaard met een plots rauw roffelend tweecilindertje dat veel vroeger dan de oren je vertellen in de toerenbegrenzer gaat.

Dan de Dualogic. Deze gerobotiseerde handbak is, zoals de meeste van zijn collega's, niet overmatig verfijnd. Daarbij zijn er zeker betere te vinden. Zo is de automaat uit de Aygo een beter aan te sturen met het gaspedaal. Bij rustig rijden doet de Dualogic z'n werk nog wel naar behoren. Maar wil je echt lol hebben en de Twinair op 'n staart trappen, dan kun je de bak beter met de schakelflippers op het stuur bedienen.

Dan hebben we nog de ECO-stand. Dan gaat de 500 ernstig in de versloming. Het voelt of ie twee keer zo zwaar wordt. De automaat schakelt al bij heel lage toerentallen op. Wat op zich best kan, de motor trekt ook onderin prima, maar het gaat wel gepaard met enig getril en benauwde pruttelgeluiden.

OP DE WEG
De 500 stuurt zeer direct, kart-achtig bijna, maar met weinig feedback. Bovendien zit er wat onevenwichtigheid in het onderstel. De vering en de demping zijn niet helemaal goed op elkaar afgestemd. Kleine oneffenheden worden soepel en prettig verwerkt, maar bij kuilen en verkeersdrempels slaat de vering al snel door op de aanslagrubbers. Kortom, de demping is te slap voor de (te) korte veerwegen en de vering te weinig progressief.

Het resultaat is dat je verkeersdrempels héél voorzichtig moet nemen en ook dat het wagentje bij korte hobbels nogal eens een sprongetje opzij wil maken.

Los daarvan kun je er best leuk mee sturen, zeker op bochtige dijkweggetjes. En rijdt de Fiat op de snelweg, zeker voor zo'n klein wagentje, aangenaam strak rechtdoor.

COMFORT? HAHAHAHA!
Nee, comfortabel kun je de 500C niet noemen. De vering is te kort en erg verkeersdrempelonvriendelijk (stapvoets nemen!!!!!), de stoeltjes smal en hard, de TwinAir ongemanierd en de Dualogic wat hotsend. Maar er is ook wat goeds te melden: op snelheid is de TwinAir juist heel stil. Dit in tegenstelling tot het vouwdak waar je de wind onmiskenbaar overheen hoort bulderen, zeker op de snelweg bij veel zij- of tegenwind.

De luxe en complete uitvoering met clima en zelfdimmende binnenspiegel (die dan wel weer hinderlijk in je uitzicht zit) maakt weer wat goed.

NOG WAT DINGETJES
Zoals het uitzicht: vrij beroerd, er zit van alles in de weg als je over je schouder kijkt; de parkeerbaarheid: zeer goed; het verbruik: 1 op 16; de betrouwbaarheid: mwah, enerzijds binnen 1 maand na aanschaf druklager van de koppeling, xenonlamp en lamphoogteverstelling overleden, anderzijds de drie jaar daarna vrijwel probleemloos, op een enkel kleinigheidje na.

VOORS :
+ Kek uiterlijk en interieur
+ Onderweg te bedienen vouwdakje
+ Overal te parkeren
+ Geinig en fel motortje
+ Zit vol leuke gadgets
+ Ontzettend vrolijk wagentje voor plezierritjes

& TEGENS:
- Krap en onpraktisch
- Weinig comfortabel
- Helemaal niet zo zuinig
- Ongemanierde aandrijving
- Op de snelweg: lawaaiig vouwdak, zeker bij veel wind.

DE OUDE OF DE NIEUWE 500?
De doelgroep van de nieuwe 500 is een heel andere dan die van de voorganger. Het origineel moest vooral goedkoop zijn in een tijd dat veel mensen al hun centjes bij elkaar moesten schrapen om net an een héél klein autootje te kunnen kopen. De huidige 500 is een luxe Panda in een kek jasje.

Maar in de praktijk vallen er toch best wel overeenkomsten te ontdekken. Zoals het tweepittertje, het schattige uiterlijk, het geringe formaat en het krappe interieur. Maar ook wel in rij-eigenschappen. Beide wendbare autootjes, heel geschikt voor de stad, maar bij langere reizen is het afzien.

Alles in perspectief natuurlijk. In 1960 zou de huidige 500 het toppunt van snelheid en luxe zijn geweest, een sportwagen gelijk. Terwijl de originele 500 met z'n top van nog geen 100 km/u momenteel eigenlijk alleen in de stad bruikbaar is.

Maar hartstikke lollig zijn ze alletwee. Hebbedingen.

TOT SLOT
Juist de rafelrandjes maken deze uitvoering van de 500C tot een ontzettend geinig wagentje waar ik met een grote grijns in rij. Daarbij zijn alle dames in de familie jaloers; de sleutel moet dan ook zorgvuldig worden verstopt.

Maar het is goed dat we voor lange afstanden over comfortabeler en praktischer alternatieven beschikken. Was de 500C de enige beschikbare auto geweest, dan hadden de minpunten veel zwaarder gewogen.

Iets om rekening mee te houden als u, lezer, op zoek bent naar een volgende automobiel: de Fiat 500 is, zeker in cabrio-uitvoering en met TwinAir, bepaald geen doorsnee-auto en daarmee lang niet voor iedereen een goede keuze.
Verstandige en praktisch ingestelde mensen kopen natuurlijk gewoon een Fiat Panda 3 met viercilinder. Veel meer ruimte en comfort voor veel minder geld.