Audi Cabriolet 2.3 (1992)
autoreview
Signalement
Uitvoering | Cabriolet 2.3 |
---|---|
Versnellingen | 4, Automaat |
Bouwjaar | 1992 |
Jaar van aanschaf | 2014 |
KM-stand bij aanschaf | 270.000 km |
KM-stand laatst | 275.000 km |
Mijn eerste cabriolet
- 275.000 km
Eigenlijk altijd een fervent en gepassioneerd motorrijder geweest die helemaal niets van cabriolets moest hebben. Keek er ook nauwelijks naar om in het verkeer. Maar na een crash met mijn laatste motor en daardoor een blessure aan mijn schouder, heb ik het besluit genomen om te stoppen met motorrijden. Van de ene op de andere dag waren mijn twee motoren verkocht en het pak en helm aan de wilgen gehangen.
Twee jaar heb ik er geen gemotoriseerde hobby meer op nagehouden. Totdat het ging kriebelen. Er moest iets anders komen naast mijn huidige dagelijkse vervoersmiddel, de Honda FR-V. Wat moest het worden. Na wat brainstormen had ik besloten om een cabriolet aan te schaffen. Was eigenlijk nog het enige type auto wat ik nog nooit heb gehad. Een echte sportauto, een beul van een terreinauto, een stationwagen, een SUV, sportcoupé, zelfs een heuse rijdende prototype, noem het maar op. Ze waren allemaal al eens in het bezit geweest. Behalve de cabriolet. Na wat wikken en wegen moest ik kiezen tussen een Ford Streetka of een Audi Cabriolet.
Uiteindelijk werd het een Audi Cabriolet omdat hier ook nog passagiers achterin kunnen zitten. Gezocht en gevonden in de lagere regionen van de prijsklassen.
Bij een handelaar voor een prikkie een echt goed onderhouden en keurig uitziende Cabriolet gevonden. Wel waren er lelijke en veel te grote 18 inch velgen gemonteerd en moest de auto wel even gepoetst worden. De kap was nog erg goed en recentelijk was er groot onderhoud gepleegd. De kilometerteller is vervangen en keurig op de nota vermeld bij welke kilometerstand. Verder zat er een uitgebreide verzameling nota's bij van de laatste eigenaar.
Na de aanschaf heb ik via Ebay in Duitsland mooie originele Audi 17 inch velgen gevonden met goede banden. Een superkoopje voor 200 euro.
De auto heb ik afgelopen winter gekocht en moest een paar maandjes geduld hebben voor ik er echt mee kon rijden. Maar afgelopen voorjaar was het dan echt zover.
Vrij kort na de eerste honderden kilometers begon de auto koelvloeistof te lekken. Bleek dat er een extra hulpradiator lekte. Deze was nodig bij het regelmatig trekken van een caravan. Aangezien ik nooit van plan ben om er een caravan achter te hangen is deze hulpradiator afgedopt en de lekkage eenvoudig en goedkoop opgelost. Kort na deze reparatie begon de automatische versnellingsbak te lekken. Was slechts een lekkende pakking van de carterpan. Ook snel verholpen en ook geen prijzige reparatie gelukkig.
Intussen heb ik nu ongeveer 4000 km gereden zonder problemen meer.
Hoop nog lang deze Cabriolet van Audi te kunnen koesteren.
Mijn (rij)impressies gedurende deze periode van bezit:
Uiterlijk: deze Cabriolet (en geen 80 of 90 cabriolet zoals veel mensen de Audi onterecht noemen) is echt een plaatje. Tijdloos, strak, geen onnodige poespas en ondanks haar leeftijd (22 jaar inmiddels), ook een best chique verschijning in de donkergroene metallic kleur. Uiteraard met zwart stoffen dak. Een mooie combinatie. Ook doen de chroomaccenten van de sierlijsten en frontgrille het erg goed voor haar verschijning.
Met de huidige strakke 17 inch wielen komt de auto allerminst verouderd over. Met de kap dicht ziet de Audi er goed uit. De stoffen kap heeft een mooi design met een mooie vloeiend aflopende achterkant. Wel heb je een enigszins grote dode hoek door de brede achterzijde van de kap. Het ruitje is van PVC en erg krasgevoelig. Voorzichtigheid is geboden bij het in,- en uitvouwen van de kap en bij het schoonmaken. Mijn kap is overigens handbediend. Leek mij toch minder storingsgevoelig dan de elektrische variant.
Met de kap open ziet de Audi er nog fraaier uit dan dicht. Geen storende rolbeugels en de strakke vormgeving komt nog beter tot haar recht. De chroomlook sierlijsten van de voorruit en de sierlijsten onder de zijramen en afdekkap van het dak lopen mooi om de auto heen. Chique.
Het interieur is ook erg mooi. In mijn geval zwart leder ( ook in goede staat verkerend) en nette wortelnotenhout inlegdelen. Past goed bij de chique uitstraling van de hele auto. Wel merk je dat de jaartjes gaan tellen voor de auto, want hier en daar beginnen er in het interieur wat kleine dingetjes los te laten. Niet ernstig en prima op te lossen. Ook zouden er een paar lampjes van de dashboardverlichting vervangen moeten worden. Ze doen het niet meer. Maar voorlopig heb ik geen zin om daarvoor het dashboard open te maken.
Zodra je de motor start (2.3 liter vijfcilinder) hoor je de mooie donkere ronk. Een beetje gas geven en de ronk wordt een prachtige maar bescheiden brul. De motor is geen hoogtoerige krachtbron. Misschien ligt het aan de leeftijd en ervaring van het motorblok, maar de trekkracht moet je ook niet zoeken in de onderste regionen van de toerenteller. Ook is met beleid warm rijden een must voor het oude hart van deze dame op middelbare leeftijd. Zolang de motor nog koud is hoor je wat mechanisch gerommel, maar dit verdwijnt al snel met het oplopen van de motortemperatuur.
De automatische versnellingsbak schakelt nog goed, als je rekening houdt met de ouderdom. Misschien wat lichte schokjes af en toe, maar op en terug schakelen gaat goed. Ook hier merk je dat de auto een oudere bak heeft, want in vergelijking met de automaat van mijn Honda FR-V is de Audibak traag en mist ze eigenlijk wat extra versnellingen.
De remmen voldoen goed, maar niet meer dan dat. Ze zijn niet erg scherp dus je moet wel iets meer drukken om hard te kunnen remmen.
Tot nu toe nog geen olie hoeven bij te vullen. Dus nog geen echte mankementen tegen gekomen.
Eigenlijk moet je bij een hobby voertuig geen benzineverbruik bijhouden. Een hobby mag wat kosten, toch? Maar een heel klein beetje heb ik het toch gedaan. Globaal denk ik dat deze fraaie youngtimer zo'n 10 km ver komt per litertje benzine.
De wegligging is niet erg strak. Het is ook geen auto om wild mee te gooien en te smijten. Lekker onthaasten en rustig cruisen. Daar is de auto echt voor gemaakt. Je merkt ook dat de auto wat wringt op oneffen wegdek. Deze piepjes en kraakjes moet je voor lief aannemen. Hoort nou eenmaal bij de meeste cabriolets. Het geluidsniveau met gesloten kap valt erg mee. Je hoort wat windgeruis, maar de motor is redelijk stil. Met kap open kan je prima tot zo'n 130 km/u rijden zonder storend windgeruis. Wel heerlijk in de buitenlucht en goed uit de wind door de voorruit.
Al met al. Tot nu toe echt honderd procent meegevallen, zo'n dakloze automobiel. Voorlopig ben ik aan de Audi gehecht geraakt en gaat ze niet meer weg. Ze kan heerlijk in een droge garage staan dus wat mij betreft mag ze nog heel lang op mooie dagen van de wegen gebruik maken.
En grappig is het wel. Voorheen gaf ik nauwelijks om cabrio's. Maar tegenwoordig kijk ik vaak om mij heen naar al die mooie en nieuwe cabriolets. Het leuke is dat ik met mijn oude dametje hetzelfde plezier heb als die tien of twintig keer duurdere nieuwe topless rijders. We rijden allemaal in dezelfde "open lucht".
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.