Uitvoering

Visa 11 RE

Versnellingen

4, Handgeschakeld

Bouwjaar

1986

Jaar van aanschaf

2003

KM-stand bij aanschaf

88.000 km

KM-stand laatst

0 km

ERVARINGEN

19 juli 2004

Nadat mijn 2-cilinder Visa door zijn remmen was gegaan, ben ik op zoek gegaan naar een 4-cilinder. Omdat ik veel snelwegkilometers maak, leek me dat een veilig plan - de 2-cilinder is wel érg traag.

Op marktplaats vond ik voor weinig geld een auto die ik meteen naar een Citroënspecialist heb gereden voor een grote beurt en zaken als balanceren en nieuwe banden. Bijzonder is dat mijn auto nog helemaal roestvrij is. Zelfs aan de deuren en spatborden, zit geen spoortje.
De Visa biedt een comfort zoals je dat van een Citroën mag verwachten: hij is supercomfortabel geveerd maar helt in bochten flink over. Ook is het een stille auto. De motor hoor je nauwelijks en alleen boven de 120 km/u hoor je (flink wat) windgeruis. Rammeltjes en kraakjes kent mijn Visa niet. Toch mis ik het charmante gebrul van de 2-cilinder.
De ruimte is voor zo’n kleine auto onverwacht. Voorin kunnen twee lange mensen zitten. Volwassenen hebben op de achterbank echter niets te zoeken. De bagageruimte is flink. De kinderwagen, baby, mijn mevrouw en ikzelf passen er allemaal in. Al blijft er dan weinig ruimte over.
Ik gebruik de Visa als tweede auto naast een klassieker. Het voordeel is dat de houderschapsbelasting goed te betalen is (auto weegt 784 kilo) en ook de verzekering kost me de kop niet. Alleen de garagerekeningen gaan af en toe behoorlijk boven de begroting...

Update:
De Visa moest de deur uit omdat ik dichter bij mijn werk ging wonen en twee auto´s dus te veel werd. Omdat de Visa via de normale kanalen niet voor een redelijke prijs te verkopen was, besloot ik hem te doneren aan het onderdelenmagazijn van de Visa Club. Zij vonden de auto echter nog te mooi om te slopen (waar vind je nog een roestvrije Visa) en boden aan om een goede nieuwe baas voor het autootje te vinden.
Inmiddels is dat gebeurd. De nieuwe eigenaar is een liefhebber, moet de auto bij een door de club voorgeschreven garage laten onderhouden en als hij hem wil verkopen, moet dat weer via de club gebeuren. Mijn Visa is dus verzekerd van een goed verzorgde oude dag. Misschien haalt hij de klassiekerstatus nog wel eens...
Voorlopig ben ik wel even genezen van de Visa. Maar wie weet, als ik ooit nog eens een varkensneusje in zo´n funky jaren ´80 kleurtje tegenkom, ga ik vast weer door de kniëen.

PROBLEMEN

19 juli 2004

Op een zeker moment startte de auto steeds moeilijker. Na enige tijd deed hij helemaal niets meer. Daarop is een sproeier op de carburateur, verdeelkap en startmotor vervangen. Nu start hij altijd in één keer.
De apk was vervolgens een lijdensweg. Er zijn verschillende rubbers en een gordel vernieuwd. Ook moest men op zoek naar een andere veerpoot. Omdat Visa’s schaars worden, is het moeilijk onderdelen te vinden. Volgens de overlevering zijn er nog 1000 rijdende Visa’s in Nederland. Als gevolg heeft mijn auto 5 weken bij de garage gestaan voordat hij goedgekeurd kon worden.
Daarnaast zijn er nog wat kleine problemen geweest: regelmatig deden de achterlichten het niet omdat er de fittingen voor de lampjes een aanslag zat, is er een slang voor de koelvloeistof losgeschoten met een spectaculaire rookontwikkeling als gevolg.
Sommige accessoires hebben de tand des tijds niet overleefd: de achterruitenwisser doet het nog maar half, de achterruitverwarming doet helemaal niets meer, het klokje kan alleen nog half 6 en half 7 aangeven en de bekleding is versleten. Inmiddels heb ik daarvoor een nieuw interieur op de kop kunnen tikken.
Jammer dat ik binnenkort dichterbij mijn werk ga wonen en de noodzaak voor een tweede auto is verdwenen. Net nu alle problemen zijn opgelost, moet ik op zoek naar een nieuwe baas voor de Visa.

6,0