Alfa Romeo 75 2.0 Twin Spark (1990)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	75 2.0 Twin Spark
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	1990
Jaar van aanschaf	2005
KM-stand bij aanschaf	200.410 km
KM-stand laatst	0 km

ERVARINGEN

14 februari 2007

Na 5 jaar met de wens rondgelopen te hebben ooit een Alfa 75 te bezitten, kon ik dat 2 weken voor mijn 20ste verjaardag in september 2005 realiseren. Het werd een rode 75 Twin Spark uit 1990. Gekocht onder hevig protest van moeders voor slechts 1500 euro, bij Auto Centro uit Echt. Werd voor die prijs nog afgeleverd met kleine beurt, APK en een andere kofferklep (blanke lak liet los) ook. Natuurlijk heeft hij hier en daar wat roest en verkleuringen in de rode lak, maar wat verwacht je van een auto van 17 jaar oud.

Verder is het een beest van een auto met zijn agressieve vormen, je trekt er echt veel bekijks mee. Dit is eigenlijk geen auto voor mensen die niet kunnen rijden, deze auto is op het droge zo goedmoedig als maar zijn kan, maar bij nat weer staat een onervaren chauffeur zo achterstevoren. Deze auto heeft namelijk achterwielaandrijving en een sperdifferentiëel. Als je dit eenmaal onder de knie hebt, kan je hier erg veel plezier van hebben.Ik grapte nog bij de specialist dat ik me al had afgeleerd om Franse auto’s te rijden (zie andere review), en dat ik me nu nog moest afleren om Italiaanse auto’s te rijden. En heb ik het me na meer dan een jaar afgeleerd? Absoluut niet! Zelfs moeders is ondertussen dol op de Alfa.

Deze auto heeft alles wat je je als liefhebber maar kan wensen. Het koppelt een heel redelijk niveau van comfort aan een buitenproportionele wegligging dankzij zijn bijna perfecte gewichtsverdeling. Zeer indrukwekkend, zeker voor een 4-deurs sedan. Om het nog beter te maken heb ik de auto laten verlagen en monteren met gele Koni’s, gelukkig heeft het comfort er weinig onder te lijden, behalve bij korte oneffenheden. De passagiers zijn niet gewend dat een auto zo hard door de bocht kan, dus die staan doodsangsten uit. Erg leuk is dat.

Motorisch is er ook weinig te klagen, met het Twin Spark-blok; het heeft voldoende koppel onderin, en als je ’m op z’n staart trapt spurt hij aardig hard en luidkeels weg, vooral als je boven de 4500 toeren komt. Hij is erg gretig, dus op de snelweg moet je oppassen want je rijdt zo 150 km/h zonder dat je erg in hebt. Zelfs bij 180 km/h krijg je bij plotseling volgas geven nog een duwtje in de rug om door te gaan tot over de 200 km/h. Ik heb 210 op de teller gehaald, hij had nog wat over, maar ik vond het al hard genoeg voor zo’n oud beestje. Het Twin Spark-blok is oerdegelijk zolang je hem netjes warm rijdt en de olie op peil houdt. Olie verbruiken zal een oudere Alfa al gauw doen, pas bij meer dan 1 liter op 1000km hoef je je pas zorgen te gaan maken schijnt het. Die van mij zit ongeveer 1 liter per 1700km. Afgelopen zomer ben ik met m’n vriendin een weekendje naar Parijs geweest met de Alfa, de reis was een echt feest, vooral in de Ardennen. Als je een Alfa 75 koopt, zou ik niet voor een lichtere uitvoering dan de Twin Spark gaan. Anders ga je die dik 1100 kg toch merken. Het gemiddelde verbruik ligt ongeveer op 1 op 10, als ik normaal rijd en af en toe hem eens flink uit laat (bij warme motor uiteraard).

In het interieur is er voldoende plaats voor de passagiers en de stoelen voldoen, alleen had ik graag wat meer zijdelingse steun als je wat harder door een bocht gaat. Op de achterbank zit men iets hoger dan voor, omdat de versnellingsbak ook tussen de achterwielen zit. Dit is geen nadeel tenzij je wat langer bent, je hebt dan een mooi uitzicht naar voor toe. Wat ik vooral mis echter, zijn vakken in de portieren om bijvoorbeeld CD’s in te bewaren. Wat ook apart is, is dat het stuur niet helemaal recht voor je zit, het zit een beetje in een hoek ten opzichte van de bestuurder. Echt last heb je er niet van, maar je merkt het wel. De hendels van de ruitenwisser en richtingaanwijzer zijn net soepstengels, ze voelen kwetsbaar aan. De bediening van de schakelpak kon ook beter, deze is vrij hakerig en vaag. Ik weet niet wie de asbak van de Alfa 75 heeft bedacht, maar het moet een kettingroker zijn geweest, het ding is enorm. Nog zoiets is de plaats van de bediening van de electrische ramen: deze zitten in de hemel bij de bediening van de leeslampjes en interieurverlichting. Hierdoor wil het wel eens voorkomen dat mensen denken dat je naar hen zwaait, terwijl je gewoon je raampje open aan het maken bent. Het zicht naar achteren is wat minder door de wigvorm van de carosserie dat dit type heeft, gecombineerd met de kleine en schuine achterruit, en nog een punt van kritiek is de kleine opening naar de verder vrij ruime kofferbak.

Ik vat nog kort even de plus- en minpunten samen over deze auto:

Positief:
- Achterwielaandrijving
- Veel auto voor weinig geld
- Rijgedrag
- Pittige motor met veel trekkracht
- Agressief uiterlijk
- Betrouwbaarder dan men denkt, mits goed onderhouden

Negatief:
- De uitlaat is het laagste punt van de auto, dus oppassen over drempels. Er zijn er al genoeg geweest die hun hele uitlaatspruitstuk van de cilinderkop af hebben gereden over een drempel.
- Roestgevoeligheid
- Zitpositie bestuurder
- Bediening schakelpook
- Toegankelijkheid kofferbak
- Opbergvakken interieur (het gebrek eraan)
- Onderdelen niet goedkoop
- Alfa Romeo Control.... om mijn vriendin te citeren: ’net zoals de meeste vrouwen, het zanikt een hoop terwijl er niks aan de hand is’
- Kleinigheidjes zoals benzinemeter met eigen leven, zwabberende kilometerteller, gebrekkige verwarming, richtingaanwijzer die steeds terugkomt

Helaas heb ik de auto sinds oktober geschorst staan in verband met mijn studie. In dagelijks gebruik is zo’n auto gewoon te duur voor een student, wil je hem fatsoenlijk onderhouden. Na mijn examens ga ik er weer mee rijden, en na de zomer besluit ik wat ik ermee doe. Of een grondige opknapbeurt (roest, en lakwerk... verder eigenlijk nog in prima staat ondanks de kilometerstand), of doorverkopen en iets nog leukers zoeken (Alfa 75 V6?).

(Update 22-11-2007)
Ik heb de 75 verkocht aan een goede vriend van me. Het Alfa-virus grijpt om zich heen in mijn omgeving: die vriend van me rijdt rond met m’n ex-75, een andere vriend van me heeft een 33 1.7 gekocht, en een neefje van me een 33 1.4. Wat er voor mij in plaats van de 75 komt? een Alfa 164 3.0 V6. Daar zal tzt ook wel een review van komen. Ik heb ’m nog niet thuis staan, maar de proefritjes waren heerlijk.

PROBLEMEN

14 februari 2007

Ja, die heb ik gehad. Vooral in het begin eigenlijk, we zullen het maar op nieuwigheid houden. Mechanisch ervaar ik het als een solide auto, maar het electrisch systeem blijft een zorg. Hierbij een lijstje van alle mankementen die ik heb gehad aan de 75:

- In de eerste maand dat ik de auto had ettelijke keren gehad dat een stekkertje achter het dashboardkastje slecht contact maakte, waardoor de brandstofpomp soms geen spanning meer kreeg, met als gevolg dus dat de auto niet meer startte, afsloeg bij wegrijden, of ging schokken. Na een tijdje geloofde ik het wel, en heb ik een nieuwe kabel rechtsstreeks vanuit het relais naar de brandstofpomp getrokken.
- Later ook een keer gehad met de kabel die naar de bobines loopt, op dezelfde manier opgelost
- Vlak na aanschaf ging m’n middendemper rammelen, de specialist had deze gelast voor de APK in verband met lekkage, maar dat is dus niet goed gegaan. Op kosten van de specialist een nieuwe middendemper gemonteerd.
- Ook vlak na aanschaf begaf de gordelspanner van de bestuurdersstoel het, dit ook op kosten van de specialist gemaakt. Hulde voor de Alfa-gekken van Auto Centro uit Echt!
- Olielekkage langs de nokkenasversteller. Met wat vloeibare pakking opgelost, lekt nu niet meer. Dit was overigens eigen schuld, omdat ik wat te veel olie had bijgevuld.
- Elektrische raambediening en interieurverlichting uitgevallen, zekering eruit gehaald, contacten zuiver gemaakt, en alles deed het weer.
- Hevel van de handrem desintegreerde in mijn handen. Weer netjes in elkaar gezet.
- Voordat ik de auto wegzette in de schuur had hij wat last van dat hij af en toe een paar keer flink schokte, vooral bij accelereren vanaf lagere toerentallen. Als ik er weer mee ga rijden ga ik eerst de luchtmassameter en het gasklephuis eens goed zuiver maken, en er nieuwe rotors en verdelerkappen op zetten. Dan moet het wel weer goed zijn, maar dit is eigenlijk normaal onderhoud dus.

Een Alfa 75 is dus een erg leuke auto, maar ik zou hem alleen aanraden als je zelf kan sleutelen. Anders kunnen de kosten aardig de pan uit rijzen, als je voor elke kleinigheid naar de specialist moet. Ondanks dat er een aantal dingetjes hebben gemankeerd aan de auto, heb ik hem toch 4 sterren voor de betrouwbaarheid gegeven, omdat er eigenlijk niet echt serieus iets kapot is gegaan. Ik had vooraf veel meer problemen verwacht. Eigenlijk was dit hele verhaal niet nodig, ik kan alles in 1 zin samenvatten: over deze auto krijgen mijn kinderen later veel sterke verhalen te horen.

8,0