Alfa Romeo 147 2.0 T.Spark 16V Business Pro (2008)

autoreview

Gebruikersreview

26 februari 2012 om 00:35

Uitvoering	147 2.0 T.Spark 16V Business Pro
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2008
Jaar van aanschaf	2012
KM-stand bij aanschaf	46.500 km
KM-stand laatst	47.689 km

Eindelijk een Alfa!

47.100 km
26 februari 2012

Proloog:

Ik ben altijd al autogek geweest, maar dit is niet uit mijn autohistorie op te merken. Het kopen van mijn vorige auto's werd door omstandigheden vooral door het verstand bepaald, maar emotie was ver te zoeken. Allereerst kocht ik een Starlet uit 1991, een erg fijn wagentje maar helaas al snel total loss gereden (niet mijn fout overigens). Toen de enige "uitschieter" in de historie misschien, een Opel Astra hatchback uit 1994. Dit was duidelijk meer auto en deze was ook uitgerust met een heuse 1.6-liter motor. Als je er dan jaren later achter komt dat het blok slechts 71 paarden mobiliseerde valt dat tegen hoor, maar hij voelde toen natuurlijk veel sneller. In de realiteit was de Starlet juist sneller, 75 pk en een leeg gewicht van slechts 777 kg! Daarna bijna een decennium in een zo goed als nieuwe Fiesta op benzine rondgereden, deze was aardig op na +240.000 km. In 2008 mijn eerste(en waarschijnlijk ook de laatste) nieuwe auto gekocht, een Renault Twingo. Deze is nog steeds onderdeel van het wagenpark. Eind 2010 als tijdelijke auto een Ford Ka uit 1999 gekocht, omdat de Fiesta uit de roulatie ging en er behoefte kwam aan twee auto's voor de deur. Hier in een jaar tijd relatief veel ellende mee gehad, ook begon hij aardig krokant te worden. Snel ingeruild, hij staat nu weer voor een recordprijs te koop.

Op zoek naar een leuke auto:

Uiteraard was ik al langere tijd met het idee aan het spelen om nu eens een auto te kopen die ik echt leuk vond. Na 12 jaar sturen werd het nu wel eens tijd, voordat ik een vervroegde midlife crisis rolde! Ik vond en vindt een hoop auto's mooi, wel heeft mijn hart altijd meer bij Italiaans design gelegen dan bij Duitse degelijkheid. Toch was ik er nog niet helemaal over uit en heb, toen de gelegenheid zich eindelijk voordeed, meerdere auto's overwogen - van Alfa tot Subaru. Hier zit weinig logica in, maar dit heeft ook te maken met het feit dat ik een tijdje op een 'dwaalspoor' zat en meer naar pk's keek dan naar wat ik werkelijk mooi vond. Ook vielen er een paar auto's af omdat ze simpelweg niet in het budget pasten (aanschafprijs en/of rijkosten).

De proefrit:

Inmiddels had de lijst van betaalbare auto's die ik leuk vond ingekort tot een paar serieuze kandidaten. Ik liet mijn hart spreken en kwam toch uit bij Alfa Romeo. De 147 heb ik altijd een mooie auto gevonden. Toevallig stond er een net exemplaar in de buurt, een 2-liter in zwart metallic. Dan maar een proefrit, zonder enige verwachting eigenlijk. De auto was bijzonder luxe uitgevoerd, vooral het bruine lederen interieur oogde heel sjiek. Toen ik me in de stoel liet zakken, zat deze als gegoten. De mooie verzonken klokken voor me en het lederen gestikte stuurwiel in mijn handen gaven mij een zeer rijk gevoel. Vergeet niet dat ik dit soort zaken nooit op een auto gehad heb! Tijdens de korte proefrit maakte de auto een soepele en vlotte indruk. Natuurlijk was het geen GTA, maar wat een verschil met mijn eerdere auto's! Ik had nu opeens boven de 100 km/u zat kracht over. Ik wist nu ook dat deze auto met 150 pk voor mij krachtig genoeg was. Ter vergelijking: De Ka had 50 pk. Bovendien sprak de 'volwassen' styling van deze auto mij meer aan dan welke wild bespoilerde hot hatch dan ook.

Behoorlijk in de war:

Toch was er een laatste stuiptrekking in de richting naar meer snelheid. Wel bleef ik in het spoor van Alfa Romeo. Ik had nog een testrit met een 155 pk MiTo gepland, deze was lichter en makkelijker te chiptunen voor nog meer power. Over het uiterlijk van de MiTo had ik vanuit bepaalde hoeken nog wel mijn twijfels. Maar toen ik een mooi exemplaar bij de dealer zag, iets verlaagd met mooie wielen eronder was ik toch wel overtuigd. Tenminste, dat zou het geval zijn geweest als de 147 niet door mijn hoofd bleef spoken! Blijkbaar had de proefrit toch een en ander teweeg gebracht in mijn bovenkamer, want ik kon de auto niet loslaten. Bovendien was de 147 ook een hele maagdelijke auto, uit juli 2008 en nog maar 46.000 km op de teller (NAP). De zwart metallic koets met het fabelachtige interieur gaven de doorslag. Bovendien vond ik hem toch iets mooier dan de MiTo en was de 147 ook goedkoper in de aanschaf. De proefrit met de MiTo is er dan ook nooit gekomen.

De aankoop:

Twee weken na de proefrit hebben we de 147 gekocht, op Valentijnsdag (mooi kado dacht ik zo). De auto was toen nog geen eens gewassen en zag er door de sneeuw en pekel niet uit. Maar hij zou 'gepoetst' worden en ontdaan worden van een aantal kleine deukjes en beschadigingen. Wat wel direct overtuigend was: De lage kilometerstand en de staat van onderhoud, inclusief boekjes. Distributieriem is vorig jaar mei vervangen en ook kreeg ik een verse APK (geldig tot 2014) en 6 maanden BOVAG-garantie. Auto was van eerste eigenaar en er zaten leuke opties op. Enige wat nog miste waren meegespoten spiegels en een leuk audio-systeem (ik had daarom eerst de Distinctive-uitvoering in gedachten). Maar ja, met mijn eerdere auto's is ook dat allemaal relatief. De Ka had alleen een lichtverklikker en een heuse radio/cassettespeler, dus mij hoor je niet klagen! Ik heb nog wel een concessie gedaan met de Alfa en dat is het feit dat ik een 3-deurs eigenlijk mooier vindt. Maar de staat van de auto overtuigde genoeg en ik kan met deze 5-deurs letterlijk en figuurlijk goed door de bocht. Het scheelt natuurlijk ook dat de achterste portiergrepen verzonken zijn in de deurstijlen. En tsja, laten we dan maar zeggen dat de 5 deuren iets van praktisch gebruiksgemak toevoegen.

Ervaringen tot nu toe:

Ik heb de auto nu ruim een week, dus kan er niet veel over vertellen. Aan de andere kant kan ik er juist weer heel veel over vertellen. Het komt er op neer dat ik me als een klein kind in een snoepwinkel voel. Er zullen zat mensen zijn die al verwend zijn met een dergelijke auto, maar voor mij is het allemaal nog nieuw - hoewel het snel went. Ik zal een en ander hieronder vermelden.

Uiterlijk:
Ik vindt de auto qua styling erg mooi, vooral de voorzijde met de driehoekige grille en de 'agressieve' koplampen. De lijnen van de auto zijn echt geniaal getekend, laat dat maar aan die Italianen over! Om nu een mooi stukje design voor de deur te hebben in plaats van een dertien-in-een-dozijn hok is een verademing. Metallic zwart staat de auto ook goed. De auto staat standaard op 16" multi-spaaks LM-velgen met winterbanden (215 mm breed). Geen straf, maar in de toekomst ga ik kijken voor een setje 17". Ook kan er nog wel een mooie RVS-uitlaat onder. Voor de rest niets meer aan doen of verprutsen. Ik heb ook de logo's achter eraf gehaald voor een strakke en discrete look. Het interieur is met het bruine leder gewoon geweldig en mede doorslaggevend geweest bij de proefrit. Een interieur met stof zag er opeens heel 'kaal' uit!

Rijden:
Met de 2-liter is dit geen übersnelle auto, maar gewoon een auto die goed van zijn plaats komt. Wat veel belangrijker is is dat de motor soepel aanvoelt en je de auto ook heel relaxed kan rijden. Verder geen kunstmatige beademing die meewerkt onder de kap, maar een gelijkmatige krachtsopbouw. Op de snelweg toont de auto zijn andere karakter. Als je het gas erop zet maakt de auto op toeren een metaalachtig, agressief geluid en wordt je getrakteerd op een subtiel duwtje in je rug. Dit is erg verslavend en zou mogelijk nog wel eens wat boetes op kunnen leveren! Want je zit dan toch al weer rap op illegale snelheden. Ondertussen ben je nog steeds omringd door de luxe van het leder, climate control en andere zaken. Met deze auto kun je dus ook makkelijk op vakantie! Meer pk's zijn ongetwijfeld nog leuker, maar met 150 pk hoef je je niet te schamen en zoals aangegeven is het voor mij absoluut voldoende. Bovendien rijdt je wel in stijl! Het rijgedrag van deze auto is trouwens fenomenaal. De auto blijft altijd stabiel, zowel in snelle bochten als rechtuit maakt de wegligging indruk. In de bochten voelt het met zijn 1.245 kg als een lichtere auto, alleen met remmen voel je wel duidelijk dat je een paar 100 kilo extra meezeult met de eerdere genoemde auto's. Wel schakelt de bak soms een beetje stroef (vooral in 5 en achteruit). Dit was bij de proefrit ook al. Ik ben er nou nog niet over uit of dit wennen is. Even raad vragen en in de gaten houden maar. De andere versnellingen verlopen zeer soepel, ook doet bovenstaand 'probleem' zich niet constant voor.

Kosten:

De aanschafprijs lag boven de (toen nieuwe) Twingo, maar was te doen. Uiteraard had ik al goed op mijn netvlies dat het verbruik van een 2-liter anders licht dan een 1.3-tje. Maar ik maak ook niet extreem veel kilometers. Qua tankfrequentie kom ik dus nog steeds op hetzelfde aantal tankbeurten uit, alleen gaat er nu maximaal 60 liter in in plaats van 40 (oeps). Heb het nog niet exact berekend, maar 1:10 moet minimaal haalbaar zijn (versus 1:15). Met dat soort zaken houd je uiteraard rekening, het is een utopie dat je even zuinig zal rijden. Ook kom je qua onderhoudskosten in een nieuwe dimensie terecht, ook al komt dat als het goed is volgend jaar pas. Ik ga in ieder geval niet beknibbelen op onderhoud, want anders moet je zo'n auto natuurlijk niet kopen. Voordeel is in ieder geval dat de distributieriem vorig jaar gedaan is, er verse APK op zit en dat ik 6 maanden BOVAG-garantie heb (hopelijk niet nodig).

Betrouwbaarheid:
Ik kan er nog niet veel over zeggen. Uiteraard hoor je een hoop horrorverhalen over Alfa Romeo, maar die hoor je ook over andere auto's tegenwoordig. En laat je daarvoor je 'droomauto' staan? Tuurlijk niet, anders komt het er nooit van! Zoals gezegd denk ik de omstandigheden te hebben om 'safe' te kunnen spelen. Zal wel in het begin regelmatig de olie peilen, omdat dat aangeraden wordt voor de Twin Spark-motoren. Verder met enig beleid warm rijden en gaan met die banaan. Pech hebben kun je uiteraard altijd, ook met de Fiesta van toen maar 2 jaar oud heb ik in het begin best veel ellende gehad. En ik geniet nu in ieder geval van mijn auto!

Plannen:
Ik wil de auto optisch nog netter maken. Ben best een perfectionist maar zal alles in fases moeten doen.

- Diverse kleine plekjes bijwerken
- Geroeste wielbouten vervangen
- Afdekplaatje handgreep bijrijder plaatsen
- Klein deukje bijrijdersportier voor
- Kentekenplaat voor is licht beschadigd

De auto heeft dus zijn gebruikssporen, maar is dan ook niet nieuw. Algehele staat is netjes, al zie ik altijd wel een plekje (soms wordt ik een beetje moe van mezelf)! Wel storend zijn diverse krassen op de kunstof achterbumper. Zodra het zonnetje goed schijnt ga ik de hele auto aanpakken met de polijstmachine, heb hier zat goede spullen voor. Dan wordt hij nog mooier. Ook ga ik dan het leder goed behandelen. Heb hier erg veel zin in, de auto verdient het!

Bottomline so far:
Een prachtwagen met vlotte prestaties en een indrukwekkende wegligging. De gebruikskosten liggen aanzienlijk hoger dan de vorige auto's (benzine en in de toekomst het onderhoud). Maar ja, waar hebben we het dan ook over? Je krijgt er een hoop auto voor terug. Helaas hier en daar wat optische onvolkomenheden die de doorsnee mens waarschijnlijk niet eens opmerkt. Betrouwbaarheid hopelijk goed, nog niet bekend. De puntentelling voor de laatste factoren kan dus nog veranderen.

Een ding is zeker: Het Alfavirus heeft serieus toegeslagen, nu ook bij mij vrouw. Hoe het verhaal ook gaat lopen, het is mijn eerste Alfa en ik ben er tot nu toe erg blij mee. De auto tovert een glimlach op mijn gezicht. En ik heb eindelijk iets met mijn hart gekocht, dat is sowieso al het vermelden waard.

Update na meer dan 1.000 km sturen

47.689 km
7 maart 2012

Ik voel me nog steeds de koning te rijk met mijn Alfa. Als ik 's morgens naar de auto loop, stap ik met plezier in. Het interieur kan mijn inziens ook onmogelijk vervelen. De rood oplichtende verlichting gedurende de avondritten is ook prachtig. 1.000 Km is dan wel niet veel, ik kan in ieder geval een aantal zaken melden die tot nu toe meevallen.

Het hakerige schakelen naar de vijf is nagenoeg weg. Het zal wel met een "gevoel" voor de auto krijgen te maken hebben. Waarschijnlijk was ik gewend bij eerdere auto's om de pook bij het schakelen naar vijf iets meer naar voren te duwen, waardoor bij snel opschakelen de zaak in de Alfa leek te "blokkeren" - het verliep niet soepel in ieder geval. Klinkt misschien niet logisch, maar ik geloof er in en het werkt blijkbaar. Het kan ook zijn dat de boel net een beetje ingesleten is met deze maagdelijke km-stand. De achteruit moet overigens wel met ferme hand gestuurd worden, echt duidelijk erin leggen is hier het devies. Als je het gevoel hebt dat de achteruit er niet goed inzit, is dat ook zo en gebeurt er niets. Of je hoort wat tandjes knarsen. Verder niet spannend hoor, sterker nog, het algemene gevoel van de bak is dat hij heerlijk soepel schakelt.

Na diverse tips heb ik regelmatig de olie gepeild. De auto is op 17 februari afgeleverd en na ruim 1.000 km staat het peil nog steeds op maximum. Ik blijf het wel in de gaten houden uiteraard en ga er vanuit dat ik vroeg of laat "wat" bij zal moeten vullen. Ik houd er in ieder geval rekening mee dat dat zo kan zijn. Voor de zekerheid van de week ook de koelvloeistof nagekeken en het nivo lijkt exact tussen minimum en maximum te blijven staan. Of hij voller heeft gestaan weet ik trouwens niet, simpelweg omdat ik daar niet eerder op gelet heb.

Voor het dagelijkse verkeer rijd ik een beperkt aantal kilometers, met een groot aandeel bebouwde kom en buitenwegen. Ook rijd ik de auto netjes warm. Helaas, voordat ik op de snelweg ben en de auto goed "los" is, ben ik haast al op plaats bestemming of moet ik weer remmen voor een inhalende vrachtwagen. Maar ja, ik reis in ieder geval wel in stijl, dat kon je van de Ka niet zeggen! Het voordeel is ook weer dat het verbruik beschaafd is voor deze auto, ik haal onder deze omstandigheden 1 op 11 en dat valt me niet tegen. Natuurlijk is het geen zuinigheidswonder, maar dat wisten we al. Uiteraard heb ik hem ook niet gekocht om Groen Links op te vrolijken. Dus om nog meer plezier uit de auto te halen, plan ik in het weekend een langere route in om de auto goed de sporen te kunnen blijven geven. Sowieso zal deze auto gebruikt worden voor alle langere ritten als daar de gelegenheid voor is, want daar is hij voor gemaakt.

De overige dingen die ik opmerk zijn puur toe te schrijven aan het Alfa-virus. Waar ik bij eerdere auto's nooit iets speciaals beleefde, leer ik kleine details van deze auto te waarderen! Het geluid van de motor is mooi, als de auto warm is en je schakelt op naar drie, gaat dit gepaard met een "fluitend" geluid. Het leder heeft uiteraard een speciale geur en kraakt een beetje, het "leeft". Als de auto warmer wordt gaat in het begin het dashboard een beetje tikken. Als je het portier opent hoor je het een beetje kraken. Negatievelingen zullen zeggen dat de boel niet goed in elkaar is geschroefd, maar ik waardeer deze details om de een of andere reden. Het hoe en waarom kan ik niet precies uitleggen. Er zullen vast mensen zijn die me begrijpen (denk ik)? Het geeft in ieder geval aan dat de auto geen emotieloos stuk basic transport voor me is.

Is er dan niets negatiefs? Nee, op het moment niet. Behalve dat de auto wat plekjes heeft en ik hem nog netter wil hebben (maar ook dat wist ik al). Het enige ongemak was na de eerste wasbeurt, hierna stond de auto een dag stil. De volgende dag leek het of de handrem bleef hangen, echter was ook zo weer weg. Is voorlopig bij die ene keer gebleven. En tsja, laten we dat ook maar onder karakter scharen!

8,5