Alfa Romeo 156 2.0 T.Spark 16V (1998)
autoreview
Signalement
Uitvoering | 156 2.0 T.Spark 16V |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 1998 |
Jaar van aanschaf | 2009 |
KM-stand bij aanschaf | 145.000 km |
KM-stand laatst | 210.000 km |
Kiezen en rijden
- 147.500 km
Gezocht: auto op LPG. Ivm milieu en kosten. Had een voorkeur voor Volvo, Saab of Alfa Romeo.
De zoektocht
Ik heb gereden in een fantastische mooie Saab 9-5 2.3t. Mijn gevoel sprak me tegen: te groot en te veel 'tandarts'. Te oud ook voor mij. Ook nog gezien: een driedeurs Saab 900 uit 1993. Sympathiek, maar de auto had jaren stilgestaan en het verhaal van de eigenaar gaf me geen goed gevoel. Dus niet gekocht. Een S60 uit 2001 met vijfcilinder benzinemotor bleek te duur, en een V40 heeft zo'n slap interieur. Dan Alfa. Stiekem mijn favoriet, maar ja, de verhalen hé. En toch: mijn speurtocht op internet bracht me bij een 166 op gas. Reed fijn, maar vond ik ook groot en wat te opzichtig (dikke skirts en velgen). Op een ochtend kreeg ik een mailtje over een rode 156 2.0 ts van 11/98. Net wat ik zocht. Nog diezelfde dag naar de verkoper in Kontich gereden, een particulier. Hij reed er zelf sinds een jaar mee, auto was optisch in goede staat gezien de leeftijd. De eigenaar had zelf het onderhoud gedaan, slechts 10.000 km gereden en de wagen was een jaar geleden nog succesvol tweedehands gekeurd. 144.905 km op het klokkie, alle boekjes erbij, viel goed mee. De zichtbare minpunten: barst in de voorruit, tankklep was gebarsten, airco deed het niet, remmen beten weinig en koppeling leek me versleten. Geen LPG installatie, maar ik voelde 'dit is het' en ging overstag. Wat onderhandeld over de prijs en de gok gewaagd: de auto gekocht zonder keuring. Mijn eerste Alfa, toch wel spannend.
Het oordeel van m'n garagist
La Bella een dag later op kenteken van de vorige eigenaar naar Grosemans Revisie in Kermt gereden. Mijn vraag: kijk de dame na en vertel me wat er beter moet. Het antwoord: motor en bak zijn in orde, zelfs de koppeling (oef). Maar, er zijn wat dingetjes (oh?). Radiator moet nieuw, één remklauw zit vast, hoofdremcilinder idem dito, enkele verse remblokken nodig, een slangetje in de airco, een nieuwe uitlaatdemper, twee banden en dingen als wissers, olie en filters. Allemaal leuk en aardig, ik was nog een keer het aankoopbedrag kwijt. Niet getreurd, de auto kan nu jaren mee verzekerde de garage me. Op 26 juni had ik een verzekering en eigen kentekens. Rijden maar.
Wat vindt de chauffeur?
Komende van een Astra uit 1999 met een 1.2 benzine snakte ik naar meer vermogen. Goed nieuws: dat is voorhanden in m'n rooie Alfa. Zowat 150 paardjes: feest. De lekkere sound krijg ik er gratis bij. De keerzijde van de medaille? De zware koppeling en het algemeen geluidsniveau. Alles is een stuk luider en zwaarder, minder 'smooth' dan in de Astra. Objectief valt het mee, maar in het begin vermoeide het mij. Ondertussen ben ik een paar duizend km Alfa virus verder en is m'n terughoudendheid weg: de radio gaat vaak uit, je hoort de motor, het geknisper van het leer en het werken van de ophanging. Heerlijk. Wanneer ik tussendoor nog eens met de Astra stuur heb ik het gevoel in een koekenblik te rijden. Afstandelijkheid troef.
De mening van het publiek
Het moet gezegd: de auto valt in de smaak bij... kleine jongetjes. Toen ik recent een camping kwam opgedraaid zei het kereltje langs ons: "Regarde pappie, une Ferrari". Even later stond het rechter portier open en kwam een 15 maanden oude uk enthousiast de auto ingekropen. Tutter in de mond, over het leer van de passagiersstoel, recht achter het stuur. Al sturend begon hij meteen alle knopjes uit te proberen. Het zegt veel over de auto, en over mij?!. 'Grote' mensen denken vaak dat het een coupé is, u weet vast waarom.
Het Alfa gevoel
Het bestaat dus, nu ook bij mij: het Alfa gevoel. Wordt het op de proef gesteld? Soms wel. De vijfbak schakelt wat moeizaam in achteruit, er zit massaverlies op het linker knipperlicht, tijdens het knipperen van datzelfde licht komt uit het dashboard af en toe een vreemde, zachte pieptoon. Alsof het allemaal leeft. Dat kan ik ook zeggen van het stationair toerental. Dat gaat vaak op en neer bij terugschakelen. Het koelwater blijft lang koud, de thermostaat lijkt defect. Het zijn bekende problemen volgens de Alfa club. Ik laat er maandag een specialist naar kijken (Autoafbraak Genk, gespecialiseerd in Italiaanse auto's).
De balans
Is het een geslaagd huwelijk, de Alfa en ik? Ja, ze heeft wat meer aandacht nodig dan haar voorgangers (Mercedes 124 300TD, Renault Kangoo, Opel Astra). En er zit nog steeds geen LPG in. Wat dacht u: het budget is opgegaan aan de herstellingen (nalatig onderhoud eigenlijk) maar ik rijd gelukkig ook stevig minder km's dan voorzien naar m'n werk. En als er als een iets piept of kraakt dan is er die lijn. Maar jongens toch, wat een lijn. Vooral achteraan en in profil vind ik het een plaatje. U raadt het: ik ben blij dat het een Alfa 156 geworden is.
Nog wat troubleshooting
- 147.971 km
Auto is terug van de specialist.
Vervangen:
gasklep (sloot niet goed meer af)
stappenmotor
temperatuursensor (de thermostaat was ok)
motor van raam achteraan (ging niet meer open)
slot achteraan (was blijkbaar ook stuk)
elektrisch verlies is opgelost
Kost: 450 euro.
Het resultaat: de motor liep in eerste instantie mooier. Maar, er is een ander probleem opgedoken: de twinspark houdt soms in, alsof ie op 3 cilinders loopt. Elektronisch uitlezen geeft geen foutmelding, moet iets mechanisch als een slechte bougie zijn. De startmotor maakt nu ook vaak rare geluiden, komt best ook snel een andere in. Ja, het blijft een avontuur zo een Italiaan, al wijt ik de meeste dingen nog steeds aan achterstallig onderhoud vanwege de vorige eigenaar(s).
Ik heb ondertussen geleerd dat de zware bediening van de koppeling het resultaat is van een versleten koppeling. Iets wat de eerste garage ontkende.
Heb de foto's aangepast, de rare roze lakkleur is van de zon en zie ik gelukkig alleen op de foto (in het echt is het diep rood).
Auto rijdt nu goed
- 154.800 km
De alfa is een tijd geleden binnen gegaan voor andere banden achteraan. Is toen uitgelijnd en de lambdasonde is vervangen. Meteen was het probleem van varierend stationair toerental opgelost. Startmotor is ook vervangen door eentje van de afbraak. Motor loopt nu mooi, was ook wel nodig want ik heb genoeg van de onvoorziene kosten. Koppeling is nog wel aan vervanging toe, en het niveua van de koelvloeistof zakt beetje bij beetje. Ik zou er ook graag lpg inleggen zoals eerst voorzien. Maar ik kijk morgen met een bevriende monteur of dat nog allemaal de moeite loont.
Poetsbeurt
- 210.000 km
De auto doet het goed en heeft op regulier onderhoud en ouderdomspuntjes na weinig aandacht nodig. Heb recent stukjes uitlaat vervangen (voorbuis en einddemper). Ook een slangetje van de luchtaanzuiging was gebarsten. Om valse lucht te vermijden dat ook vervangen. Verder een nieuwe deur gehangen, was schade aan na een rijles. Tot slot de auto gepolierd (gesimoniseerd in mooi Vlaams). Vooral de motorkap was helemaal dof, is nu weer spik en span. Geeft een fijn gevoel in zo een frisse en mooie auto te mogen rijden. De leeftijd is er helemaal niet aan te zien. Voel de neiging deze te gaan stallen om hem mooi te houden en een Guillietta te gaan rijden. Zal zien in de komende weken.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.