Audi Quattro

Eind jaren '70 werkten de Audi-technici in opdracht van het Duitse leger aan een nieuw vierwielaandrijvings-systeem voor een terreinwagen. Bij wijze van experiment werd het systeem toegepast op een Audi 80. Na een spectaculaire demonstratie op een steile, besneeuwde bergpas in Oostenrijk was de directie zo enthousiast, dat tot serieproductie in een Audi-model werd besloten. De in 1980 geïntroduceerde Audi Quattro was de eerste op grotere schaal gebouwde personenauto met vierwielaandrijving. De Quattro is gebaseerd op de Audi Coupé, die op zijn beurt weer een variant is op de 80 sedan. De permanente vierwielaandrijver oogt echter behoorlijk krachtiger, met zijn uitgebouwde wielkasten en forse voor- en achterbumper.

Voor de aandrijving op alle wielen zorgt een 2,1-liter vijfcilinder turbomotor met 200 pk bij 5.800 tpm. Het Quattro-systeem is bijzonder vanwege zijn compacte bouw, zonder extra cardanas en –tunnel. Daardoor kan ook het gewicht laag blijven. De Quattro is een geducht rallywapen en in 1982 wordt Michèle Mouton met de Quattro 's werelds eerste vrouwelijke wereldkampioen rallyrijden. Als homologatiemodel voor Groep B ontwikkelt Audi de Sport Quattro, een kortere uitvoering met een lichtgewicht carrosserie, ingekorte wielbasis en een tot 306 pk opgevoerde vijfpitter. Tussen 1983 en 1985 worden slechts 224 exemplaren gebouwd.

Vanaf 1987 wordt het Quattro-systeem verfijnd met een Torsen (Torque Sensing) differentieel, wat het manuele sperdifferentieel vervangt. In 1989 wordt de Quattro opgefrist en krijgt hij een nieuwe 2,2-liter vijfcilinder met 4 kleppen per cilinder. Daardoor neemt het vermogen toe tot 220 pk, waarmee de Quattro in 6,1 s naar de 100 sprint en een top van 227 km/h krijgt. In 1991 wordt de auto uit productie genomen en vervangen door de Audi Coupé S2.