Porsche 959

In 1983 zorgt Porsche voor een sensatie door op de IAA van dat jaar de 'Gruppe B' te onthullen. Officieel nog een prototype, maar al gauw blijkt dat Porsche het vierwielaangedreven model op basis van de 911 daadwerkelijk op de markt wil brengen. In 1985 is het zover: de 959 gedoopte supersportwagen is gereed voor serieproductie.

De carrosserie is vergeleken met de 911 flink breder geworden, en de neus met de klassieke ronde koplampen is helemaal gladgestreken. Aan de achterzijde siert een enorme, in het koetswerk geïntegreerde spoiler het markante achterlijf van de 959. Geheel nieuw voor Porsche is de vierwielaandrijving, die enkele jaren later (vanaf 1988) ook wordt geleverd op de gewone 911-modellen.

Onder de motorkap ligt de bekende boxer-zescilinder, nu met een cilinderinhoud van 2.849 cc en dubbele turbo. Deze krachtpatser perst er 450 pk uit, waarmee de 959 in een bloedstollende 3,7 seconden naar de 100 km/h sprint. De topsnelheid ligt op 320 km/h. De 959 staat standaard op Bridgestone banden met runflat-techniek. Daarmee kan zelfs bij een lekke band nog even doorgereden worden. Een waarschuwingssysteem geeft een melding indien de bandenspanning van één van de banden daalt. Ook een zesversnellingsbak is standaard, evenals in hoogte verstelbare schokdempers, die de bodemvrijheid van de 959 automatisch aan de snelheid aanpassen.

De 959 bewijst op indrukwekkende wijze het potentieel dat nog altijd in de 911 schuilt, en geeft critici die menen dat de 911 op sterven na dood is, het nakijken. In 1986 wint de 959 zelfs de loodzware rally Parijs-Dakar.