Citroën DS3 VTi 120 So Chic (1900)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	DS3 VTi 120 So Chic
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	1900
Jaar van aanschaf	2011
KM-stand laatst	92.500 km

Een terugblik

92.500 km
18 april 2013

Het begon met het gevonden hebben van mijn eerste baan, met daarbij als erg leuke voorwaarde het uit mogen zoeken van een eigen leasewagen. Weliswaar was er een beperking qua merken, maar dit hoefde geen probleem te zijn. Redelijk onbevooroordeeld ging ik het keuzetraject in, ondanks dat er van huis uit een voorkeur voor Volkswagen was. Zelf hadden auto’s nooit een bovengemiddelde interesse gehad van mij, omdat het simpelweg nog nooit aan de orde was. Echter, al snel kwam ik er achter dat de Polo BlueMotion toch niet echt positief stond aangeschreven op het gebied van vermogen en geluidsproductie. Dit terwijl ondertussen Fiat de kakelverse Punto Evo op de markt had gebracht met een leuke 1.3 Diesel onder de kap, die niet alleen een cilinder extra had, maar tegelijkertijd ook nog eens financieel erg gunstig was. Ik zat me er flink op te verlekkeren, temeeromdat het interieur er toch wel erg mooi uit zag. Zeker een stuk speelser en moderner dan dat van mijn voorloopauto, een Polo Comfortline, met een 1.4L benzine die 80pk voort wist te brengen.

Ondertussen zag ik toevallig een reclame op tv van een auto die er wel erg hip uitzag, van een merk wat ik tot dan toe nog niet had overwogen. Het bleek om het nieuwste model van Citroën te gaan, die een sportieve tegenhanger van de C3 op de markt had gebracht. Wat een prachtwagen zeg, maar wel een flink stuk duurder dan de Punto Evo of VW BlueMotion, wegens het gebrek aan eco-diesel. Toch maar terug naar Fiat, om daar eerst een proefrit mee te maken. Om diezelfde rit maar samen te vatten: Lekker motorblok, maar slechte stoelen, te lichte besturing en een zompige schakelbak. Ik ben nog nooit met zo een grote lach van tevredenheid in mijn Polo gestapt als de morgen na de Punto proefrit. Ergonomisch was de Volkswagen toch echt een stuk fijner.

Dan toch maar een proefrit aanvragen bij Citroën. Om deze maar samen te vatten: WOW!! Instappen, en wegrijden alsof je hem al een jaar onder je kont had. Heerlijk strak sturen, met een stuurwiel wat fantastisch aanvoelt. Dit in een cockpit die heel mooi ontworpen was, prachtig pianozwart (iets wat in 2010 nog amper werd toegepast). Het koppelingspedaal voelde heel strak aan en behoefde niet ver ingetrapt te worden, wat het sportieve karakter benadrukte. Dit werd mijn auto! Geen twijfel over mogelijk.

Uiteindelijk is het volgende besteld:

120 Vti Motor
Omdat benzine tot de mogelijkheden behoorde en dit model weinig meer kostte dan de 95pk HDi, ging mijn voorkeur uit naar een benzine blok met meer PK’s. Op papier klonk het al beter, in de praktijk zou het, bleek later, nog veel positiever uitpakken.

Pack HiFi
Voor een betere muziekervaring. Hier heb ik zeker geen spijt van gehad. Op klassiek gezet wegens de heldere klank, en vervolgens een bass boost + “loudness” om het lage en lage-midden bereik op te vullen. Dit gaf voor mijn ervaring een mooi, vol, helder en neutraal geluid. De pop/rock-setting werd ik erg moe van, en is compleet uit balans.

Pack Confort
In eerste instantie genomen voor de automatische airco. Niet omdat ik het nodig had, maar omdat de draaiknoppen van de handmatige airco er dusdanig goedkoop en lelijk uitzien, dat ze afbreuk doen aan het gehele dashboard. Uiteindelijk was ik erg te spreken over de automatische ruitenwissers, welke zeer prettig werkten. Enig kritiekpunt was dat ze in hooguit 10% van de gevallen iets sneller zouden kunnen wisselen van stand, maar dat is een kleinigheid. Het grootste voordeel was echter de automatisch dimmende binnenspiegel. Nooit meer zonder!

Ashera 16” velgen

Deel 2

92.500 km
18 april 2013

Ashera 16” velgen
Voor de looks, maar achteraf gezien ook geen slechte keus wegens het comfort. De auto is al hard zat. Wel is het spijtig dat je met 17” Bridgestone Potenza’s kreeg, welke tot de betere banden in de semi-sportieve klasse horen. Ik moest het doen met Michelin Energysavers, welke met droog weer nog OK waren, maar bij nattigheid ronduit slecht.

Sportpakket
Leuk voor de pedalen, maar uiteindelijk een must wegens de sportstoelen. Wat zaten die goed zeg in vergelijking met de gewone zetels. Heerlijke steun in de zij bij het betere bochtenwerk en in algemene zin erg comfortabel en niet te hard. Kritiekpunt was echter dat de zitting wat aan de korte kant was. Dit kwam wellicht ook doordat ik de stoel op z’n laagst had. Nadat ik deze iets hoger had gezet was de steun voor mijn bovenbenen iets beter.

De rijervaring.

Omdat ik de wagen afgelopen december vaarwel heb moeten zeggen, bij deze toch nog even een indruk die de wagen op mij heeft achtergelaten. Het mag gezegd worden dat ik nog steeds met een goed gevoel terug kijk op de vele kilometers die met de DS3 zijn gemaakt in de twee jaar tijd dat ik hem had. Veel dingen leer je achteraf ook pas waarderen, of wanneer je een leenwagen mee krijgt. Zo was voor mij het motorblok vanaf het begin af aan al genieten, heerlijk soepel met een mooie, geleidelijke vermogensopbouw. Nee, het is geen turboblok wat bij de 1800 toeren een duw geeft, en er bij 4000 al mee ophoudt. Integendeel, bij lage toeren is het heerlijk rustig rijden als de kracht niet nodig is, en als de kracht wel nodig is, dan ga je een tandje terug om bij de 3500-4000 uit te komen, en zo je eigen duw in de rug te creëren. Daarmee is de auto heerlijk vlot te noemen en kom je eigenlijk geen vermogen tekort, zeker niet in Nederland. Vanaf een vrachtwagen naar de linkerbaan kan normaal in z’n 5, maar moet het wat vlotter, dan kan er ook terug worden geschakeld naar z’n 3 om er echt vlot vandoor te gaan. Op de Autobahn kan hij ook redelijk mee komen. Het grote voordeel is hoe de versnellingsbak is verdeeld. Op de korte invoegstroken kan je namelijk in z’n drie vaak precies de 130 aantikken om in te voegen:

De tweede versnelling loopt tot 80 km/h
De derde versnelling loopt tot 130 km/h
De vierde versnelling loopt tot 170 km/h
De vijfde is begrensd op 190 km/h

Inderdaad, de motor is begrensd. Bij 5800 RPM voel je dat de motor inhoudt, zeker als je heuvel af gaat. Mocht je er door een flinke afdaling overheen gaan dan zorgt de auto er zelf voor dat je langzamer gaat rijden. Overigens ligt dit waarschijnlijk aan het feit dat er dus die Michelin Energy Saver banden onder liggen, welke enkel tot 190 km/h zijn goedgekeurd.

Wat geluid betreft blijft het een viercilinder, hoog in de toeren is er niks bijzonders aan. Maar juist bij lage toerentallen klinkt hij heerlijk zacht, als een naaimachine bijna, met een zachte zoem. Een mooi geluid als je je door de stad beweegt. Hoe zacht en soepel het blok eigenlijk klonk viel mij pas op toen ik diezelfde Polo 1.4 weer een keer terug kreeg als tijdelijke auto. Ik moest de handleiding er op naslaan om te kijken of het geen diesel was, zo rauw klonk het blok. Niet om aan te horen, en niet vooruit te branden. Overigens is de 1.4 VTi, met 95 PK, ook een stukje rauwer dan de 120 VTi. Deze heeft bovenin duidelijk minder vermogen, maar sloeg er ook in de 190 aan te tikken op de Autobahn. Maar de 1.6 is duidelijk het betere blok.

Is er dan niks mis? Jazeker, een zesbak had het afgemaakt. Op de snelweg draait de auto toch wel aardig wat toeren in z’n 5. Het precieze aantal weet ik niet meer, maar bij 130 is hij rumoeriger dan nodig, en dus ook onzuiniger. Hoewel, onzuinig, voor een benzine met 120 PK is het met een gemengde rit redelijk eenvoudig 1 op 16 te rijden. Zit er veel snelweg bij en laat je de teller niet boven de 120 uit komen, dan is 1 op 18 ook goed haalbaar. Dat zijn nette waarden voor een auto van 1050kg met de genoemde vijfbak. Genoeg kleine turboblokjes die het hem niet nadoen.

Hierin deel ik de mening van Autoweek zelf overigens, terwijl 80 in z’n twee nog niet een zo een lange overbrenging is, als je ziet dat men deze tegenwoordig gerust tot de 100 door laat lopen. Echt giftig wordt de auto echter nooit. Wat sturen betreft geen enkele klacht, je merkt goed wat de auto doet en hoe je grip is. Mijn huidige Ford Galaxy voelt een stuk vager een elektronischer aan dan de DS3, ondanks dat het natuurlijk een ander type auto is.

Wat ruimte betreft heb ik één grote klacht: Beenruimte voor de bestuurder. Als ik met mijn 1.84 werkelijk lekker wil zitten met m’n benen dan moet mijn stoel dusdanig ver naar achteren dat er achter mij met geen goed fatsoen meer iemand kan zitten. Ik verdwijn zelf nog net niet achter de grote C-stijl. Overigens is het zicht niet in het geding gekomen. Op zich zou dit niet zo erg zijn, ware het niet dat ik het stuur niet ver genoeg naar me toe kon halen. Om m’n benen een beetje te kunnen strekken moest ik er dus als een waar petje voor gaan zitten. Mijn polsen op het stuur leggen was enkel mogelijk als we met vier man op pad gingen en ik noodgedwongen naar voren moest, uiterst oncomfortabel! Lekker reizen kan je met deze auto eigenlijk hooguit met drie personen, met vier personen moeten er concessies worden gedaan. De bagageruimte is overigens wel voldoende als je met vier man een weekendje weg wilt en het tot een aantal goede weekendtassen beperkt houdt.

Verder is een veelgelezen klacht dat de bediening van radio en cruisecontrol via stengels achter het stuur gaat. Naar mijn inzien compleet ongegrond! Wat een heerlijk alternatief zodat je stuur niet met knopjes bezaaid raakt. Tijdens het rijden vind ik het een stuk comfortabeler om met mijn middel- en ringvinger de audio te bedienen, en m’n hand op dezelfde positie aan het stuur te kunnen houden, dan dat ik met mijn duim geforceerde bewegingen moet maken. Na een paar keer oefenen heb je alle knoppen gevonden en werkt het heel intuïtief.

Deel 3

92.500 km
18 april 2013

Wat mij wel enigszins tegen is gaan staan is toch het stuiterige karakter van de auto. In Nederland niet zozeer een issue op de snelweg, maar in steden en landen met slechter wegdek toch weldegelijk een issue. De auto is redelijk straf geveerd en gedempt, dit in combinatie met de korte wielbasis zorgt er voor dat je wel ieder hobbeltje of gaatje voelt. Spijkerhard is het niet, maar comfortabel is anders. Zou ik in België wonen dan zou het mij zeker te oncomfortabel zijn. Wel is de auto enorm stabiel te noemen. Daar waar de Polo ronduit instabiel werd rond de 170 km/h, geeft de DS3 je het gevoel dat er bij 190 nog veel meer in zit, en leg je gerust je arm in het raam. Ook met 190 over door wat leuke bochten jagen op de A3 in Duitsland is geen enkel punt. Dit zijn bochten waar ik met mijn huidige Ford Galaxy toch graag even het gas los laat om zeker niet harder dan 165 er doorheen te gaan.

Met de remmen is overigens ook niks mis.... bij droog weer. Bij noodstops blijft de auto redelijk stabiel, ook al wordt de kont wel heel erg licht. Ook leek hij iets naar één kant te trekken. Bij nat weer is het echter uitkijken, er zat bij mij een flinke vertraging op het remmen bij flinke regen. Had ik dit niet in acht genomen, dan verkijk je je heel snel. Wellicht raakten de schijven enigszins op tegen het einde van mijn berijdingsperiode?

Verder moet ik zeggen dat ik de afwerkingskwaliteit zeker goed genoeg vindt voor een wagen in deze klasse. Ook na 90.000 km geen noemenswaardige kraakjes of piepjes, alles voelt nog even solide en stevig aan. Ik had nog steeds het gevoel met een nieuwe auto op pad te zijn. In de tussentijd was er echter wel een slangetje van de airco vast gemaakt, die voor een vervelend trillen zorgde in het dashboard.

Technische problemen gedurende de twee jaar:

- Defecte temperatuursensor
o Motor wilde slecht starten bij kou
o Teveel benzineinspuiting met grote rookpluimen tot gevolg
o Uiteindelijk niet weg kunnen komen
o Eveneens invloed op binnnentemperatuur, niet fijn in winter

- Koelslangetje kapot
o Oververhitting motor
o 5 km rijden ging nog net, kon dus bij de dealer komen

- Uitvallen bluetooth/USB box
o Nooit een oplossing kunnen vinden

Mochten er vragen zijn naar aanleiding van mijn ervaring met deze erg leuke auto, stel ze gerust. De reden waarom ik deze review alsnog heb geschreven is omdat er nog geen enkele beschikbaar was voor de 120VTi, en om aan te tonen dat het verbruik, ondanks dat hij op papier niet zuinig is, in de praktijk goed meekomt met alle geknepen ecoblokken, bij gelijk rijgedrag. Had ik een privérijder geweest, dan zou dit zeker mijn voorkeur hebben boven een 80 PK blok.

Ondertussen is het voor mij uitkijken naar mijn volgende auto. Wegens het in dienst treden bij een andere werkgever heb ik de DS3 eind 2012 over moeten doen aan een collega. Hier kwam een tijdelijke Ford Galaxy met 140 PK diesel voor terug. Praktisch, maar deze is zowaar nog straffer geveerd en gedempt als de DS3. En de gasrespons gecombineerd met turbogat is natuurlijk een stuk minder dan het mooie directe wat de Citroën bood. Nog een weekje geduld, en dan wordt er echter een leuke 1-serie afgeleverd, zodat mijn plezier in het rijden zeer waarschijnlijk ook weer terug is.